Antwerpen, 4 juni 2021
Beste Paul,
Aangenaam verrast door je snelle reactie. Jij staat blijkbaar al scherp. Wat nog niet kan gezegd worden van onze Rode Duivels. Gelukkig hoeft dit ook nog niet, maar de interland van gisteravond tegen Griekenland maakte duidelijk dat het voor de Rode Duivels niet voldoende is om op het veld te komen om te winnen. Simon Mignolet kreeg meer en moeilijker werk op te knappen dan zijn overbuur.
Laat ons echter weinig tot geen conclusies koppelen aan vriendschappelijke wedstrijden. Het is eigenlijk puur tijdverlies. Zeker voor de toeschouwers, in dit geval vooral de tv-kijkers, maar zelfs ook voor bondscoaches. De heren willen echter wedstrijden, omdat ze tussen de schaarse officiële interlands door toch iets om handen willen hebben en hun bazen zijn al helemaal tuk op dit soort non-matchen omdat de kassa rinkelt. Vriendschappelijke interlands zijn er alleen voor het geld. En dat geldt zeker voor UEFA.
Het is natuurlijk niet zo dat je helemaal niets leert uit deze matchen. Ik onthoud van Griekenland vooral dat onze defensie zonder de dertigers (maar toch met Toby Alderweireld) kwetsbaar is en dat Jérémy Doku een aardige pingelaar is. Op dit moment wellicht beter dan Eden Hazard (en Dries Mertens) vrees ik. Het is zo goed als uitgesloten dat Eden na twee jaar op de dool in Madrid plots uit de voetbaldood opstaat. Pasen ligt ook al te ver achter ons en toen ik Mertens gisteravond zag invallen, besefte ik weer dat hij de jongste maanden in Napels vooral het laatste kwartier mocht volmaken. Dat was vaak voldoende voor een fraaie goal, die ons weer deed geloven dat hij vijf jaar jonger is. Dat en de filmpjes met Kat natuurlijk. Zucht.
Zondag worden we wellicht iets wijzer. Kroatië is, in tegenstelling tot Griekenland, geplaatst voor het EK en dus wordt er geknokt voor een plaatsje in de basisploeg; De regerende vice-wereldkampioen heeft echter ook een oude ploeg, geleid door meester Modric. Dus ook zondagnacht zal je me niet kunnen verleiden om voorspellingen te maken.
Als je sommige media leest en naar de jongste hype rond de Duivels luistert, zou je het idee kunnen krijgen dat ze de topfavoriet zijn voor de titel. Ze staan nummer 1 op de FIFA Ranking, is vaak het meest doorslaggevende argument. Die ranking is compleet waardeloos. Het komt er vooral op aan niet te spelen en zeker niet tegen sterke tegenstanders. Iets wat bijna niet gebeurt door de status van reekshoofd bij lotingen.
Nee, de groepsfase zou geen problemen mogen opleveren. Finland is het zwakke broertje en zal wellicht al twee keer verloren hebben als het de Duivels ontmoet. Kat in het bakkie dus. Rusland zag ik een paar dagen terug tegen Polen knoeien. Wat een zootje ongeregeld. Ze hebben natuurlijk het thuisvoordeel, maar veel verschil kan dat niet maken. Denemarken zag ik een dag later gelijk spelen tegen Duitsland, maar de Mannschaft trof twee keer het doelhout. De Denen hadden de bus van José gehuurd en zullen dat wellicht ook tegen de Duivels doen. De match wordt niet voor niets in het Parkenstadion gespeeld. Of verwijst dat naar het groene Kopenhagen? Hoe dan ook, de Denen waren een paar maanden terug een gemakkelijke prooi in Leuven en zouden ook nu niet al te veel obstakels mogen kunnen opwerpen.
Vanaf de knock-outfase moet je een beetje geluk hebben wie de tegenstander wordt. De Belgen zijn het aan hun status verplicht om minimaal deze ronde te overleven. Daar ligt voor mij de lat. Alles wat meer is, is mooi. Vooral in dit EK, na het lastigste voetbalseizoen uit de voetbalgeschiedenis. Ik schrok toen ik de cijfers van het CIES Football Observatory, een onderdeel van de universiteit van Neuchâtel in Zwitserland, zag. Op Zweden na (29,2 jaar) is onze selectie de oudste van alle deelnemers (29,1 jaar). De Turken zijn de jongsten (24,9 jaar), gevolgd door de Engelsen (25,2 jaar). Als je daarbij weet dat de ploeg van de Drie Leeuwen zowat al zijn wedstrijden op Wembley kan spelen, mogen de Engelsen bij de favorieten worden gerekend. Alleen Frankrijk schat ik nog hoger in.
Over precies een week zou ik nu in St.-Petersburg moeten zitten. Het worden nog drukke dagen. Raf en Jan Willem hebben nog drie EK-podcasts gepland – we hebben er al twee opgenomen die vanaf maandag te beluisteren zijn op dewitteduivel.com, er is de dagelijkse trip over de Brusselse Ring naar het godvergeten gat dat Tubeke heet voor persconferentie en training en er zijn de voorbereidingen voor de reis. Gisteren heb ik mijn reispas naar het visumcentrum van Rusland in Antwerpen gebracht en dat mag ik donderdag met de nodige stempels weer ophalen. Ik moet ook nog een PCR-test ondergaan, ook al ben ik ruim een maand geleden voor de tweede keer gevaccineerd. Ik wilde me aanmelden bij een lab, maar vernam vanmorgen dat het gewoon bij de huisarts kan en dan kost het honderd euro minder. Ja, Paul, er zijn ook mensen die rijk worden van covid-19. Maar dat onderwerp hoeven we hier gelukkig niet aan te snijden. Voor je het weet staat er een of andere malloot met een AR-47 aan de overkant van de straat.
Ik hoor snel van je,
François
PS: vanmorgen mijn eerste terrasje gedaan bij den Ekster, zelden smaakte een cappuccino zo heerlijk
