Liefst acht Nederlandse voetballers hebben een plaats gekregen in de top-100 van CIES, een onderzoekscentrum in Zwitserland voor studies van de internationale sport. Virgil van Dijk (op 4), Ryan Gravenberch (19), Cody Gakpo (31), Stefan de Vrij (67), Frenkie de Jong (71), Marten de Roon (82), Noa Lang (88) en Luuk de Jong (95) vormen het Nederlandse contingent, dat voor Oranje een vooraanstaande plaats in de mondiale rangorde suggereert. (België is met alleen Jérémy Doku op 65 en Charles de Ketelaere op 86 vertegenwoordigd.)
De ‘wetenschappelijke’ rangschikking is een tegenhanger van de algemeen erkende Ballon d’Or -verkiezing waarvoor CIES-lijstaanvoerder Lamine Yamal een belangrijke gegadigde is. Opmerkelijk is dan wel dat bijvoorbeeld de hiervoor genomineerden Denzel Dumfries en Erling Haaland (én Kevin De Bruyne) ontbreken in de CIES-ranking waarvoor alleen de prestaties van veldspelers zijn gemeten.
Kwaliteit Eredivisie
Met Noa Lang en Luuk de Jong telt de lijst twee spelers die het verreweg grootste deel van de toetsperiode (van september 2024 tot heden) in de Eredivisie hebben gespeeld. Wat de huidige Eredivisie nog aan internationale kwaliteit te bieden heeft, mag vragen oproepen. De kansloze nederlagen van PSV en Ajax in de Champions League waren meer dan een signaal. De wijze waarop Union vorig seizoen Ajax op eigen veld in de hoek zette, had al een waarschuwing moeten zijn.
Desondanks werd de kampioen van België vooraf nauwelijks serieus genomen in de Nederlandse media. Op diverse tv-kanalen lukt het verslaggevers en presentatoren niet eens om de clubnaam correct uit te spreken. De vrees wordt tastbaar in Nederland dat de Belgische clubs dit seizoen in staat zijn een deelnemersplaats in de Champions League af te snoepen.
Transferopbrengsten
De uitholling van de Eredivisie komt tot uitdrukking in de transferopbrengsten. Ajax en PSV incasseerden in de voorbije periode elk 80 miljoen euro voor verkochte spelers, Feyenoord zelfs een kleine 100 miljoen, AZ Alkmaar plukte nog 52 miljoen mee.
Afgelopen weekeinde troffen de belangrijkste titelkandidaten elkaar op wat door de propagandisten nogal bombastisch als Super Sunday werd rondgetrompetterd. De afdronk viel met name in Eindhoven tegen, resulterend in een flipperkastspel waarin de bal willekeurig op en neerging. PSV en Ajax toonden vooral aan hoe kwetsbaar ze zijn, hoe weinig greep ze op een wedstrijd kunnen krijgen en houden. De thuisclub nam twee keer een voorsprong, maar moest ook toestaan dat de Amsterdammers twee keer langszij kwamen: 2-2.
Zware blessure Ruben van Bommel
PSV, dat zich eerder al thuis door nieuwkomer Telstar liet ringeloren (0-2), liep bovendien schade op omdat het zijn veelbelovende linksbuiten Ruben van Bommel , de zoon van, kwijtraakte met een ogenschijnlijk ernstige knieblessure. Ajax verloor halverwege zijn nieuwe spits Kasper Dolberg met een buikwandblessure. De ex-spits van Anderlecht is na zes jaar terug bij Ajax, maar kwam pas zondag aan zijn eerste wedstrijd toe omdat Wout Weghorst wegens een blessure ontbrak.
Ajax had geen spits nodig om een punt weg te halen bij PSV. In de eerste heft scoorde het vanaf de stip, na de rust omdat PSV geen vat kreeg op de loopacties vanuit het middenveld richting centrum van de aanval. Terwijl Mika Godts vanaf de linkervleugel door de Eindhovense linies kon glippen, maar nogal egoïstisch geen oog had voor beter gesitueerde medespelers, sloeg Oscar Gloukh wel doeltreffend toe.
Met Gloukh heeft Ajax een nieuwe nummer 10 binnengehaald, een 21-jarige Israeliër die drie jaar bij Red Bull Salzburg speelde zonder dat grotere Europese clubs naar hem lonkten. In Amsterdam is zijn vage roem hem bij de fans vooruitgesneld, mede door wat in de media is beloofd. Coach John Heitinga is terughoudender. Davy Klaassen kreeg in de eerste wedstrijden de voorkeur, maar het uitvallen van Dolberg bood zondag ruimte voor een variant waarin Klaassen en Gloukh afwisselend in de spits opdoken.
Knijpen en krabben
De puntendeling houdt PSV en Ajax op afstand van koploper Feyenoord, dat bij AZ Alkmaar in de slotfase de gelijkmaker moest toestaan: 3-3. Het waren de eerste verliespunten in zes wedstrijden voor de koploper. Spraakmakender dan de weggegeven overwinning was bij Feyenoord het gedrag van AZ-verdediger Wouter Goes, een 21-jarige Amsterdammer die een genoegen beleeft aan het sarren van tegenstanders. Knijpen en krabben behoren elke wedstrijd tot zijn gereedschap, zo indringend zelfs dat het zondagavond een veelbesproken onderwerp was in de tv-praatprogramma’s over voetbal.
De aanleiding daartoe ontstond omdat televisiebeelden treffend weergaven wat Goes zoal uitspookt, zonder dat scheidsrechter Makkelie noemenswaardig optrad. Een thema was het vorig seizoen al maar werd het nu ook omdat Feyenoord-coach Robin van Persie zich nadrukkelijk uitsprak over de Goes-methode, geïnspireerd door de zichtbare bewijzen op het lichaam van zijn spelers. “Heel bijzonder. Het is niet aan mij, maar de scheidsrechters moeten hiertegen eens gaan optreden”, aldus Van Persie na het duel waarin ook de koploper de manco’s in de Eredivisie etaleerde.
