VOETBALGEDACHTEN OP VRIJDAG (3) – RW

 In deze nieuwe rubriek geef ik elke vrijdag enkele voetbalgedachten over de voorbije week mee. Ik verwijs graag terug naar mijn basisprogramma: Pleidooi voor de Open Voetbalclub. Zeven uitgangspunten om het Belgisch voetbal een nieuw elan te geven. Met dank aan denktank De Witte Duivel. U vindt die terug in pdf onderaan de tekst.

Wat te denken van Jürgen Klopp, Coach van het Jaar 2019, en zijn steun aan Common Goal Project?

Bij zijn uitverkiezing tot Coach van het Jaar 2019 verraste Jürgen Klopp met zijn toespraak. Hij deelde het galapubliek mee dat hij zich inschreef in het Common Goal Project. Dat werd in 2017 gelanceerd door Juan Mata (Manchester United) en Mats Hummels (toen Bayern München, vandaag Borussia Dortmund). Topvoetballers (M/V) die zich scharen achter het Common Goal Project van de Verenigde Naties verklaren zich akkoord met de basisregel: ze staan 1% van hun wedde af aan met voetbal verbonden sociale projecten. We lezen even mee in de beginselverklaring, die we ter plaatse onderschrijven. In gedachten weliswaar want mocht ik 1% van mijn wedde afstaan, het zou werkelijk niets voorstellen.  Even voorstellen dan maar: het Common Goal Project, in de eigen woorden van de organisatie maar ‘jaknikkend’ beaamd door ondergetekende:

‘With more than three billion fans, football is the largest social phenomenon on the planet. No other sport boasts such wealth. Or such reach. Or such cultural significance. The beautiful game is in a league of its own.

For many, the game forms community. It binds people together and creates a common language they can all speak. And for some, it already serves as a powerful tool for addressing social challenges in their communities – but no systemic link exists between the professional game and the many community based football organisations around the world.

By creating a more thorough link between football players, managers, fans, organisations, brands, and football for good organisations, we can join the global football community together on a team big enough and strong enough to take on the world’s toughest opponents from HIV/AIDS to gender inequality to youth unemployment.

The idea is simple. Common Goal’s members pledge 1% of their earnings to a central fund. And together we allocate this fund to high-impact organisations that harness the power of football to advance the United Nations Global Goals.’

Opvallend gegeven: in de lange – maar tegelijk nog veel te korte – lijst van ondertekenaars bevinden zich veel vrouwen waaronder de Amerikaanse wereldbekervedettes Megan Rapinoe en Alex Morgan. Het is echter met een vergrootglas speuren naar aanwezigheid van Rode Duivels of Red Flames. Toch een bijzonder klein beetje lichtjes beschamend, niet? Wie wordt de eerste Belg die in de voetsporen treedt van Jürgen Klopp? Een coach kan vanzelfsprekend ook. Of Herman Van Holsbeeck & Christophe Henrotay.

Wat te denken van Celticfans die Rangersicoon Fernando Ricksen eren?

De Nederlandse ex-voetballer Fernando Ricksen overleed vorige week op amper 43 jarige-leeftijd aan de spierziekte ALS. Tijdens de laatste maanden van zijn leven voerde Ricksen op een ontroerende en tegelijk moedige wijze campagne om de gevolgen van de vreselijke aandoening onder de aandacht te brengen. Hij zette zelfs een eigen stichting op die middelen verzamelde om wetenschappelijk onderzoek uit te voeren om ALS beter te bestrijden. Ricksen beleefde het hoogtepunt van zijn loopbaan in de periode tussen 2000 en 2006 bij Glasgow Rangers – om die reden keerde hij ook terug naar Schotland – waarin hij felle duels uitvocht met historische rivaal Celtic. Hij kampte met een drugs- en drankverslaving en gedroeg zich niet als de meest fijnzinnige voetballer. Hij ging in de Old Firm Derby’s vaak over de schreef en jutte met enig sardonisch genoegen de Celticfans op. Dat weerhield diezelfde Celticfans niet om voor de thuiswedstrijd tegen Kilmarnock vorige zaterdag in eigen stadion ‘Paradise’ een minuut applaus voor ‘Ricksen-van-de-Rangers’ ten beste te geven. Op sociale media kreeg hij al een hele tijd zeer respectabele en innemende boodschappen van de groenwitte supporters en ook de club zelf plaatste een officieel statement met ‘Condolences to family and friends of Fernando Ricksen’. Eerder overhandigde Celtic Football Club een gift van 10.000 pond aan de Ricksen Foundation. That’s what Celticfans are for. This is how  it feels to be Celtic. RIP Fernando.

Wat te denken van Union Berlinsupporters die de Iraanse voetbalactiviste Sahar Khodayari herdenken?

Enkele weken geleden kon u op www.dewitteduivel.com mijn pleidooi lezen ten voordele van Sahar Khodayari: We are all Sahar Khodayari! Dood omdat vrouwen van de Iraanse dictatuur niet naar het voetbalstadion mogen… Ik breng haar offer nog eens in herinnering.

Ik schreef toen: ‘Sahar Khodayari is niet meer. Ze overleed nadat ze zichzelf in brand stak uit protest tegen de gevangenisstraf die haar te wachten stond…omdat ze als vrouw een voetbalwedstrijd wilde bezoeken. Dat is verboden in de Islamitische Republiek van Iran, waar de geestelijke tirannie der ayatollahs het vrije en vrolijke leven onmogelijk maakt. Het is een drama van ondraaglijke lichtheid. Een vrouw wordt gearresteerd omdat ze een voetbalwedstrijd wil bijwonen. Sahar Khodayari geniet van vandaag af wat mij betreft dezelfde status als Jan Palach. Deze student stak zichzelf tijdens de Praagse Lente in 1969 in brand uit protest tegen het neerslaan van de democratiseringsbeweging door de communistische dictatuur. Ook hij overleed aan zijn verwondingen en werd een martelaar ten voordele van de mensenrechten.

Sahar Khodayari is niet meer. En de FIFA, die greep niet in. Shame on you, Mister Infantino!

Sahar Khodayari, ze is niet meer. We are all Sahar Khodayari!’

Prachtig vond ik de actie vorige week van de fans van de Duitse cultclub Union Berlin. Ze tooiden hun kleurrijke vak met spandoeken: ‘Kein Stadionverbot fürs Geschlecht. Fan sein ist ein Mensenrecht. Rip Sahar Khodayari.’

Zou de FIFA eindelijk ingrijpen?

En ik eindig mijn ‘Voetbalgedachten op vrijdag’ vanaf deze week met steeds hetzelfde statement. Ik ben van oordeel dat het standpunt uit de Open Brief van Voetbal Vlaanderen aan de KBVB en de Profliga, zoals ook terug te vinden op deze website, bij hoogdringendheid moet worden uitgevoerd: ‘Meer ethiek, meer solidariteit en, meer kansen voor de jeugd in ons Belgisch voetballandschap.’ We drukken het hier nog eens vetjes af. Tot het werkelijkheid is geworden. Hopelijk dus niet tot het einde der tijden.

Prettig weekend en tot volgende week.

Raf Willems,

voetbalschrijver