Uit & Thuis – FC en RW 13 mei 2017

Antwerpen, 13 mei 2017

Beste Raf,

Mijn brief heeft een dagje vertraging, omdat ik de voorbije dagen in Rijsel zat voor een citytrip. Toen ik uit de parking van de Grand Place kwam, zag ik meteen een man met een bord boven het hoofd. ‘I – an American – despise Trump’. Er zijn gelukkig nog Amerikanen met verstand. The Donald is van de VS een bananenrepubliek aan het maken. Hoe verklaar je, Raf, dat gewone mensen overal stemmen voor politici die alleen maar de rechten van de happy few verdedigen? Gelukkig heeft Europa – lees, nu ook Frankrijk – toch nog een beetje gezond verstand. Maar voor Amerika zie ik het somber in. We geraken stilaan in een situatie waarbij er nog alleen te lachen valt met dat land.

Ik heb Rijsel zowat anderhalf jaar terug ontdekt en ben er sindsdien een keer of vier, vijf geweest. Ieder bezoek was fantastisch, behalve die laatste avond van juni van vorig jaar toen de Rode Duivels zich hier voor joker zetten tegen Wales.

Zo komen we altijd weer terug bij het voetbal uit. Zoals je brief van vorige week aantoonde. Voetbal en muziek hebben meer dan ooit met elkaar te maken. Voetballers zijn immers de nieuwe rocksterren. De eerste voetballende rockster, je idool George Best, werd niet toevallig de vijfde Beatle genoemd. Wel toevallig was dat hij in Belfast in dezelfde straat woonde als Van Morrison. In één of ander interview vertelde Best ooit dat er in zijn straat een dik jongetje woonde, dat helemaal niet kon voetballen maar wel grote roem verwierf: Van the Man. Zo zie je ook dat mensen uit dezelfde straat spiritueel heel andere richtingen kunnen inslaan.

Je had het ook over de film Timbuktu. Ik kende die film niet, maar zag toevallig dat de Nederlandse televisie hem volgende week zaterdag uitzendt. Ik heb de digicorder al geprogrammeerd. Ik laat je weten wat ik er van vind.

De returns van de halve finales van de Europese bekers vielen flink tegen. In de Champions’ League kwamen Juventus en Real Madrid niet meer in de problemen. In de Europa League werd het nog onverwacht spannend. Ajax hield maar één goal over van zijn voorsprong uit de heenmatch (4-1) en Manchester United blameerde zich andermaal door met kak in de broek naar het laatste fluitsignaal te snakken.

Uit hadden de Red Devils een doelpunt voorsprong genomen op Celta de Vigo, een Spaanse middenmoter die de handen vol had met Racing Genk. In eigen huis kwamen ze opnieuw op voorsprong, maar United ging desondanks achteroverleunen en bracht zichzelf in de problemen.

Het wordt dus een finale tussen de clubs van George Best en Johan Cruijff. Vijftig en twintig jaar geleden was geen mooiere affiche denkbaar, maar met het United van José Mourinho is de kans op spektakel klein.

De Portugees moet de finale winnen om Champions’ League-voetbal te halen en het seizoen te redden. In de Premier League gaat hij een plaats lager eindigen dan Louis van Gaal en de winst van de League Cup stelt heel wat minder voor dan de FA Cup die de Nederlander binnenhaalde. En dat ondanks een kleine 200 miljoen euro aan inkomende transfers.

Mijn humeur vrolijkte gelukkig weer op toen ik las dat Diego Maradona dertig jaar geleden Napoli een eerste scudetto bezorgde. Drie jaar later woonde ik de beslissende match voor de tweede Napolitaanse titel mee. Sao Paulo daverde drie uur op zijn grondvesten en de stad had een lichtblauw dak. In alle straten waren linten opgehangen naar de overburen. Bijna elke straat had een kapelletje gesimuleerd ter ere van de heilige Diego. Er trok een rouwstoet door de straten, met een kist met de rood-zwarte kleuren van AC Milan. Silvio Berlusconi, de voorzitter van de toenmalige topconcurrent, werd overal uitgelachen. De Napolitanen konden toen nog niet vermoeden dat die corrupte ijdeltuit hun president zou worden.

Nu vertrek ik naar het Jan Breydelstadion. Ik heb het gevoel dat de gemoederen tussen Club en Anderlecht flink opgefokt zijn. Ik kan me niet indenken dat paars-wit in Brugge kampioen wordt, maar ik denk dat de titel hen niet meer kan ontsnappen. Laat ons hopen dat het niveau hoger ligt dan in de eerste zeven weken van de play-offs.

Veel groeten,

françois