Zodra hij kon lopen, begon hij in de kamer boven die van mijn twee dochters tegen een bal te trappen. Op zondagochtend maakte hij volgens mij een voetbalveld van zijn kamer!’, vertelt de buurvrouw van beneden lachend. ‘Telkens wanneer ik zijn moeder tegenkwam, verontschuldigde ze zich bij mij. Ik zei tegen haar dat het geen probleem was en dat je een kind moeilijk kunt vastbinden. Toen al kon je zien dat hij alleen maar aan voetbal dacht.’
Toen hij drie, vier jaar oud was, maakte hij grapjes tegen zijn vader dat hij lid wilde worden van AS Bondy. Hij wilde samen met de grote jongens voetballen. Maar zijn vader vond hem nog te jong en was bang dat hij, zelf een van de trainers, te veel betrokken was om hem te begeleiden. Kylian moest zich voorlopig tevredenstellen met een balletje trappen met zijn leeftijdsgenoten op het kleine veldje naast de school, waar zijn moeder hem elke ochtend naartoe bracht.
Bron: Luca Caioli en Cyril Collot, Mbappé, 2019, blz. 13, 28
Rob Siekmann
Auteur van ‘Het straatvoetbalboek – Over de huidige betekenis van het straatvoetbal van vroeger’ (met een voorwoord van Richard Witschge), Willems Uitgevers, 2023
