zaterdag, april 27

Romelu Lukaku: Kampioenenmaker van Internazionale Milaan

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Eeuwige topschutter Rode Duivels wint Serie A

‘Campione, campione’, een lichtjes ‘naast de toon’ zingende Lukaku postte filmpjes van zichzelf in zijn appartement. Daarna reed hij zelf met de auto toeterend door Milaan omdat de eerste landstitel van Internazionale Milaan sinds 2010 te vieren. Ook voor hem was het geleden van 2010 dat hij nog eens een prijs had gepakt: toen Belgisch kampioen met Anderlecht als zeventienjarig talent. Vandaag de beste van Italië als volwassen leidersfiguur. Intussen met 303 doelpunten in 585 officiële duels achter de naam, waarvan 48 in 91 als Interista.

Scoren om het familieleed te vergeten

Tijdens Euro 2016 was Europa getuige van ontroerende beelden: de broers Romelu en Jordan omhelsden elkaar tot tranen toe langs de lijn na de Belgische 1-0 tegen Ierland. Als Romelu scoorde op een groot toernooi dan drong het familieleed tot hem door. Twee jaar eerder, in Brazilië, droeg hij zijn doelpunt tegen de Verenigde Staten op aan zijn zieke vader. In Frankrijk herdacht hij de persoonlijke problemen waarmee zijn moeder heeft gekampt. De familie Lukaku komt van ver. Vader Roger droeg het predikaat ‘topspits’ mee bij zijn transfer uit Congo in de vroege jaren negentig maar werd door Belgische huisjesmelkers ondergebracht in krotten. Hij kreeg tijdens wedstrijden racistische verwensingen naar het hoofd. De kinderen Jordan en Romelu hadden het niet breed in hun Boomse jeugdjaren maar vonden op basis van wilskracht, talent, intelligentie en goed gemoed hun weg door het leven.

Hij wilde uitgroeien tot één van de beste spitsen van de wereld. Dat was zijn doelstelling als kind. Hij noteerde al zijn doelpunten in schriftjes die hij altijd heeft bewaard. Via Wintam, Boom en Lierse ging hij naar Anderlecht.

Purple Talent, topschutter en kampioen bij Anderlecht

Hij krijg zijn opleiding in het nieuwe instituut ‘Purple Talents’ en op zestiende tekende hij zijn eerste contract als prof. Amper elf dagen later riep coach Jacobs hem op in functie van de terugwedstrijd van de titel-play-off tegen Standard. De heenmatch eindigde in Anderlecht op 1-1 en op Sclessin bracht Jacobs hem als joker bij een 1-0 achterstand op twintig minuten voor het einde. Hij kon het tij niet keren, maar de toon was wel gezet: nationaal topschutter én kampioen in 2010. Met twee goals in Amsterdam tegen Ajax (1-3) bij de Europa League trok hij de aandacht van de Europese toppers.

Gedoe met Mourinho

Zijn grote droom leek in de zomer van augustus 2011 uit te komen: voetballen voor zijn favoriete club Chelsea. De liefde werd echter niet beantwoord. Chelsea haalde de hoogste onderscheiding met winst in de Champions League, maar Lukaku kwam amper in het verhaal voor en bleef hangen op een achttal invalbeurten en een bijzonder teleurstellende score van…nul doelpunten.

De bazen van Stamford Bridge besloten hem uit te lenen aan het pas gepromoveerde West Bromwich Albion, in de omgeving van Birmingham. Het begon spectaculair: meteen winnen én scoren tegen Liverpool (3-0). Het eindigde nog spectaculairder: met een hattrick tegen landskampioen Manchester United (5-5). Hij stond genoteerd in de notaboekjes van de talentscouts van Old Trafford. Zijn zeventien competitiedoelpunten leken hem een nieuwe kans te geven bij Chelsea. Deze keer bovendien onder zijn favoriete coach: José Mourinho was voor een tweede passage gearriveerd op de Bridge. Hij kon meteen matchwinnaar worden in het duel om de Europese Supercup met Bayern München. Hij knalde de ultieme penalty op doelman Neuer. Chelsea verloor, Mourinho kon er niet mee lachen, Lukaku mocht opnieuw de koffers pakken.

Goodison Park als tweede thuis, geen ware liefde op Old Trafford

Richting Liverpool, bestemming Goodison Park, Everton FC. Het werd zijn ‘tweede thuis’: vijf uitstekende seizoenen met 87 goals in 166 duels in alle competities. Hij kwam er onder de vleugels van coaches met uiteenlopende opvattingen: Roberto Martinez en Ronald Koeman. In 2017 verlegde hij zijn persoonlijke grens: 25 competitiegoals. De interesse van Manchester United nam toe en nadat…José Mourinho de touwtjes op Old Trafford in handen kreeg, was de zaak snel geklaard.

