WIN EEN EXEMPLAAR VAN HONDERD DUIVELSE FEESTJES!

Het boek ‘Honderd Duivelse Feestjes’ beschrijft de honderd beste wedstrijden van de Rode Duivels.
De volgende tien weken zetten we telkens ‘één Duivels feestje’ in de kijker.

En we stellen telkens een quizvraag. Wie als eerste het antwoord kan raden, ontvangt een gratis exemplaar van ‘Honderd Duivelse Feestjes’. Auteurs zijn François Colin & Raf Willems.

WIN EEN EXEMPLAAR VAN HONDERD DUIVELSE FEESTJES!

VRAAG VAN DE WEEK: België trok met grote verwachtingen naar het WK 2014 in Brazilië. Men hoopte op minstens een halve finale. In de kwartfinale werd echter verloren. Wie was de tegenstander?

Antwoord verzenden naar: raffe.willems@telenet.be

Het boek is te koop in de boekhandel voor 20 euro. Of word supporter van De Witte Duivel en ontvang het als welkomstgeschenk.

 Ronny Steemans uit Sint-Pieters-Leeuw won de vraag van vorige week. Welke Rode Duivel scoorde in de achtste finale van het WK 2002 tegen Brazilië? Het doelpunt werd echter afgekeurd. Het juiste antwoord was: Marc Wilmots.

BELGIE – ENGELAND 3-2, 9 MEI 1936

Stadion: Heizelstadion Brussel

Toeschouwers: 40.000

België: Arnold Badjou (Daring); Robert Paverick (Antwerp), Constant Joacim (Olympic Charleroi); Pierre Dalem (Standard), Emile Stijnen (Olympic Charleroi), Alfons De Winter (Beerschot); Jean Fiévez (La Forestoise), Robert Lamoot (Daring), Jean Capelle (Standard), Hendrik Isemborghs (Beerschot), Antoine Franckx (Lyra)

Scoreverloop: 1’ (0-1) Camsell, 62’ (1-1) Isemborghs, 82’ (2-1) Isemborghs, 84’ (3-1) Fiévez, 88’ (3-2) Hobbis

Sensatie in Brussel! De internationale pers keek met open ogen naar dit resultaat. Even op een rij: tussen 1921 en 1936 duelleerden Engeland en België acht keer met elkaar: de Engelsen namen de Belgen zeven keer beet en één keer palmden de Rode Duivels het eigen Bosuilpubliek in met een draw. Doelgemiddelde: 35-7. Met een reeks van vijf opeenvolgende zware thuisnederlagen tussen 1926 en 1931.

Op 9 mei 1936 leek het niet anders te worden want Camsell zette al na minder dan één minuut de Belgische defensie te kijk. Stijnen trapte naast een verre inworp en Camsell knalde hard voorbij doelman Badjou, die de bal beteuterd nastaarde. Nadien gooide hij zichzelf telkens in het pak en haalde de bal bij de hoge voorzetten steeds ‘klemvast’ uit de lucht. Uit de verslaggeving van die tijd bleek dat Engeland het eerste half uur naar zijn hand zette met ‘juist passenspel, meesterlijk positiespel en onverbeterlijke balcontrole.’ Enkel ‘back’ Joacim, ‘regelaar’ Stijnen en ‘spelmaker’ Lamoot, die Raymond Braine verving, konden gelijke tred houden. De bal bleef echter tot aan de pauze ongrijpbaar voor de Rode Duivels. Bob Paverick organiseerde op intelligente wijze de defensie. Na de rust eisten de Belgen het initiatief op. Vooral Lamoot sprong scherp in het oog. Hij trapte op de lat, na een leuke combinatie op de rechterkant met Fiévez. Beerschotmidvoor Isemborghs kaatste de terugspringende bal achter doelman Sagar. Tussen de 82 ste en 84 ste minuut trad de debuterende Lyraflankspeler Franckx op de voorgrond. Uit zijn infiltrerende vleugelspel kopte Isemborghs eerst nummer twee binnen en nagelde Fièvez met een plaatsbal doelman Sagar aan de grond vast. Net voor tijd milderde Hobbis. De Engelse sportpers verhelderde de vreugde-explosie in Brussel: ‘Vermoeid, ontmoedigd en vernederd hebben de Engelsche voetballers het Heyselstadion verlaten, met 3-2 geslagen door België, den benjamin uit de internationale voetbalbeweging en dat terwijl 30.000 Belgen als het ware krankzinnig van vreugde werden, de hoeden in de lucht werpend en luide hun genoegen uitschreeuwend.’ Ook de Belgische pers hield zich niet in en beschouwde deze overwinning als ‘de schitterendste ooit behaald door de Rode Duivels’. Met andere woorden: mooier dan de overwinning op de Spelen van 1920. Met de relatief onbekende Robert Lamoot als uitblinker. De boerenzoon uit Oostende beleefde zijn topzomer in 1936: hij won het kampioenschap met Daring en huwde en passant met…Miss Union. Twee jaar later kocht Olympic Charleroi hem voor 100.000 oude Belgische franken en werd hij de duurste speler uit de nog prille Belgische voetbalhistoriek. Pol Jacquemyns kon de lof niet op in zijn matchverslag: ‘Lamoot was de animator. Hij nam de rol over van Braine. Hij doet het misschien niet op zo’n briljante wijze, maar even productief. Er is door het spel van de zwarte krulbol gang in de Belgische voorlijn gekomen. De Engelse leermeesters raken er ietwat de kluts door kwijt. De bal blijft bij Lamoot letterlijk aan de voet kleven en zweeft maar steeds in zijn nabijheid. De Oostendenaar wordt een tovenaar waarvan voor zijn maten een magische kracht uitgaat. Hij speelde de beste wedstrijd van zijn reeds gevulde loopbaan. Wat een balcontrole, wat een lenigheid, wat een uithoudingsvermogen, wat een speldoorzicht. Het was ons een mysterie waar de midvoor van Daring ineens al deze talenten gehaald had.’ De Rode Duivels versloegen voor het eerst de Witte Leeuwen op die gedenkwaardige 9 mei 1936 in Brussel. Een dagbladkop loog er niet om: Belgium forever.