De Rode Duivels hebben donderdagavond in Murcia nadrukkelijk laten zien dat we dringend iets aan onze defensie moeten doen. Tot overmaat van ramp moeten we al meteen grote vragen stellen bij de nieuwe legerleiding. Zondag in Genk volgt de herkansing. Er zijn geen excuses meer.
Ik was niet van plan iets te schrijven over het eerste luik van de dubbele confrontatie met Oekraïne. Analyses op basis van één match zijn slechte journalistiek. Het was echter zo hopeloos dat ik mij, als diegene die meer matchen van de Rode Duivels zag dan wie ook, verplicht voel commentaar te leveren.
Laat mij beginnen met iets wat me kort na de match opviel: de punten in een van onze kranten. ‘Veel vijfjes en één onvoldoende’, was de kop. Nog geen minuut later passeerde op X een aankondiging van het Algemeen Dagblad: ‘Drie onvoldoendes bij Oranje’, luidde het. België verloor tegen Oekraïne, Nederland had kort voor tijd de gelijkmaker geïncasseerd tegen Europees kampioen Spanje.
Ik blijf het herhalen: we zijn veel te mild voor onze sterspelers. De lat moet een stuk hoger. Tegelijk moeten we beseffen dat de gouden tijden (voor even) voorbij zijn. België gaat de komende WK’s en EK’s geen medailles winnen. Dat betekent niet dat we plots zijn afgezakt naar het niveau van Murcia, een Spaanse derdeklasser. Kwalificatie mag voor een eindronde nog steeds geen probleem zijn. Met dank aan Uefa en Fifa, die het aantal deelnemers bleven opvoeren.
Zorgenkind
De eerste helft tegen Oekraïne was matig, voor wat de tweede speelperiode betreft kan de kritiek niet streng genoeg zijn. Eigenlijk haalde geen enkele speler een voldoende. Niemand kwam boven de grassprieten uit, behalve bij het openingsdoelpunt. Een heerlijke vrije trap en een afgemeten kopballetje. Niet toevallig het werk van de anciens De Bruyne en Lukaku, die voor het overige ook niet liepen uit te blinken.
De strengste kritiek moet echter richting bondscoach Rudi Garcia gaan. Zijn eerste basisopstelling geleek nergens op. Domenico Tedesco had vorige zomer Oekraïne op het EK op 0-0 gehouden door niet te voetballen. Met als resultaat dat de supporters zich massaal tegen de eigen ploeg keerden. Dat dit dit keer niet gebeurde, komt omdat alleen de diehards naar Spanje waren getrokken en met te weinig waren om zich te laten horen.
De defensie is het zorgenkind van het nationale team sinds Kompany, Vermaelen, Alderweireld en Vertonghen afzwaaiden. Toch moet het veel beter kunnen dan wat we in Murcia te zien kregen. Club Brugge oogstte succes in de Champions League met een defensie met drie Belgen. Twee van hen stonden in de basis tegen Oekraïne, maar haalden bijlange niet het niveau van bij blauw-zwart.
De grote ontgoocheling was echter Koni De Winter, die dramatisch in de fout ging bij de gelijkmaker van ‘de thuisploeg’. Niemand had hem in de basis verwacht, maar we zien Genoa dan ook nooit aan het werk. We mogen veronderstellen dat Rudi Garcia dat wel heeft gedaan. Ofwel had De Winter een complete off-day, ofwel moeten we al twijfelen aan het beoordelingsvermogen van de nieuwe bondscoach.
Ook op het middenveld pakte Garcia met vreemde keuzes uit. Debast als 6 is niet echt vreemd, want hij speelt op die positie bij Sporting in Lissabon. Ook al was hij bij Anderlecht een centrale verdediger (soms rechtsback). Er waren ook weinig alternatieven, want Onana, Lavia en Mangala zijn onbeschikbaar. Raskin of Heynen waren als debutanten ook geen zekerheid.
Zootje
De aanval was pas echt een zootje. Al maanden wordt gezegd en geschreven dat we verdrinken in flankaanvallers van topniveau, maar ze zaten op de bank. Lukebakio viel pas in de 70ste minuut in en van Doku was geen spoor te bespeuren. Hij zat nochtans op de bank en dan mag je veronderstellen dat hij fit is. De enige flankaanvaller aan de start was Trossard, maar die liep op het middenveld verloren in wat sterk op een ouderwetse 4-4-2 geleek. De Ketelaere speelde in steun van Lukaku maar is al enkele weken uit vorm. Een aanval Lukebakio-Lukaku-Doku had op zijn minst de Oekraïense wingbacks achterin gehouden.
Hoe is dit allemaal mogelijk? Rudi Garcia is een ervaren coach en met Vincent Mannaert beschikt hij over een sports director die ons voetbal veel beter kent dan Frankie Vercauteren, die de voorbije jaren vooral in Rusland aan de slag was.
De aanloop naar de eerste interland van Garcia werd professioneel aangepakt en had misschien weer te hoge verwachtingen gewekt. Deze draak had echter niemand zien aankomen. Een herhaling zondag in Genk betekent een WK-campagne in lege stadions. Iets wat de voetbalbond zich hoegenaamd niet kan permitteren. Hopelijk kan het Limburgse publiek in een uitverkocht stadion de Duivels zondag uit hun winterslaap halen. Anders wacht de hel.
