The Usual Suspects
De kans is groot, beste lezer, dat je The Usual Suspects, een Amerikaanse misdaadfilm uit 1995 met onder andere Pete Postlethwaite en Kevin Spacey, hebt gezien. Een ingewikkelde zaak, waarin tenslotte niks is wat het lijkt. Verre van mij om de voetbalwereld met het bloedbad van de film te vergelijken, maar toch moest ik aan die film denken bij de woorden van Philippe Clement na de wedstrijd Antwerp-Club Brugge van zondag laatstleden, waarbij ref Nathan Verboomen zes keer geel en twee keer rood trok. Wat zei Clement: “Ik heb het idee dat scheidsrechters zo hard onder druk worden gezet dat het moeilijk voor hen wordt.”
Voetbal is in de Belgische competitie dan ook een ingewikkelde zaak en niks is wat het lijkt. Ik verklaar me nader.
Het is een ingewikkelde zaak omdat er in onze pintjesleague zoveel naast het terrein gebeurt. Je hebt de actie Propere Handen en het corrupte gedrag van sommige clubleiders en vooral makelaars. Je hebt de zaak rond het RSZ-geld, waarbij dikbetaalde voetballers minder sociale zekerheid moeten betalen dan een poetsvrouw. Je hebt de waanzinnige bedragen die in het voetbal rondgaan. Je hebt de eindeloze discussies over betwiste fases omdat de reglementen in een aantal gevallen werkelijk van de pot gerukt zijn, want als je schoenmaat 48 hebt, heb je meteen meer kans om buitenspel te staan dan bij schoenmaat 43. Om nog te zwijgen over de lengte van je neus.
Mededogen met smeerlappen
En dan heb je nog het verschrikkelijke supportersgeweld dat hand over hand toeneemt. Van aanstekers over al dan niet volle pinten bier tot en met rollators, alles wat niet te los of te vast zit, wordt op het terrein gegooid. Pyrotechnisch materiaal wordt blijkbaar in condooms zelfs anaal of vaginaal de stadions binnengesmokkeld. Supporters (of wat daarvoor moet doorgaan) met stadionverbod geraken zonder enig probleem toch binnen en hangen daar dan de smeerlap uit waardoor ze het voor de echte supporters om zeep helpen. En over dat gedrag wordt er soms nog vergoelijkend gedaan. Zelfs in Extra Time meende ik enig mededogen te bespeuren. Maar ik vraag me nog steeds af, hoe het ook maar enigszins mogelijk is om die dingen aanvaardbaar te vinden. Als je buiten de contouren van een voetbalstadion een aansteker of een pint naar iemand gooit, dan is de kans groot dat het slachtoffer een klacht bij de politie indient. Met een rollator gooien, zijn er nu echt mensen die vinden dat dit tot het normale leven behoort? En wat die anale en/of vaginale “vuurwerkcolportage” betreft, je zou eigenlijk moeten hopen dat het hier om fake news gaat. Misschien iets voor de Knackrubriek met de toepasselijke titel Arbiter om uit te zoeken. Maar het is duidelijk dat er aan dit supportersgeweld paal en perk moet worden gesteld.
Verder is in het Belgische voetbal ook niks wat het lijkt. Het volstaat om naar het klassement van 1A te kijken om dat vast te stellen. Al weken wordt over Anderlecht warm en koud geblazen en toch staan ze maar op drie punten van het “ongenaakbare” Club, dat alleen maar een dipje wordt aangewreven. Of kijk naar de stand van Genk en Gent. Het is een haast perfect spiegelbeeld. Als je de commentaren vanaf het begin van het seizoen erop naleest, dan lijkt er wel een groot verschil. Niks is wat het lijkt.
Laat de scheidsrechter met rust
En dan heb je natuurlijk de commentaren na de match waarbij trainers vaak amechtige pogingen doen om de tekortkomingen van het eigen elftal te verbergen. En de beste manier om dat te doen is om de schuld van het onvermogen bij een ander te leggen. En dat zijn inderdaad the usual suspects. Ja, in het meervoud. Tot voor kort had de man in het zwart (alhoewel, ook dat is niet meer wat het ooit is geweest) het altijd gedaan, nu is daar ook nog de VAR bijgekomen. Het zijn zij die ervoor zorgen dat de eigen ploeg tekort wordt gedaan. Nochtans, ze hebben geen scorend vermogen. In tegenstelling tot de spelers.
Keren we even terug naar de uitspraak van Philippe Clement, die overigens even goed uit de mond van minstens een half dozijn andere trainers had kunnen komen. Is het werkelijk zo dat de refs op onze velden onder een enorme druk staan? Wat Antwerp-Club Brugge betreft, er valt Nathan Verboomen heel weinig te verwijten, de kaarten waren terecht. Niks op af te dingen. Clement, en ook de andere trainers, lijkt echt niet te begrijpen dat net dit soort uitspraken druk op de schouders van de scheidsrechters legt. En ik begrijp dan weer niet dat de bond niet optreedt tegen dat bijna structurele gemekker van de trainers. In referentiecompetitie Engeland is dit niet mogelijk. Wie naar MOTD kijkt, zal uit de mond van de coach maar zelden een onvertogen woord over de scheidsrechter horen. En zo hoort het ook.
Daarom deze oproep aan alle trainers: concentreer je op je eigen ploeg en laat de scheidsrechter zijn werk doen. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid begaat hij fouten, maar bedenk daarbij dat ook jij fouten maakt. En weet je wat, zorg ervoor dat jouw ploeg één keer meer scoort dan de tegenstander en dan win je altijd. Het zal dan misschien ook helpen om die andere onregelmatigheden van het voetbal weg te houden.
