WOW
Wat echter vooral opvalt is de ontwapenende eerlijkheid van Proto die zich blijkbaar toch nooit helemaal heeft thuis gevoeld in het fake wereldje van het voetbal, maar tegelijkertijd er zich ook niet van afkeert.
Author Paul Catteeuw
Paul Catteeuw
Paul Catteeuw (1956) bekijkt voetbal vanuit de tribune achter het doel. Hij houdt zo de vinger aan de pols voor wat naast de zijlijn gebeurt en probeert om er dwars doorheen te kijken. Soms vol nostalgie, soms vol verwondering, maar meestal met een vleugje ironie.
Van twee maten (naaien) en gewichten…
En misschien is het ogenblik geschikt om eens op zaterdag en zondag op BBC of France TV naar het rugby in de Six Nations te kijken en vast te stellen wat fair-play nu echt inhoudt.
Een bericht uit de kelder: VdB spreekt
VdB zegt dat hij nergens spijt van heeft en geen rancune voelt. Ook die uitspraak voelt zo fout aan. Waarom zou hij al rancune moeten hebben, je zou hier eerder dankbaarheid verwachten voor al de kansen die hij heeft gekregen.
De pijn van het afscheid
Net omwille van die verhalen waarbij het heel wat minder goed gaat, zou het toch beter zijn dat jonge voetballers wat langer nadenken over de ondraaglijke lichtheid van hun voetbalbestaan vooraleer ze het over de pijn van het afscheid hebben.
Break a leg – Dat brengt geluk
De reglementering rond handspel in het doelgebied mag voor mij op de schop, maar de regels in verband van tackelen met gestrekt been zijn terecht en zouden eerder zelfs mogen worden aangescherpt, zodat er geen discussie meer mogelijk is.
Clement heeft natuurlijk (on)gelijk
Wel, als Clement vindt dat Vanaken ten onrechte rood heeft gekregen, dan moet hij ook absoluut zijn mond houden bij de fout van De Ridder. Het is het één of het ander
Edinson Cavani, mi n***ito! – Paul Catteeuw
En wat die commentaren betreft, als je het mij vraagt, I don’t give a f***k en ik schrijf de titel nu voluit: Edison Cavani, mi negrito.
Naar aanleiding van het overlijden van Ray Clemence – Paul Catteeuw
Na al die jaren denk ook ik nog terug aan die memorabele zaterdagnamiddag in augustus 1974 – Paul Catteuw over Ray Clemens
De ploeg van ’t stad: der 1. FC Union Berlin
Voor het eerst sinds 42 jaar werd er dit weekend in de 1. Bundesliga een…