Hein Vanhaezebrouck en AA Gent zijn uit elkaar. Geen voetballiefhebber die er van opschrikt. Zeker niet nadat de trainer vorige zondag toegaf dat hij van geen hout meer pijlen kon maken. Een ernstig probleem voor een Buffalo.
Het werd helemaal duidelijk toen dinsdagavond bleek dat Mogi Bayat aan het gesprek met het bestuur deelnam. Een makelaar in het voetbal is zelden een relatieconsulent. Vanmiddag werd het vertrek officieel en de speculaties konden beginnen.
Vanhaezebrouck zat in de geest van velen al anderhalve week in het Astridpark, maar nu wordt de mogelijkheid echt reëel. Hoe kwamen al die speculaties vanmiddag, enkele uren voor het cruciale duel met Celtic, aan in het Vanden Stockstadion? Bij de spelers, bij interimcoach Frutos? Kiest Anderlecht dan toch voor Vanhaezebrouck, zelfs als de Argentijn vier keer op rij wint? Maar speelt paars-wit dan straks zijn belangrijkste Europese match van het seizoen ( de partij die wellicht beslissend is voor een doorstart na nieuwjaar in de Europa League) met een beginneling in de dug-out die het geen echte kans wil geven?
De meeste waarnemers zijn overtuigd dat Hein over enkele dagen een triomfantelijke entree maakt in de Theo Verbeecklaan. Vraag is of dit een goede zaak is voor de ex-speler van Lauwe en Lokeren. Scheiden is lijden. Niet alleen in een huwelijk, maar ook in het voetbal. En vandaag buitenstappen bij de ene partner en morgen je intrek nemen bij de nieuwe is in beide gevallen zelden een goed idee. Vraag het Bob Peeters maar.
Hein staat nu willens nillens voor een rouwproces. Hij heeft dit seizoen immers op alle fronten ( competitie, Europees) gefaald in de Ghelamco Arena en is alleen niet ( eerder) ontslagen omdat één man – voorzitter Ivan De Witte – hem de hand boven het hoofd hield na drie heerlijke campagnes.
Wij kunnen Hein slechts aanraden even wat afstand te nemen en zich te bezinnen en herbronnen. De meest voor de hand liggende keuze is niet altijd de beste.
Ook Anderlecht gaat beter niet overhaast te werk. Geen enkele coach is een garantie voor succes. Ook Vanhaezebrouck niet, ondanks de geweldige prestaties met AA Gent. Ook Sven Kums – de orkestleider van Hein in Gent – is ( voorlopig) geen schot in de roos.
Misschien viel de voorbije jaren bij AA Gent alles op wonderlijke wijze in de juiste plooi. Zoals twee seizoenen geleden met Claudio Ranieri bij Leicester City. De Italiaan was net voordien doorgestuurd als bondscoach van Griekenland, nadat zijn ploeg achter de Faëroër was geëindigd.
Misschien slaagt Vanhaezebrouck er ook nooit meer in de prestatie met AA Gent te herhalen. Denk maar aan wat Aad de Mos eind jaren ’80 presteerde met een provincieploeg als KV Mechelen: beker, landstitel, Europacup II, Europese Supercup. De Hagenaar werd nadien nog kampioen met Anderlecht, maar KV Mechelen viel niet meer te evenaren.
In het voetbal is niets te voorspellen en mogelijk is Vanhaezebrouck dus helemaal niet de ‘match in heaven’ voor Anderlecht.
