Bobby Charlton is verleden zaterdag overleden. Hij had evenzeer in 1958 al kunnen dood zijn, toen hij met zijn club Manchester United terugkwam van de Europabekermatch tegen Rode Ster Belgrado. Het vliegtuig landde in München maar bij het weder opstijgen stortte het vliegtuig neer. Er waren vele doden maar er waren ook enkele overlevenden waaronder Charlton.
Hij kwam terug op niveau en werd één van de beste spelers van zijn generatie. In 1966 vond het WK plaats in Engeland. De thuisploeg haalde de finale maar de zware tegenstander was West-Duitsland. Met onder andere het opkomend jeugdig toptalent Beckenbauer, Schnellinger die bij AC Milan speelde, toppers als Overath en Seeler en zelfs Emmerich, die later nog topscorer zou worden in onze competitie als speler van Beerschot, hadden ze een te duchten ploeg.
Het werd een thriller en het is bijna 60 jaar later nog steeds een onopgeloste vraag of een bal al of niet achter de doellijn was. Maar Engeland won dus met 4-2 na verlengingen. Het was een team met in doel Gordon Banks, misschien de beste Engelse doelman ooit. Achteraan was Bobby Moore de uitblinker. Jacky, de broer van Bobby speelde naast Moore. In het middenveld stond de veel fouten makende, keiharde Nobby Stiles. Aanvaller Geoff Hurst scoorde drie goals in de finale en Bobby Charlton was de draaischijf en bovendien een gevaarlijke aanvaller. Als international scoorde hij 49 goals in 106 interlands.
Zijn verder palmares vulde hij aan bij “zijn club” Manchester United. Hij werd drie maal kampioen met zijn team. Hij won een FA Cup. En in 1968 wonnen ze de Europabeker der landskampioenen in de finale tegen Benfica met als grootste ster Eusebio. Na 90 minuten stond het 1-1 maar in de verlengingen werd het 4-1, Charlton scoorde twee doelpunten en dribbelkoning George Best maakte ook een goal. Het was een prachtige finale ! En Matt Busby, de trainer die ook de ramp van 1958 overleefde, haalde met zijn Busby Babes toch nog een Europacup binnen.
Charlton was rechtsvoetig maar met zijn linker kon hij even hard naar doel vlammen. Hij was een strateeg met goede looplijnen (dat woord bestond toen nog niet), inzicht en o zo gevaarlijk als hij kon aanleggen van kortbij of van ver. Bij Manchester speelde hij meer dan 600 matchen en scoorde er bijna 200 goals.
Hij was een mijnheer op en naast het terrein. Hij kreeg dan ook het voorvoegsel “Sir” opgespeld. Voetballiefhebbers die hem ooit bezig zagen zullen hem herinneren als een joviale man maar zeker als een topvoetballer. RIP Sir Bobby !!
