Beerschot pakte dit weekeinde de titel in 1B en keert volgend seizoen bij de elite terug. Financieel staat paars-wit er desondanks niet florissant voor en het is wachten op een overname. In de pers is sprake van een Chinese overnemer die al in het voetbal actief is.
Het zou om een groep gaan die al aandeelhouder is van FC Den Bosch, uit de Nederlandse Eerste Divisie. Een goede zaak, want in Nederland wordt een nieuwe investeerder financieel stevig doorgelicht. Tenminste als het om een investering boven 25 procent van de aandelen gaat. Bij FC Den Bosch is dat niet het geval: er zijn immers vier aandeelhouders, met een lichtere toets als gevolg. Dubieus is dat twee van de vier aandeelhouders niet openbaar bekend willen worden. Het zouden dus stromannen van de twee anderen kunnen zijn.
Twijfelachtig is ook dat FC Den Bosch het consequent over vier Aziaten heeft. ‘Alsof FC Den Bosch niet geassocieerd mag worden met het land waar hacken en schendingen van mensenrechten gemeengoed zijn.’
Onze Henk Mees maakte vorige zaterdag, voor de Chinezen van FC Den Bosch aan Beerschot werden gelinkt, in het Brabants Dagblad deze column over.
Chinees roulettekogeltje moet fiasco’s uitdrijven
HENK MEES
Twee flashbacks schieten me te binnen nu Dries Boussatta een rol heeft gekregen bij FC Den Bosch – als oliemannetje tussen de club en de vier nieuwe, Chinese aandeelhouders.
‘Een in zichzelf gekeerde, eigenwijze Marokkaan’, noemde Johan Derksen hem in 2020. Live op tv werd Boussatta in een fel debat geconfronteerd met racistische trekjes in het betoog van Derksen. Toen al.
‘Landverrader’, joelden vele duizenden toen Dries Boussatta in 1999 als eerste Nederlandse international van Marokkaanse afkomst mét Oranje thuis tégen Marokko speelde, en verloor.
Als speler van AZ kwam Dries Boussatta tot drie interlands. Tegenwoordig bezit hij een aantal koffiebars in zijn geboortestad Amsterdam en is hij actief in de handel met voetballers. Bovendien blijkt Boussatta nu ook de technisch adviseur van een groepje Chinese investeerders, dat de meerderheid aan aandelen in FC Den Bosch in handen heeft gekregen.
‘Dries Boussatta attendeerde de nieuwe aandeelhouders op de mogelijkheden van FC Den Bosch. Zij vinden FC Den Bosch zeer aantrekkelijk’, schrijft de club in een verklaring van liefst acht A4-tjes vol geleuter.
Van de vier Chinezen mogen er maar twee met hun namen worden genoemd. Méér laten ze niet los over zichzelf. ‘Aziaten’ worden de nieuwe geldschieters consequent genoemd, alsof FC Den Bosch niet geassocieerd mag worden met het land waarin hacken en schendingen van mensenrechten gemeengoed zijn.
Wat bezielt die vier Chinezen om gedurende vier jaar twee miljoen euro de man te steken in de laagst geklasseerde club in het Nederlandse profvoetbal, die eerst nog forse tekorten moet wegwerken? ‘Zij zien in FC Den Bosch een club met potentie, gesteund door de achterban, de stad en het bedrijfsleven. FC Den Bosch is in heel Europa bekend’, verklaarde Bernard Schuiteman, de nieuwe technisch directeur, deze week.
Mooie woorden zijn dat waaraan veel fans nieuwe hoop ontlenen; nu op Chinese yuans, ná de fiasco’s met roebels en dollars. Maar wat zijn zulke beloftes en beweringen waard bij een club die geen nieuwe aandeelhouders in eigen omgeving kan vinden en zich daarom al jarenlang laat leiden door de roulettekogeltjes van buitenlandse avonturiers?
‘Aziaten’, alsof FC Den
Bosch zich niet wil
associëren met het land
van hacken en
schendingen van
mensenrechten
