Even waande John Korir zich de beste marathonloper ter wereld. Na enkele mooie overwinningen achtte hij zich geroepen om de Oegandees Jacob Kiplimo uit te dagen, volgens kenners de man die binnen afzienbare tijd de magische barrière van 2 uur zal slechten. Het duel, in Chicago, ging gelijk op, tot de Keniaan als een moderne Icarus ineenstortte.
Ongeveer twee maanden later is Korir tot redelijkheid teruggekeerd. In Valencia, de opkomende grootheid in het marathonwereldje, bedwong hij zijn ongeduld en overmoed. Pas na 25 kilometer liet hij als het ware de remmen los. Met een tweede solo wedstrijdhelft in 1.00.39 als resultaat, alleen wereldrecordhouder Kelvin Kiptum was ooit sneller. Korir, 29, finishte in 2.02.25 en rukt op naar de achtste plaats op de wereldranglijst all-time (het wereldrecord van de bijna twee jaar geleden overleden Kiptum bedraagt 2.00.35).
Even indrukwekkend is de tweede plaats van Amanal Petros, een Duitser van Eritrese origine. Met 2.04.03 benaderde hij het Europese record van Bashir Abdi tot op minder dan een halve minuut. In april was hij achtste in Londen, in de sterk gedevalueerde marathon van de wereldkampioenschappen in Tokio, in september, behaalde hij zilver. Drie zware marathons in acht maanden: regels en grenzen vervagen.
Zeg dat wel. Ook de Keniaanse Peres Jepchirchir was in Tokio van de partij. En won er. In Valencia moest de wereldkampioene vrede nemen met de tweede plaats, na een fascinerend duel met haar landgenote Joyciline Chepchirchir, die met 2.14.42 nu nummer één is op de ranglijst van het jaar en nummer vijf all-time.
Achter dit duo wisselden de posities geregeld. Verrassend genoeg overrompelde de Belgische Chloé Herbiet in de slotfase een aantal outsiders, Afrikanen en anderen. De marathon evolueert schrikwekkend snel, maar één richtlijn blijft overeind: vertrouw op een negatieve split, een snellere tweede wedstrijdhelft dan de eerste. Herbiet en Korir zullen het niet tegenspreken. Als toemaatje schreef Herbiet een Belgisch record op haar naam: vier dagen na haar zeventwintigste verjaardag verbeterde ze met 2.20.38 de drieëntwintig jaar oude toptijd van Marleen Renders met ongeveer twee en een halve minuut. Op superschoenen, anders loop je tegenwoordig achterop.
Vlaamse en Belgische media putten zich meteen weer uit in superlatieven. Ter overweging: met 2.20.38 staat Herbiet op een gedeelde vierendertigste plaats op de ranglijst van het jaar en de honderdvierendertigste plaats op de ranglijst all-time. Renders was in 2002 respectievelijk elfde en éénentwintigste. Toegegeven, de concurrentie was begin deze eeuw iets minder zwaar.
