Anderlecht of Club Brugge? Of toch nog Union? De kans is groot dat de kampioen weer pas op de slotspeeldag zal bekend zijn. Wat de voorstanders van de play-offs ook beweren, het heeft niets met het format te maken. Er steekt gewoon niemand bovenuit. Er is geen echte kampioen.
Vorig seizoen waren er met nog 90 minuten te spelen nog drie titelkandidaten. Dat kan zich dit seizoen herhalen, al zou het een klein mirakel zijn als Union alsnog de titel zou pakken. Een nul op negen bij de start van de play-offs heeft de Brusselaars de das omgedaan. Zonder die inzinking was het helemaal niet spannend geworden. Ondanks de halvering van de punten. En was zeker Club Brugge niet meer in aanmerking gekomen voor de titel.
De halvering van de punten is ronduit oneerlijk (daar is na vijftien jaar stilaan iedereen het over eens), maar hoegenaamd geen garantie voor een spannend competitieslot. Een halvering van de punten in het slot van de competitie zou de Serie A, La Liga of de Ligue Un geen bijkomende spankracht bezorgd hebben. De Europe Play-offs worden volgens dezelfde regels afgewerkt als de Champions Play-offs, maar met nog drie wedstrijden te gaan was AA Gent al zeker van de eerste plaats. In Engeland daarentegen wordt wellicht ook pas op de slotspeeldag duidelijk wie kampioen wordt. Zonder halvering van de punten.
Akelig
Het duel van zondagavond tussen Anderlecht en Club Brugge wordt wellicht beslissend voor de titelstrijd. De winnaar wordt zeer waarschijnlijk kampioen. Sporting heeft de beste kaarten: het speelt thuis tegen Club en moet nog naar Antwerp, dat al weken in vakantiemodus verkeert. Blauw-zwart daarentegen heeft nog een derby tegen het lastige Cercle voor de boeg. Wat een apotheose zou het zijn voor de Vereniging als het deze jaargang kon afsluiten door Club de titel door de neus te boren en zo zelf Europa in te trekken.
In ieder beschaafd voetballand zouden Anderlecht en Union nu de leidersplaats delen en zou Club Brugge op zes punten volgen. Onbegrijpelijk voor wie maandagavond de ploegopstelling van de West-Vlamingen zag. Op de bank zaten onder andere Vetlesen, Olsen, Nusa, Nielsen, Balanta, Jackers, Spileers en Zinckernagel. Voeg daar Vanaken, Mechele en Thiago of Jutgla aan toe en geen mens zou het woord B-elftal gebruiken. Dat de titel je met dit materiaal zou ontsnappen, is een regelrechte schande. En ronduit vernietigend voor Ronny Deila.
Club Brugge-Union was (in de tweede helft) met ruime voorsprong het beste wat deze play-offs te bieden hadden. Het kon alle kanten uitgaan. Opmerkelijk was dat Union in de slotfase frisser oogde dan Club, terwijl het een dag minder rust kreeg (bekerfinale donderdag) dan Brugge (Europees voetbal woensdag). Dat kan Anderlecht moed geven, want qua voetbal heeft paars-wit ook in de play-offs nog niet veel gebracht om vrolijk van te worden. De individuele klasse van enkele spelers maakte vaak het verschil, maar dat soort spelers heeft Club ook. Zelfs op de bank.
Voor mij blijft Club Brugge dan ook de eerste titelfavoriet. Ook al moet het daarvoor in winnen in het Astridpark. Het zou tragikomisch zijn dat de club die zich het meest tegen deze format kant er de titel aan dankt. Hopelijk beseffen de anderen dat deze formule de grootsten en rijksten ook nog eens een vangnet bezorgt om na maandenlang geklungel toch nog met de hoofdprijs te gaan lopen. Weg dus met de halvering.
Volgende stap zijn dan de play-offs zelf. Ze verkleinen de kansen van onze topclubs om Europees door te stoten en vergroten de kloof tussen ‘arm’ en ‘rijk’ en zijn één van de oorzaken voor de problemen van ons voetbal (Standard onder andere). Terwijl een volgelopen Jan Breydel dit weekeinde kirde van de voetbalpret, gaf de Planet Group arena een akelig lege indruk bij een zinloze partij.
