Eeuwige amateurs terug van nooit weggeweest

De top van de Pro League lijkt van plan om de uitspraak van het BAS naast zich neer te leggen. Arrogantie zonder grenzen en een garantie dat één of meerdere clubs naar de burgerrechter stappen. Wat er dan te gebeuren staat, kan niemand voorspellen. De kans is echter groot dat de competitie pas over enkele maanden van start kan gaan of dat ze na enkele speeldagen moet worden stopgezet. Het signaal dat Vincent Mannaert een paar dagen geleden gaf, is blijkbaar niet aangekomen. De eeuwige amateurs zijn terug van nooit weggeweest.

Het Belgisch Arbitragehof voor de Sport nam over KV Mechelen en Moeskroen beslissingen die veel meer voor kritiek vatbaar waren dan dit keer, maar toen legden Pierre François en co zich daar zonder veel morren bij neer. Wat bezielt hen om met zo’n koppigheid vast te houden aan een 1A met 16 ploegen?

Als we de competitie maar hadden uitgespeeld, dan hadden we deze ellende niet gehad, zeggen sommigen. Wijsheid achteraf. Om te beginnen konden in ons land contracten die op 30 juni afliepen niet voor enkele weken worden verlengd. Daar waren wellicht oplossingen voor te vinden, maar vanzelfsprekend was het niet.

Twee maanden terug wisten ook weinigen dat het virus in deze periode zo mild zou zijn. Maar zelfs dan zijn er nog positieve gevallen. Stel dat de competitie een paar weken terug was hernomen, wat zou er dan nu met Racing Genk moeten gebeuren? AA Gent zegde terecht de oefenmatch tegen de Limburgers af. Zouden ze naar de Luminus Arena afgezakt zijn om er een competitiematch te spelen en te riskeren dat een aantal van de eigen spelers besmet geraakten? Ons voetbal is niet professioneel genoeg om zoals de Bundesliga, de Premier League, La Liga of de Serie A in deze omstandigheden het seizoen af te werken. Overigens werd in die landen alleen verder gevoetbald omdat het anders honderden miljoenen aan tv-rechten zou gekost hebben.

Hoe dan ook, gedane zaken nemen geen keer. Er moesten beslissingen worden genomen. De competitie ongeldig verklaren, was geen optie. Je kon immers onmogelijk Club Brugge met lege handen achterlaten na een seizoen dat het compleet gedomineerd had. De laatste in de stand, Waasland-Beveren, laten degraderen, was op zichzelf een verdedigbare beslissing geweest. Het gebeurt ook in de lagere afdelingen.

Het gaat echter om het totale plaatje. Wie moest de plaats innemen van de Waaslanders? De winnaar van de barragematchen tussen Beerschot en OH Leuven uiteraard. Maar daar zit juist de knoop. De return van dat duel is je reinste competitievervalsing. Vooral OH Leuven heeft heel wat spelers zien vertrekken. Het zijn niet meer dezelfde ploegen die tegenover elkaar staan. (Hetzelfde geldt overigens ook voor de bekerfinale tussen Club Brugge en Antwerp.) Het getuigt van een totale minachting voor je leden dat OH Leuven en Beerschot pas een week voor de start van de competitie weten in welke reeks ze zullen aantreden.

Waasland-Beveren niet laten degraderen en zowel Beerschot als OHL in 1A opnemen, zou een pragmatische oplossing zijn (geweest). Een vorm van solidariteit ook van het hele profvoetbal. Maar solidariteit is het laatste wat sommige clubleiders willen. Vooral omdat de tv-pot dan over 18 in plaats van 16 clubs moet verdeeld worden. En misschien willen ze vooral geen gezichtsverlies lijden. Dan nog liever de complete chaos. Après moi le déluge, monsieur François?

Hopelijk zijn er toch nog genoeg clubs te vinden om het voorstel van Cercle Brugge te volgen en alsnog voor 18 te opteren. Dat niet alle problemen dan opgelost zijn, klopt. Maar niets dat te vergelijken is bij het koppig doorzetten van 1A met 16. Westerlo kan op geen enkele manier aanspraak maken op promotie. Je komt (helaas) alleen in aanmerking voor promotie als je de heen- of terugronde van de competitie in 1B wint. Dat sommigen er ook voor pleiten om Union te laten stijgen, is helemaal van de pot gerukt. 

Pierre François en Peter Croonen verdienen overigens ook een rode kaart voor het uitsmeren van elke speeldag over drie dagen. Dit getuigt van een totaal gebrek aan respect voor de clubs uit het amateurvoetbal en de eigen supporters. Het wordt elk weekeinde uitzoeken wanneer je club speelt en je persoonlijke agenda aanpassen.

Het valt ook te betwijfelen of er enige winst te puren valt uit de spreiding van de matchen. De charme van het zaterdagavondvoetbal was dat je tussen de matchen kon zappen (of naar de radio luisteren) als ergens het niveau tegenviel of de spanning wegviel. Bovendien krijgen veel wedstrijden nu de concurrentie van de vijf grote Europese bonden. Als je eigen club niet speelt, zal de keuze vaak snel gemaakt zijn.