Sinds het seizoen 2016/2017, vijf seizoenen dus, zijn er al heel wat trainers aan de slag geweest in 1A en 1B. Het zou een aartsmoeilijke vraag zijn om te raden hoeveel trainers dat zijn. Er werd geen rekening gehouden met interims, bijvoorbeeld hulptrainers die tijdelijk overnemen tot er een geschikte opvolger is gevonden. Die opvolger moet, naar hun eigen zeggen, natuurlijk het juiste profiel hebben. Gewoonlijk vinden ze die nieuweling al voor dat ze het profiel bepaald hebben, maar daar praten ze zich dan wel uit…
Zo’n 130 wissels
Het gaat hier over ploegen die in die vijf seizoenen in 1A en/of 1B speelden. De cijfers zullen wel ongeveer juist zijn. Het betreft trainers die ontslagen zijn of zelf zijn opgestapt. Enerzijds tijdens het seizoen en anderzijds na het seizoen of met een contract dat niet verlengd werd of een contract dat verbroken werd, kortom een trainerswissel.
In die vijf seizoenen is er 43x een trainer, die het seizoen beëindigd had, niet aan het volgende seizoen begonnen. Tevens zijn er 87 trainers ontslagen of weg gegaan. Samen zijn dat op vijf seizoenen 130 trainerswissels … Ik herhaal “130 trainerswissels !!
Hoeveel geld heeft dat gekost? Er wordt vaak gesuggereerd dat trainers al gerust zijn zodra het contract getekend is. Voor twee jaar of voor drie jaar zijn ze dan safe. Daar tussendoor nog een bijverdienste, wat analyseren bijvoorbeeld en de persoonlijke rekening dikt aan. De clubkas daarentegen, die loopt leeg. Bij ontslag het contract doorbetalen of afkopen, verloren geld is het alleszins.
Wat gebeurt er toch allemaal? Minder bekende buitenlanders halen zoals Guyot, Mercadal en Clement bij Cercle. Of Marquez en Muscat van Sint-Truiden. En wat kwamen Ingebrigtsen bij Oostende en Anastasiou bij Kortrijk hier bewijzen? En de ex-voetballers, Rednic out bij Moeskroen en Custovic weg bij Oostende (2x) en Waasland-Beveren. Eén maal ontslagen, dat kan gebeuren maar meerdere malen de bons krijgen, raar toch. Dan mogen het nog grote namen zijn, Vanhaezebrouck, weg bij Genk en Anderlecht en Maes bij Genk en Lokeren. En er kwam toch af en toe een naam die naar voor geschoven werd als coming man.
Overdreven lof
Zoals Bob Peeters, ontslagen bij Westerlo. En dan nog mannen die drie maal hun valies konden pakken, Yannick Ferrera, ontslagen bij Standard, Waasland en KV Mechelen. Of De Boeck, ontslagen bij Moeskroen, Kortrijk en Lokeren. En Vanderhaeghe weg bij Oostende, Gent en Kortrijk. Jankovic is wel stilletjes verdwenen maar we vergeten hem niet, weg bij Mechelen, Standard en nog eens Mechelen. Maar de topper die erin slaagde om vier maal op vijf seizoenen de aftocht te moeten blazen was Van Wijk. Die mag nu de anderen, die het allemaal beter deden dan hij, gaan analyseren. Wat gaat het er in het voetbal toch raar aan toe … En deze lijst is dan nog alleen maar van de vijf laatste seizoenen.
Vroeger bleven de trainers vaak seizoenen lang bij dezelfde club. OK, het waren andere tijden en die zijn niet te vergelijken met nu. Maar toen werden ploegen kampioen dankzij hun spelers. De trainers waren in sommige gevallen zelfs niet echt bekend bij de voetbalvolgers. Nu krijgen de trainers alle eer toegeworpen vanuit de media, de omgekeerde wereld en onterecht weten de voetbalkenners. Natuurlijk buitten de trainers die overdreven lof uit. Zij bepalen zogezegd alles en voelen zich superieur. En vele bestuurders of sponsors laten zich inpalmen door de welbespraakte trainers die aan deze naïeve geldschieters luchtkastelen voorspiegelen. En grote namen aantrekken is het liefste dat die financieel sterke figuren doen. Ze zijn er zelfs van overtuigd dat het belangrijkste daarmee geregeld is.
Maar daar knelt juist het voetbalschoentje. De trainer is niet de belangrijkste figuur in een club. Dat is de sportief verantwoordelijke die eerst de visie van de club zou moeten bepalen en vanuit die visie dan de kern samenstellen. Zo doet bijvoorbeeld Ajax het al jaren. De club speelt 4-3-3 aanvallend en stelt vanuit die visie hun kern samen. Trainers die daar willen tekenen moeten die speelwijze aanvaarden of ze komen er niet in. Zo kan een club een structuur volgen die periodiek kan aangepast worden wanneer nieuwkomers de vertrekkers moeten vervangen. Als er een nieuwe trainer komt zal die met hetzelfde type spelers moeten werken. En niet zoals het vaak gaat, dat wanneer een nieuwe trainer komt, die andere spelers wil omdat hij een andere visie heeft. De trainers moeten zich aanpassen aan de club en aan de aanwezige spelers en niet omgekeerd. Het zal veel geld besparen.
Sportief directeur blijft klungelen
Waarom werden al die bovengenoemde trainers aan de kant geschoven? Omdat ze er niets van kennen? Omdat ze met hun kern betere resultaten konden halen? Neen, geen van beide want in de meeste gevallen zijn het gewoon de zwakste kernen die onderaan staan en dat is dan niet de fout van de trainer. Tenzij hij zelf die spelers gekozen heeft en dat moet dus ten allen prijze vermeden worden. Maar in het geval van een te zwakke kern is de sportief directeur verantwoordelijk. Het aantal foute transfers zal ook een immens groot getal zijn. Nochtans, hoeveel sportieve directeurs werden er ontslagen?
Die mogen jaar in jaar uit blijven klungelen. Vaak is dat omdat voorzitters, bestuursleden of sponsors daar hun zegje in doen en dat is pas echt faliekant. Daarom een grote tip voor die mensen, bemoei jullie niet met welke spelers er moeten aangetrokken worden, want dat is pure geldverkwisting. Ik hoef daar geen namen bij te voegen van heren die dat de laatste jaren zelf ondervonden hebben, maar dat zelf niet willen inzien. De trainer wordt dan ontslagen om hun fouten te verdoezelen. En dat geldt zowel voor Belgische investeerders als voor de buitenlandse goudzoekers die hier meer en meer toestromen.
Merkwaardig, er zijn slechts drie clubs die gedurende die vijf seizoenen geen enkele trainer ontslagen hebben “tijdens“ het seizoen. Dat zijn Club Brugge, Charleroi en buitenbeentje Zulte-Waregem. Deze laatste club had een trainer met een langdurig contract. Zonder dat had Dury misschien ook wel weg geweest omdat het ook niet altijd perfect verliep. Maar het probleem werd steeds recht gezet door dezelfde Dury, niets aan de hand dus. Een goede en winstgevende beslissing van de West-Vlamingen.
Scouting, verloren geld?
Hier gaat het over 1A en 1B. Maar de onderliggende amateurreeksen passen dezelfde foute tactiek toe. Bij vele clubs worden de transfers bepaald door de voorzitter, een sponsor of de trainer. Scouting, dat is verloren geld volgens hen. Maar tel maar eens de ploegen die de laatste decennia gefusioneerd zijn of zelfs failliet gegaan zijn door financiële problemen die ze zelf gecreëerd hebben.
