Opschudding in het Nederlands voetbal. Quincy Promes, speler van Ajax, 28 jaar, 47 keer international en lid van de huidige Oranje-selectie, zit in de cel. Hij werd zondagmorgen opgepakt en voorlopig vastgezet, daags nadat hij met één treffer had bijgedragen aan de 4-0 zege van Ajax op PEC Zwolle. Promes wordt ervan verdacht met een mes een neef net onder de knie te hebben gestoken. Dat gebeurde eind juli al op een privéfeest. Promes ontkent; hij was niet eens aanwezig op dat feest, betoogt zijn advocate.
De aanhouding van Promes stond binnen enkele uren op de website van De Telegraaf. Ajax liet slechts weten dat ‘Promes zondagmorgen niet op de training is verschenen.’
Quincy Promes is heus niet de eerste international die met de politie in aanraking komt. Wél komt elk incident in het huidige door media beheerste tijdsgewricht veel sneller aan het licht. Lang geleden werd zoiets verzwegen, of raakte het zelfs in kleine kring niet eens bekend.
ZWERVENDE ROL
Hilarisch in dit verband is de afwezigheid van Kick Smit (1911-1974) in de eerste interland van het Nederlands Elftal ná de Tweede Wereldoorlog. Smit was bekend én geliefd als voetballer. In het toenmalige systeem met vijf aanvallers speelde hij als nu ouderwetse linksbinnen, in een zwervende rol. Smit kwam slechts 29 keer uit voor Oranje, van 1934 tot 1946. Op zijn 43ste speelde Smit met Haarlem nog in het eerste seizoen betaald voetbal in Nederland (1954-1955).
Kick Smit was gezegend met een fijne traptechniek, passend bij zijn roepnaam Kick. In de registers van het stadhuis stond hij ingeschreven als Johannes Chrishostomos Smit. Zó populair was Kick Smit dat tussen 1952 en 1960 in een serie van 18 delen veelgelezen stripboeken verschenen met als hoofdrolspeler Kick Wilstra, een voetbalheld waarin de namen van Kick Smit, Faas Wilkes en Abe Lenstra samenkwamen.
‘PLOTSELINGE ONGESTELDHEID’
In maart 1946 moest Kick Smit zich drie dagen voor de interland uit tegen Luxemburg afmelden. ‘Plotselinge ongesteldheid’, berichtten de kranten eensgezind. Nadat Oranje met 6-2 had gewonnen, werden de krantenverslagen geïllustreerd met een foto waarop Kick Smit te zien was, onder de dekens in bed, luisterend naar het radioverslag.
In 1972, twee jaar voor zijn dood, vertelde Kick Smit over zijn gemiste interland in het voetbalweekblad 1-0. Eerder was het nooit naar buiten gekomen. Zijn anekdote:
‘Het was een vreemde gewaarwording, maar in 1946 werd ik gearresteerd. Ik zou in België een overval hebben gepleegd, nog hebben geschoten ook en het zag er slecht voor mij uit, zeiden ze. Mij van de prins geen kwaad wetende, werd ik voor confrontatie naar België gebracht, want de dader had zich Smit genoemd, zijnde Smit, de international uit Holland. Degene die mij bij confrontatie moest herkennen, wees echter de politie-inspecteur als dader aan en de hele zaak liep met een lachertje af. Iemand anders had zich voor mij uitgegeven. Maar ondertussen had ik drie dagen ‘’gezeten’’ en kon ik de wedstrijd tegen Luxemburg niet meespelen.
DEBUUT KEES RIJVERS
De afwezigheid van Kick Smit in de eerste naoorlogse interland maakte de weg vrij voor de ijlings opgeroepen debutant Kees Rijvers, 19 jaar toen. Één keer speelden ze nog samen. Hun vriendschappelijke band bleef. In de biografie van Kick Smit, zonder één woord over de aanhouding in 1946, zegt Rijvers daarover:
‘Kick zorgde er voor dat ik me snel op mijn gemak voelde. Hij gaf me meteen allerlei tips. Echt een vaderfiguur. Het klikte tussen ons. Ik vind dat hij altijd een beetje onderschat is gebleven. Kick Smit had het geniale van Abe Lenstra en de afwerking van Faas Wilkes. Maar belangrijker: als mens had ik hem hoog staan.’
