Super liegen
Zwijgen zou hen in deze sieren, want ze zijn eigenlijk geen haar beter. De boter op hun hoofd is ondertussen al deels gesmolten en tot in hun voetbalschoenen gelopen.
Paul Catteeuw (1956) bekijkt voetbal vanuit de tribune achter het doel. Hij houdt zo de vinger aan de pols voor wat naast de zijlijn gebeurt en probeert om er dwars doorheen te kijken. Soms vol nostalgie, soms vol verwondering, maar meestal met een vleugje ironie.
Zwijgen zou hen in deze sieren, want ze zijn eigenlijk geen haar beter. De boter op hun hoofd is ondertussen al deels gesmolten en tot in hun voetbalschoenen gelopen.
125 jaar na de start van de eerste Olympische Spelen zijn het in ieder geval andere tijden. Met volk dus. Iets waar we nu reikhalzend naar uitkijken. Bij een Olympische marathon. Maar ook bij het voetbal.
Dat je uit vijf huwelijken vier kinderen hebt, is uiteraard een privézaak, maar als je ermee te koop loopt en je ziel (en foto’s) verkoopt aan de Duitse boulevardpers, moet je er ook tegen kunnen dat mensen erover praten.
Yves Vanderhaeghe is een trainer en zou net voorop moeten gaan in de strijd, een voorbeeld zijn voor zijn spelers. Hij zou net twee keer moeten nadenken om te voorkomen dat hij dergelijke ongecontroleerde en racistische uitspraken doet.
Vuile werk
Wat echter vooral opvalt is de ontwapenende eerlijkheid van Proto die zich blijkbaar toch nooit helemaal heeft thuis gevoeld in het fake wereldje van het voetbal, maar tegelijkertijd er zich ook niet van afkeert.
En misschien is het ogenblik geschikt om eens op zaterdag en zondag op BBC of France TV naar het rugby in de Six Nations te kijken en vast te stellen wat fair-play nu echt inhoudt.
VdB zegt dat hij nergens spijt van heeft en geen rancune voelt. Ook die uitspraak voelt zo fout aan. Waarom zou hij al rancune moeten hebben, je zou hier eerder dankbaarheid verwachten voor al de kansen die hij heeft gekregen.
Net omwille van die verhalen waarbij het heel wat minder goed gaat, zou het toch beter zijn dat jonge voetballers wat langer nadenken over de ondraaglijke lichtheid van hun voetbalbestaan vooraleer ze het over de pijn van het afscheid hebben.
De reglementering rond handspel in het doelgebied mag voor mij op de schop, maar de regels in verband van tackelen met gestrekt been zijn terecht en zouden eerder zelfs mogen worden aangescherpt, zodat er geen discussie meer mogelijk is.
Wel, als Clement vindt dat Vanaken ten onrechte rood heeft gekregen, dan moet hij ook absoluut zijn mond houden bij de fout van De Ridder. Het is het één of het ander