Kontich, 9 juni 2021
Dag François
Het is D-day vandaag, maar eigenlijk is het nog opvallend stil in de straten. Weinig dat aan het nakende EK doet denken. Een verdwaalde tricolore vlag en wat gadgets in de supermarkt, maar de Belg is er blijkbaar (nog) niet mee bezig. Zelfs niet na de tweede oefenmatch van vorige zondag tegen Kroatië. Zoals je zegt, aan vriendschappelijke wedstrijden hoef je weinig conclusies op te hangen, het zijn maar vriendschappelijke wedstrijden. En toch. Ik verwacht dan altijd dat net die spelers die niet onmiddellijk in de basis zullen staan een tandje bijsteken om het ongelijk van hun coach te bewijzen. En wat blijkt, het zijn net twee zekere basisspelers die er met kop en schouders bovenuit staken. Youri Tielemans groeit jaar na jaar en match na match naar een hoger niveau en Filip Joos heeft wellicht gelijk als hij stelt dat Youri misschien wel Leicester ontgroeid is na dit seizoen en dat hij hogerop moet. In Engeland? Of toch maar Spanje? Volgens mij zal hij overal mee de lakens uitdelen.
Maar wat te zeggen van Romelu Lukaku? Wat een geweldenaar. En dat bedoel ik alleen maar positief. Wie kan die man nog afstoppen? Hij kan echt de man van het tornooi worden. En niet enkel door te scoren, maar ook door zijn steeds intelligentere deelname aan het spel. Och ja, er zullen altijd criticasters zijn die blijven wijzen op kleine onvolkomenheden. Bal die van de voet springt of zo. En uiteraard zijn er verfijndere spelers op deze planeet, maar ik denk ondertussen dat elk land ons ondertussen Big Rom benijdt. Ik blijf altijd maar denken aan die ene keer dat ik hem zag. Het moet 2006 of 2007 zijn geweest. Rapid Leest, de ploeg van mijn zoon speelde tegen Groen Rood Katelijne in eerste provinciale Antwerpen. Vader Roger was aan het uitbollen bij Groen Rood. Op een veldje naast het hoofdveld was een jongentje van 12-13 jaar aan het voetballen alsof zijn leven ervan afhing. Het provinciale voetbal interesseerde hem niet. De kleine Romelu was minstens een kop – in mijn herinnering zelfs twee – groter dan zijn speelkameraadjes en hij bleef ze verbeten zot dribbelen. Wist ik toen veel, wat de toekomst zou brengen, maar het moest wel een “grote” worden…
Uiteindelijk vond ik wel dat de beste man op het veld bij Kroatië voetbalde. Ik ben allang een absolute fan, maar ook nu nog speelde Luka Modric op zijn 36e als een absolute modelvoetballer in zijn 138e interland. Wat een streling voor het oog. Hij liet me helemaal vergeten dat Eden Hazard ook nog even mocht meedoen. Jij noemt Modric een oude meester, François. Ik zou hem zelfs een leermeester durven noemen, een modelprof en voorbeeld voor andere voetballers. Alleen jammer dat hij meestal in die lelijke Kroatische truitjes moet spelen. Enkel de oranje outfit van Nederland of de vroegere outfit van Zulte-Waregem is nog erger.
Neen, ik ga je niet verleiden tot voorspellingen. Heeft geen enkele zin. En ik ben het volledig met je eens dat het ook niet allemaal zo vanzelfsprekend is als vele kenners en niet-kenners nu beweren. De tweede ronde is geen walk-over. Maar het zou natuurlijk wel een behoorlijke afgang zijn, mochten ze die tweede ronde niet halen. Als nummer 1 van de wereld. Jij noemt die rangschikking compleet waardeloos, maar laat me toch toe daar een kleine kanttekening bij te maken. Enerzijds heeft die lijst inderdaad geen enkele (meer)waarde, maar anderzijds is ze toch ook wel enigszins indicatief. Om echt nummer een te zijn, zouden ze tegen meer landen uit die top tien moeten spelen. Dus oppassen geblazen met het gebruik van dit epitheton ornans. Maar tegelijkertijd hebben we misschien wel wat overdreven met de negativiteit, toen ze – vóór deze gouden generatie – ver waren teruggezakt. Ze zijn misschien niet zo goed als de huidige ranking ons doet geloven, maar ze waren toen ook niet zo slechts als die laagste 71e plaats. Landen zoals Irak, Togo of Mali stonden toen voor ons. En ik heb toch liever dat ze eerste staan dan op nummer 71.
Jij noemt de Denen een makkelijke prooi. Ben je daar zo zeker van? Scandinavische voetballers zijn meestal zeer gedisciplineerd en kunnen daardoor vaak boven zichzelf uitstijgen. En vergeet niet, ze spelen thuis. Nu ik dit schrijf, bedenk ik weer wat een schande het is, dat we er niet in slagen om een nationaal stadium die naam waardig te bouwen.
Ik weet niet of ik je benijd dat je nu naar Sint-Petersburg afreist. Een toeristische reis zal het wel niet worden. En halflege stadions zijn een verschrikking. Hopelijk krijgen we op tv niet die enerverende en stompzinnige opgenomen geluiden. Tot en met het boegeroep toe. Ik reken erop dat je met een smile op je gezicht en een overwinning terug naar huis komt. En dat daarna de sfeer stilletjes aan meer naar voetbal begint te ruiken. Want al die voorbeschouwingen met nietszeggende quotes en kwisjes om ter hardst lachen zijn toch maar niets in vergelijking met een echte match. Vanavond de openingsmatch. En morgen onze Duivels.
Ben je overigens ook blij dat de reportages in handen van de VRT zijn? De commentaar en vooral het taalgebruik op die andere zender zijn vaak tenenkrommend. En neen, niet enkel van de gastcommentatoren. Trouwens, we zijn niet het enige land, waar voetbal voortdurend van zender lijkt te wisselen. Ik las in de Deense krant Jyllands-Posten dat de Deense voetbalfan zal moeten betalen om de match Denemarken-België in Parken Stadium te zien, aangezien de zender TV3 achter een betaalmuur zit. Om de omgekeerde redenen laat het me terugdenken aan het EK van 1972 in ons land, toen vader Eyskens de uitzending van België-Duitsland op de Bosuil verbood omwille van reclameborden langs het veld.
Ik hoor net op het nieuws dat de Duivels op het vliegtuig richting Rusland zitten. Zit jij op hetzelfde toestel? Of is de scheiding der machten compleet? Want ook jij hebt de tijden nog volop meegemaakt dat je na een wedstrijd met de spelers haast mee onder de douche mocht. Niet dat ik je dat nog toewens nu, maar de afscherming van vedettes gaat me nu toch wel wat te ver.
Geniet van de eerste overwinning van de Belgen en tot snel.
Paul
