Oh Belgisch Voetbal. Hoogtepunten en sterke verhalen van 1920 tot 2020. Elke week op zaterdag! Deze verhalenbundel neemt u mee langs de onvergetelijkste momenten van de Belgische voetbalgeschiedenis tussen 1920 en 2020. Legendarische vertellingen, pure voetbalanekdotes.
Deze aflevering staat in het teken van de interland België – Brazilië op 24 april 1963. Toen versloegen de Rode Duivels de Seleçao in Brussel met historische 5-1 cijfers. Liefst zes Braziliaanse wereldkampioenen incasseerden drie mokerslagen van Anderlechtspits Jacky Stockman.
BELGIE-BRAZILIE 5-1, 24 APRIL 1963
Paul Van Himst laat Jacky Stockman schitteren tegen wereldkampioen
De ‘frigo’ van de Heizel ontdooide. Op deze lente-avond liep Brazilië tegen een vernedering van jewelste aan. Niemand zag het aankomen want de Seleçao won de wereldbekers van 1958 en 1962 en had, ondanks de afwezigheid van Pelé en Garrincha, toch zes wereldkampioenen in de rangen: de legendarische keeper Gilmar, achterspelers Djalma Santos en Maruro, middenvelder Zito en aanvallers Zagallo en Amarildo.
Paul Van Himst droeg die avond het elftal, maar de betreurde Jacky Stockman (1938-2013) toverde een prestatie op de mat om nooit meer te vergeten: ‘Die dag zou de wereldkampioen dus echt zoek gespeeld worden door ons. Hoewel ik me uitstekend voelde op het veld, ging de hoofdrol naar Stockman, Zorro voor de vrienden. Hij scoorde drie keer. Met revanche als brandstof.’
Zorro zoekt vergelding
Wat was er gebeurd? Zorro, vanwege de gelijkenis met de Amerikaanse televisieheld want Stockman droeg ook een snor, voelde zich zwaar onrecht aangedaan. En dat zou hij even rechtzetten op een wijze dat de hele wereld het geweten heeft. Een week eerder werd hij tijdens de match Sint-Truiden-Anderlecht uitgesloten. Hij liet zich te ongegeneerd uit over de kwaliteiten van de arbitrage. Na de 2-1 nederlaag ging hij ostentatief ‘verhaal’ halen bij ‘de man in het zwart’. Op de ‘verbaal karakteristieke’ wijze die hem kenmerkte. Stockman kon uithalen als het hem niet zinde. Hij brieste tegen de scheidsrechter om zijn logo van de Koninklijke Belgische Voetbalbond op zijn shirt te vervangen door dat van Standard. Die kon er niet mee lachen en stuurde de balorige rechtsbuiten van het veld.
Het incident stond geprogrammeerd voor de beruchte ‘groene tafel’ van de Bond op dezelfde dag als de interland tegen Brazilië. De zaak ‘Stockman’ stond zelfs geagendeerd op minder dan twee uur voor het aanvangsuur. En er werd niet meteen een ‘minnelijke schikking’ getroffen. Want Zorro reageerde furieus en bleef bij zijn standpunten: de scheidsrechter en Standard? Twee handen op één buik. Veel diplomatie bleek aan hem niet besteed en de Bond oordeelde scherp: drie weken schorsing. Hij verliet woedend het bondsgebouw – toen nog in het centrum van Brussel – en scheurde, alle snelheidsbeperkingen aan de laars lappen, door de straten richting stadion. Hij arriveerde op minder dan een half uur voor de aftrap en stoof vol adrenaline het veld op. De Brazilianen dachten zich even te amuseren en er een technische exhibitie van te maken, tot vermaak van het Belgisch publiek.
Grootste frigo van België opgewarmd
Zorro tekende een ander plannetje uit. Hij legde al zijn ergernis in zijn optreden en na vier minuten ontregelde samenspel tussen Hanon en Vandenberg de Braziliaanse weerstand. Vandenberg lepelde de bal loepzuiver in de ren van Stockman en zijn schot viel zelfs door Gilmar niet te temmen. Acht minuten later verstoorde zijn linke voorzet de communicatie tussen Mauro en zijn keeper. Van Himst verzilverde met zijn klassieke beweging ‘buitenkant voetje’: 2-0. De wereldkampioen verloor compleet het overzicht: een minuut later duwde Altair de bal in de door Gilmar onoordeelkundig verlaten eigen muit. En op de 2 ste minuut beukte Stockman de Seleçao helemaal knock-out met een furieuze trap van op de rand van het strafschopgebied.
Brazilië zwijmelde en redde de eer maar Stockman kreeg er niet genoeg van. Even voor het uur zette hij de kroon op het werk. Hij slalomde met supersonische snelheid voorbij drie Brazilianen. Als vanzelfsprekend nam hij Gilmar met een afgemeten schuiver te grazen. De 50.000 toeschouwers gingen uit hun dak. Dat vereiste een buitengewone prestatie. Want de Heizel had toen de weinig flatterende benaming van ‘grootste frigo van België’.
