vrijdag, september 20

Nederlandse enclave op Old Trafford

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Zal de vervlogen glorie uit de Ajax-jaren van Erik ten Hag dit seizoen herleven bij Manchester United?  De coach heeft dringend behoefte aan succes. Met Matthijs de Ligt (25) en Noussair Mazraoui (26)  krijgt hij twee voormalige Ajax-talenten ter beschikking, die de vaak zo gammele verdediging van Manchester United moeten stutten.

Op Old Trafford zien ze hun oude doelman, André Onana, en de Argentijnse centrale verdediger Lisandro Martinez terug. Twee krijgers met wie ze in 2019 op de drempel van de finale in de Champions League stonden. Martinez volgde twee jaar geleden Ten Hag naar Manchester United. Mazraoui vertrok toen naar Bayern München waar hij De Ligt terugzag, die in 2019 al voor Juventus had gekozen.

Niet alleen oude bekenden van Ajax laten Ten Hag hopen op betere tijden met Manchester United.  Ook werd onder anderen Oranje-speler Joshua Zirkzee (Bologna, 42,5 miljoen euro) aangetrokken. Daarnaast maakte Ten Hag in de technische staf plaats voor zijn landgenoten Ruud van Nistelrooij, een clublegende bij ManU, René Hake (succesvol coach bij Go Ahead Eagles) en Jelle ten Rouwelaar, die als keeperstrainer van NAC Breda en Anderlecht de fijne kneepjes overbracht aan Oranje-doelman Bart Verbruggen.

INFILTRATIE

Het is een opmerkelijk grote Nederlandse enclave in Manchester waar ook nog Tyrell Malacia (ex-Feyenoord), Christian Eriksen (ex-Ajax), de Braziliaan Antony (ex-Ajax) en de Nederlandse Marokkaan Sofyan Amrabat (ex-speler van onder meer Utrecht, Feyenoord en Club Brugge)  onder contract staan. Vrees dat zo’n forse infiltratie op hem terugslaat als Manchester United opnieuw niet verder komt dan de sub-top van de Premier League, kent Ten Hag niet. Tegenover AD-journalist Sjoerd Mossou, die hem op de voet volgt, sprak Ten Hag zich onlangs vol vertrouwen uit.

Ten Hag: ‘Ik kijk naar kwaliteit. Dit is de Premier League. Niet alleen bij de samenstelling van je spelersgroep kijk je naar de absolute top, dat geldt ook voor de coaches, specialisten en stafleden. In vrijwel de hele Engelse top zie je dat managers zich omringen met internationale toppers, vaak mensen met wie ze een vertrouwensband hebben, of die ze al kennen. Ik ben op zoek gegaan naar mensen van wie ik wéét dat ze goed zijn. Loyaliteit is daarbij ook een ding. Ruud van Nistelrooij: een fantastische coach met United-dna. Met Darren Fletcher hebben we een talentvolle Britse coach. René Hake is een heel goede en ervaren, analytisch sterke veldtrainer. En Jelle ten Rouwelaar heeft drie Oranje-internationals opgeleid, onder wie Bart Verbruggen. Met zijn innovatieve oefenstof is hij één van de grote talenten als het gaat om moderne keeperstraining.’

TWEE PRIJZEN

De inspraak die Ten Hag kreeg bij de invulling van spelersgroep en staf wijst op vertrouwen van de clubleiding in zijn keuzes en beleid. Niettemin leek zijn positie vorig seizoen lang te wankelen. Manchester United had zes jaar geen prijs gewonnen, het was als zevende in de Premier League geëindigd, toen Ten Hag in 2022 met een driejarig contract naar de mondiale grootmacht (qua reputatie en financiële kracht)  kwam. Met een nieuwe coach lukte het United dan wel League Cup (2023) en FA Cup (2024) te winnen, maar in competitie (derde en achtste) noch Europa wilde het vlotten.

De twijfel bleef heersen, ook bij de nieuwe minderheidsaandeelhouder James Ratcliffe (Ineos), die met zijn rechterhand Dave Brailsford zeggenschap kreeg over het technisch beleid van de club. Ze waren in het voorjaar van 2024 al van plan afscheid te nemen van Ten Hag toen hij alsnog de achterban verblijdde met het winnen van de Engelse beker, nog wel in een finale tegen Manchester City. Of hij daarmee zijn hachje had gered, moest nog maar blijken.

ANDERE COACHES

Terwijl hij vakantie vierde, in Twente en op Ibiza, moest Ten Hag uit de media vernemen dat zijn clubbazen onderhandelden met andere coaches: met name met Kieran McKenna (Ipswich Town) en de Duitser Thomas Tüchel (oud-coach van onder meer Borussia Dortmund, Paris SG, Chelsea  en Bayern München). Ten Hag werd lang in het ongewisse gelaten totdat Brailsford zich plotseling op Ibiza meldde met een nieuw contract tot medio 2026 in de aanbieding.

Het was een verrassende ontwikkeling waarin Ten Hag bovendien zeggenschap kon afdwingen over zijn staf. Hij nam afscheid van zijn landgenoot Mitchell van der Gaag, die liever elders hoofdcoach wordt, en van oudgediende Steve McClaren, die nu bondscoach van Jamaica is geworden.

OP EIEREN

De nieuwe keuzes laten zien hoezeer Erik ten Hag blijft vasthouden aan zijn eigen inzichten en relaties, ook al rollen daar tegenvallers uit voort zoals dat het geval is geweest met bijvoorbeeld het aantrekken van Wout Weghorst, Malacia en Antony. De discussie over hem verdwijnt daarmee niet. Ten Hag beseft dat hij op eieren loopt, zeker omdat zijn tweede seizoen goeddeels mislukte ondanks het winnen van de FA Cup.

Ten Hag in het AD: ‘Ik weet dat de pijlen zich vorig seizoen ook op mij richtten, maar zo zit het niet in elkaar. Het eerste wat ik steeds heb gedaan, is mezelf analyseren: wat heb ik laten liggen? Maar er was een aantal cruciale zaken waar ik geen invloed op had, zoals dat enorme aantal blessures. Met de intensiteit van mijn trainingen had het niets te maken, want je traint en speelt hier om de drie dagen.’

Niettemin haalde Manchester United de bezem door de medische staf en performance-afdeling. Er kwam een nieuwe clubarts (Gary O’Driscoll) en een nieuw hoofd fysiotherapie (Jordan Reece). Ze werden allebei weggeplukt bij concurrent Arsenal. ‘Ik kijk naar kwaliteit, dit is de Premier League’, om  met Ten Hag te spreken.

 

Share.

About Author

Henk Mees (1948) was 25 jaar actief in de sportverslaggeving voor het Brabants Dagblad met als standplaats 's-Hertogenbosch. In die periode was hij twintig jaar lang vaste verslaggever van Oranje voor regionale krantencombinaties en deed hij ook verslag van Europa Cup-wedstrijden van Ajax, Feyenoord, PSV en AZ. Ook was Henk Mees actief op de EK's en WK-toernooien in de periode 1984-2000. Daarnaast versloeg hij twee keer de Tour de France (1980 en 1981), andere grote wielerwedstrijden en de Olympische Spelen van 2000 in Sydney, waarna hij verder ging in andere functies bij het Brabants Dagblad. Henk Mees schreef of werkte mee aan diverse voetbalboeken, onder meer over de geschiedenis van het Nederlands elftal en diverse Nederlandse clubs.

Leave A Reply