Woensdag 1 mei is het precies 120 jaar geleden dat het Belgische nationale team zijn eerste interland speelde. Een elftal met de betere spelers uit de hoogste klasse nam begin van de vorige eeuw al aan enkele toernooien deel en het succes van die wedstrijden bewoog de voetbalbond ertoe om met een eigen team uit te pakken.
Op 1 mei 1904 (drie weken voor de stichting van de wereldvoetbalbond Fifa) werd op de Brusselse Ganzevijver (het stadion van Racing CB) de allereerste interland van het Belgische team georganiseerd. Frankrijk was de eerste tegenstander en het begon met de nodige problemen. De spelers weigerden aanvankelijk aan te treden omdat ze hun aanvoerder niet zelf mochten kiezen. De match had al een kwartier ver moeten zijn toen de bondsleiders overstag gingen. Toen bleek dat beide partijen voor dezelfde man hadden gekozen: Camille Vanhoorden. Het duel eindigde met een gelijkspel: 3-3.
Pas een jaar later (30 april 1905) droegen de Belgen, in de eerste officiële Derby der Lage Landen, voor het eerst het helrode shirt met een grote, gele, geborduurde leeuw op en de toen onvermijdelijke pet (cap). Nederland werd op Beerschot de eerste winnaar van het ‘Koperen Dingetje’ (de beker die vrij recent werd teruggevonden): 1-4 na verlengingen.
Op 13 mei 1906 boog de Belgische ploeg in Rotterdam een 2-0 achterstand om in een overwinning: 2-3. De Belgen hadden gevochten als duivels, aldus journalist Pierre Walckiers in La Vie Sportive. De Rode Duivels waren geboren en hebben inmiddels 836 officiële interlands afgewerkt. 789 spelers werden geselecteerd en 724 jongens stonden minstens één keer op het veld.
Aan het einde van vorige eeuw stelden wijlen Jan Wauters en Walter Pauli hun Top 100 van het Belgisch voetbal op: hun selectie van de 100 beste spelers uit de tweede helft van vorige eeuw. Die oefening willen we herhalen en uitbreiden tot de volledige geschiedenis van de Rode Duivels. Dit najaar (na de eindronde van Euro 2024) presenteren we de Top 120 van de voorbije 120 jaar.
Raf Willems, dé voetbalhistoricus van ons land, en François Colin, met bijna 400 interlands de man die het hoogst aantal interlands van de Rode Duivels live bijwoonde, maken met een aantal insiders hun ranglijst aller tijden op. Er zullen ongetwijfeld heel wat nieuwe namen op staan in vergelijking met het boek van Wauters en Pauli.
