Terug uit Brugge ‘ontdekte’ PSV Romário

Bij herinneringen aan de maandag op 84-jarige leeftijd overleden Harry van Raaij, oud-voorzitter van PSV, komt snel de kostelijke anekdote naar boven over de transfer van Romário de Souza Faria. In 1988 was dat, enkele maanden nadat PSV de Europa Cup voor landskampioenen had gewonnen, kort na de Olympische Spelen met Romário als topscorer. Vrijwel onbekend nog was Romário, 22 jaar; niet alleen in Eindhoven, óók in Brugge.

Telkens als Harry van Raaij daarover mocht vertellen, rolden zijn pretoogjes. Zo trots ook was hij daarop. ,,Ik was penningmeester, Jacques Ruts was voorzitter toen we in ’88 naar Brugge reden omdat we Marc Degryse wilden kopen. Club Brugge wilde Degryse pas kwijt als ze een nieuwe spits hadden. Dat moest een buitenlander worden, die niet uit Afrika of Azië kwam en op dat moment op de Olympische Spelen in Seoul voetbalde. Wisten wij veel wie er bedoeld werd. Op de terugweg concludeerden we dat het om de spits van Brazilië moest gaan. Toen we in Eindhoven aankwamen, zijn we direct doorgereden naar het huis van Kees Ploegsma, onze manager. Het was al half twaalf ’s avonds. ‘Onze Keesje weet dat wel, maar die slaapt al’, zei Ploegsma, en die heeft toen zijn zoon wakker gemaakt. ‘Oh, dat is Romario’, zei Keesje. De volgende dag hebben we contact gezocht en na een week was Ploegsma terug uit Brazilië, mét Romario. Een paar weken later belde Club Brugge. Of we nog interesse hadden in Degryse, want ze hadden nu eindelijk hun begeerde buitenlandse spits van de Olympische Spelen kunnen strikken. Farina, de midvoor van het Australisch elftal….”

Voor 7,5 miljoen dollar zat Romário in Eindhoven en hij werd zelfs nog 3,3 miljoen dollar goedkoper door een slim handeltje in Braziliaanse cruzeiro’s en dollars, opgezet door Van Raaij en de Braziliaanse vestiging van Philips.

ANEKDOTES

Van Raaij heeft tal van zulke anekdotes aan voetbaltransfers overgehouden. Over Ronaldo, nog zo’n Braziliaan  die wereldster werd en voor wie PSV zaken deed met een Zwitser die in paarden deed. En over Ruud Gullit, die in 1985 voor 900.000 gulden eigendom was van een groentehandelaar in Rotterdam. Totdat Gullit naar PSV kwam, lag er een verbod van Philips op het aantrekken van spelers van Feyenoord, omdat Philips vreesde dan klanten te verliezen in Rotterdam. ,,Dat verbod van Philips moest van tafel. Anders was ik geen penningmeester geworden.”

Ruim vijftien jaar geleden al is het dat Van Raaij mij zijn anekdotes vertelde. ,,Hoe lang we dit volhouden is voor mij de vraag”, zei hij toen al. ,,Ik zie grote clubs eigendom worden van private ondernemers. Dat gaat maar door. Die grote investeerders zullen altijd zoeken naar omzet- en marktvergroting. En die spelen straks hun eigen competitie. Niet over twee of drie jaar, het zal wel wat langer duren. Maar ik vrees wel dat de rest, ook wij met PSV, dan aan de zijlijn staan.”

BENELIGA

De ontwikkelingen brachten Van Raaij er toe samenwerking te zoeken met Michel Verschueren, de manager van Anderlecht. Uit hun koker kwam destijds het idee voor een BeNeliga. Het verzet bleek te groot en Van Raaij oogstte vervolgens ook hoon met andere ideeën. Zo lanceerde hij het plan voor een Atlantische competitie, met onder meer clubs uit België, Schotland, Portugal en Scandinavië, en ving hij bot in Duitsland met het verzoek om PSV mee te laten spelen in de Bundesliga.

Van Raaij werkte nog als financieel expert bij Philips toen hij gedurende twee periodes penningmeester was van PSV. Van 1996 tot 2004 was hij directievoorzitter van PSV. Vier keer werd PSV in die periode landskampioen. Razend populair was Van Raaij destijds, vooral bij de supporters, die hem adoreerden als een ‘voorzitter van het volk’.