Rode Duivels tanken vertrouwen voor EK, luidt het. Kunnen woorden holler klinken na overwinningen tegen Montenegro (2-0) en Luxemburg (3-0)? Aanvallend behoort België met Kevin De Bruyne, Romelu Lukaku, Jeremy (niet Jérémy) Doku en co tot de Europese top. Over de wankele defensie werden we geen iota wijzer. Deze twee interlands horen dan ook in de categorie tijdverlies thuis.
Zou de bondscoach een idee hebben waar zijn ploeg staat aan de vooravond van het EK? Van de niemandalletjes tegen Montenegro en Luxemburg werd geen mens wijzer. Zijn aanpak roept echter vooral vragen op. Eigenlijk wilde hij geen oefeninterlands spelen, maar doorgedreven trainen. Bij de bond wist blijkbaar niemand dat er vanwege de tv-rechten echte matchen moesten worden afgewerkt, waardoor alleen nog zwakke tegenstanders konden gevonden worden.
Had Tedesco dit ook niet moeten weten? Als bondscoach lees je toch zelf ook het reglement, mag je veronderstellen, zodat je niet voor verrassingen kan komen te staan. Vreemd ook dat hij alles op de trainingen wilde zetten, maar na Luxemburg zijn jongens drie dagen vrij gaf. Die oefenstonden die aanvankelijk zo belangrijk waren, blijken nu overbodig.
Moeilijk te begrijpen valt ook waarom hij geen 26ste speler oproept. En al helemaal dat hij slechts 24 jongens zou meenemen als Thomas Meunier, die tegen Luxemburg al vroeg uitviel, het toernooi mag vergeten.
Arthur Vermeeren zit in de selectie, niet vanwege zijn prestaties de voorbije maanden (hij zat bijna uitsluitend op de bank bij Atletico Madrid) maar omdat hij als toekomstige vaste waarde ervaring kan opdoen. Waarom mocht Arne Engels of Mandela Keita die ervaring niet opdoen? Vooral omdat Arthur Theate en Jan Vertonghen voorlopig nog out zijn, waardoor Tedesco sowieso slechts twintig veldspelers overhoudt. Dat is het absolute minimum om elf tegen elf te kunnen oefenen. Zonder Meunier zal zelfs dat niet meer lukken. Waarom alsnog bijvoorbeeld Castro-Montes niet achter de hand houden?
Vraagtekens
Het zal je inmiddels duidelijk zijn dat ik nogal wat vraagtekens heb bij deze bondscoach. Dat ligt misschien aan mijn leeftijd. Dit is het twaalfde EK dat ik van op de perstribune zal meemaken en bij mijn debuut in 1980 was Tedesco nog niet geboren. Hij is dan ook een uitzonderlijk jonge bondscoach. Terwijl Roberto Martinez (zo schreef ik in de aanloop naar het WK in Qatar) zich te lang vastklampte aan de zogenaamde Gouden Generatie (in werkelijkheid de Bronzen Generatie), schreef zijn Italiaans-Duitse opvolger de oudjes te snel af. Jan Vertonghen mocht blijven en na Thomas Meunier werd ook Axel Witsel teruggehaald. Dat had – zo schreef ik drie maanden terug – al moeten gebeuren voor de oefenpartijen in Ierland en Engeland.
Tedesco werd onder andere aangeworven vanwege zijn tactische flexibiliteit. Daar is tot nu toe weinig tot niets van gebleken. De terugkeer van Witsel liet vermoeden dat hij een defensie met drie (bij balverlies vijf) in het repertoire van de Duitvels zou opnemen, maar in de oefenpartijen was Witsel gewoon de vervanger van Vertonghen.
In de groepsfase maakt het straks in Duitsland allemaal weinig uit. Met Roemenië, Slowakije en Oekraïne kwam België in de zwakste poule terecht. De tweede ronde bereiken, mag geen enkel obstakel opleveren. Maar dachten we dat in Qatar ook niet?
Amuse-bouche
Roemenië moet afgaande op hun oefenduels (0-0 tegen Bulgarije en … Liechtenstein) een amuse-bouche worden. Slowakije (4-0 tegen San Marino) kan ook al weinig angst inboezemen en als het meer te vrezen Oekraïne (0-0 tegen Duitsland) op het menu komt, moet de tweede ronde al op zak zitten.
Van dan af wordt het een ander verhaal. Dan zal er een verdediging moeten staan. Gelukkig kan er de komende weken in de buurt van Stuttgart nog flink geoefend worden.
