Overleeft het Belgisch voetbal zichzelf? – RW

Overleeft het Belgisch voetbal zichzelf? Dat is toch stilaan dé vraag die zich men als onafhankelijke waarnemer én liefhebber hoort te stellen als men het dwaze schouwspel van de voorbije week op zijn bord krijgt. Er gaat geen dag voorbij zonder nieuwe rechtszaak tussen onze clubs en hun instellingen: van hoog tot laag wordt beroep gedaan op ‘juridische raadgevers’, terwijl langs de klassieke achterpoortjes – al is het bij ons intussen écht wel de voordeur geworden – miljoenen euro’s uit ‘ons voetbal’ verdwijnen richting ‘zaakwaarnemers’.

In de landen om ons heen woeden de debatten ook op het scherp van de snede, maar wél vanuit een toekomstperspectief.

Maak met mij even deze wandeling.

Gelezen deze week in Die Welt. DFB-President Fritz Keller (Deutscher Fussball -Bund) lanceert een vijfpuntenplan voor ‘meer duurzaamheid in het voetbal’ en om ‘het voetbal dichter bij de mensen te brengen’. Hij roept op tot een maatschappelijke discussie om de commercialisering, en de te hoge lonen en afkoopsommen een halt toe te roepen. Keller nodigt alle actoren uit om toe te treden tot een gemeenschappelijk gespreksplatform: bondsfunctionarissen, clubbestuurders, fans, sponsors, bedrijfsleiders, wetenschappers, politici en vertegenwoordigers van burgerbewegingen. Met als hoofdthema: de verankering van een duurzaam – economisch, ecologisch en sociaal – waardenverhaal voor het voetbal ‘in tijden van corona’. Keller bedient zich van de slogan ‘Wir müssen auch den Profifussball wieder näher zu den Menschen bringen.’ En hij haalt scherp uit naar de buitensporige commissies voor spelersmakelaars en de immense transfersommen. Hij voegt er terecht aan toe dat deze wansmakelijke geldstromen de ‘gemeenschap irriteren en vervreemden van onze geliefde sport’. Het belangrijkste zat naast de grote woorden in de kleine dingen: ‘De DFB biedt aan om haar netwerk van 25.000 voetbalverenigingen in te zitten om preventieve coronatesten te stimuleren.’

Gelezen deze week in The Guardian. EFL-voorzitter Rick Parry (English Football League, de vereniging van het profvoetbal onder de hoogste afdeling) gooit spijkerharde argumenten in de groep tegen…de onrechtvaardige verdeling van de televisierechten ten voordele van de Premier League. Hij neemt de schraapzucht van de elitedivisie scherp op de korrel en schopt aan tegen het heiligste der heilige huisjes: de exuberante spelerslonen en de al even onacceptabele hoge percentages voor de zogenaamde ‘player’s agents’. Parry hamert op het belang van financiële hervormingen in de vorm van solidariteitsbetalingen vanuit de top naar de brede piramide: ‘Football finances need a reset.’

Gelezen deze week in de Volkskrant. Zeven sporticonen hebben zaterdag in een landelijke advertentie de regering en ‘de Nederlander’ opgeroepen om werk te maken van een vitale samenleving, met daarin een cruciale rol voor sport en bewegen. ‘Wij zijn ervan overtuigd dat sport en bewegen een cruciale rol speelt bij het creëren van een gezonde toekomst voor ons land. Laten we samen, regering en alle andere Nederlanders, deze handschoen oppakken! Zodat we straks met zijn allen niet alleen gezonder en fitter zijn, maar als samenleving daardoor ook weerbaarder tegen onverwachte inbreuken op ons dagelijks leven, zoals nu het Covid-19 virus’, zo staat in de advertentie, die warm aanbevolen wordt door de KNVB (Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond).

Gelezen deze week in Het Nieuwsblad: ‘Stop met die dubbele pet! Alleen in België is een clubleider ook bondsvoorzitter: zijn die andere negentien Europese landen uit de top twintig dan echt verkeerd?’ De krant richt hiermee haar pijlen op Mehdi Bayat – tegelijk directeur van Sporting Charleroi én voorzitter van de Koninklijke Belgische Voetbalbond – die er als ‘bondsvoorzitter’ mee voor zorgde dat de competitie vroegtijdig werd afgesloten. Toevallig ten voordele van…zijn ‘club’ Sporting Charleroi die daardoor met het ticket voor de groepsfase van de Europa League een de haal ging. Ten nadele van Antwerp, dat intussen bij de UEFA een klacht indiende tegen ‘vermeende belangenvermenging’ van Bayat.

Gelezen deze week op www.dewitteduivel.com bij senior voetbalwriter François Colin: ‘Dit wordt de zomer van de rechtszaken.  Je kan van het Belgische voetbal veel zeggen, maar niet dat het een saaie boel is. Er gebeurt altijd wel wat. Zelfs als er maandenlang niet gevoetbald wordt. De Pro League oogst wat ze gezaaid heeft. Het regent rechtszaken en de kans is groot dat als er vanaf 1 augustus weer gespeeld mag worden, het volstrekt onduidelijk is wat er met de competitie moet gebeuren. Dat mogelijkheid dat ons voetbal in chaos wordt gestort, wordt reëel geacht.’

Wat een schril contrast! In Duitsland, Engeland en Nederland kijkt men op een zowel zelfkritische als zelfbewuste manier aan tegen de nieuwe tijden voor het voetbal. In België rolt men vechtend over de straatstenen en primeert het eigenbelang. Advocaten en makelaars trekken in ons voetbal aan het langste eind.

Eén woord: dis-gus-ting! De inwoners van mijn Kempische gemeente werden vroeger ‘sparrijders’ genoemd. Omdat ‘ongewenst volk’ enkele honderden jaren geleden ‘bij ons’ op een ‘sparrenboom’ werd vastgebonden en ingesmeerd met pek en veren. En vervolgens onder luid gejoel het dorp werd uitgedragen. Ik ben in principe geen voorstander van zeventiende eeuwse strafpraktijken maar wat mij betreft mogen ze worden toegepast op lui die tot meerdere eer en glorie van zichzelf het voetbal kaalplukken.

Voetbal kan de wereld redden, schreef ik ooit maar de wereld moet  vandaag het voetbal redden. Overleeft het Belgisch voetbal zichzelf? Of gaat het aan zichzelf ten onder?