Hij kwam terecht in een bijzonder ambitieuze omgeving nadat Manchester United de Europa League had gewonnen. Met het vizier op de Champions League en de landstitel. Het werden twee droomkastelen: uitgeschakeld door het bescheiden FC Sevilla in de achtste finale en tweede op negentien punten van stadsgenoot City. Ondanks een zeer behoorlijke score van 26 doelpunten in 51 wedstrijden werd de Unitedaanhang niet warm van het spel van Lukaku. Er klonk kritiek over zijn niet al te fijnzinnige balaanname en over zijn gebrek aan doeltreffendheid in de kleine ruimte. Het ‘huwelijk’ werd er niet gelukkiger op nadat Mourinho de bons kreeg en United slechts zesde eindigde.

Even leek er een opflakkering met de komst van de nieuwe coach Solskjaer. Dankzij twee doelpunten van Romelu stuntte United in Parijs tegen PSG (1-3, na 0-2 op Old Trafford). Toch werd het nooit ware liefde met Manchester United.

Scudetto in San Siro dankzij coach Conte

Die vond hij wel in Milaan, bij de blauwzwarte zijde van San Siro: Internazionale en trainer Conte gingen op zoek naar een eerste Scudetto sinds 2010. De start was verschroeiend en de vlam wederzijds: 31 doelpunten in 50 wedstrijden in alle competities: tweede in Serie A; halve finale Coppa Italia; finale Europa League. Verlies tegen Sevilla, nadat het winnende doelpunt van de Spanjaarden via hem tegen de touwen belandde. Hij weigerde zijn verliezersmedaille op te halen. Verliezen viel hem immers altijd zwaar en daar bleef de schoen knellen. Nadat hij in zijn eerste seizoen meteen het kampioenschap won met Anderlecht, bleef zijn prijzenkast het volgende decennium leeg. Zou 2021 zijn toekomst veilig stellen? Met Internazionale Juventus van de troon stoten? Dat lukte en met veel overmacht: op vier matchen voor het einde zelfs.

Trofee met de Rode Duivels?

Met de Rode Duivels een trofee winnen in Europa? Met de nationale ploeg vocht hij op zijn beurt tegen de kritiek. Ondanks zijn 57 doelpunten in 89 interlands. Het record van Bernard Voorhoof en Paul Van Himst – beiden dertig doelpunten voor België – hield respectievelijk sinds 1940 en 1975 stand. In 2017 evenaarde Lukaku dit aantal en sindsdien verpulverde hij het. Hij smoorde ook de kritiek dat de meeste van zijn goals tegen ‘bescheiden’ tegenstanders werden gescoord. En maakte ook komaf met het gegeven dat hij enkel een ‘omschakelspits’ zou zijn. Tegen Engeland en Denemarken bewees hij in de Nations League 2021 het tegendeel. Dat is precies de grote kracht van Lukaku: voor zichzelf beschouwt hij zijn proces naar voltooiing als ‘permanent in beweging’.

En dat zal pas eindigen als hij het zelf bepaalt. Vijf jaar na het EK 2016 beheerst Romelu alvast het hele oeuvre. Tijdens het WK 2018 scoorde hij vier goals en was hij bijzonder intelligent aanwezig in zowel de achtste als kwartfinale tegen respectievelijk Japan en Brazilië. Hij spiegelde zich tijdens zijn loopbaan aan zeer uiteenlopende voorbeelden als de Duitser Mario Gomez, de Ivoriaan Didier Drogba, de Fransman Nicolas Anelka en de Braziliaan Ronaldo. Intussen is de tijd gekomen dat jonge, ambitieuze spitsen zich aan hem zullen spiegelen, de Belg Romelu Lukaku.

O Belgisch voetbal | Raf Willems

Share.

About Author

Raf Willems (1960) noemt zichzelf voetbalschrijver met een boekenkast. Hij is uitgever en auteur van meer dan 40 boeken over ‘voetbal met een knipoog naar geschiedenis & samenleving’ en schreef voor het Nederlandse weekblad Voetbal International (1995-2000), de krant NRC Handelsblad (2001-2006) en de website Stichting meer dan Voetbal (2008-20014). Sinds 2014 Initiatiefnemer van voetbaldenktank & onlineplatform De Witte Duivel.

Comments are closed.