Een boycot van het WK Qatar heeft wel degelijk zin
Op dinsdag 8 december schreef sportjournalist Willem Vissers in de Volkskrant een opiniestuk met de kop ‘WK is in Qatar, wen er maar aan’. Een van zijn beweringen was dat ‘op eenlingen na niemand oproept tot een boycot’. Even los van de vraag of dit klopt en of er in elk geval niet heel veel eenlingen zijn die een boycot willen – een van hen ben ik. In dit kader schreef ik, vooral toegespitst op de rol van journalisten, al eerder een opinie die werd geplaatst in het Algemeen Dagblad en de Volkskrant.
Cancel Qatar
Naar aanleiding daarvan mocht ik ook in discussie met Willem en Sjoerd Mossou (sportjournalist werkzaam bij het AD) op Radio 1. Ook ben ik met mijn Facebook- en vooral Twitteraccount @cancelqatar2022 al geruime tijd actief om hier aandacht voor te vragen. De naam verraadt al dat ik mijn hoop had gevestigd op het niet doorgaan van dit WK in Qatar. Die hoop lijkt nu ijdel.
De talloze tegenstanders van dit WK hoeven echter niet bij de pakken neer te gaan zitten. Er blijft genoeg over om de wereld ervan te doordringen dat dit WK daar nooit gehouden zou moeten worden; om Qatar te confronteren met de schending van mensenrechten en dat een dergelijke grove misstand in het vervolg voorkomen moet worden. Een van die mogelijkheden zou wel degelijk een boycot kunnen zijn, iets waar dus volgens Willem vrijwel niemand tot oproept, ‘zelfs Amnesty International niet’.
Amnesty is een geheel andere organisatie, met geheel andere rollen en doelen dan (bonden van) voetballers, journalisten en andere mediafunctionarissen. Amnesty is niet de organisatie om op te roepen tot een boycot en als ze dat zelf doen, verdwijnt hun invloed en kunnen ze weinig tot niets meer doen om een land of organisatie te bewegen om zaken te verbeteren. Amnesty bekommert zich om mensenrechten van de bevolking en de arbeiders van de stadions, de anderen bekommeren zich ‘slechts’ om het voetbal en alles wat daarmee samenhangt.
Een godvergeten schandaal
Wanneer voornoemde bonden, of leden daarvan, het WK boycotten, dan zal dat wel degelijk impact hebben. Je hoeft daar niet ter plekke te zijn om misstanden te signaleren, die zijn allang bekend en bewezen. Bovendien loop je dan niet de kans om door het regime voor het propaganda-karretje te worden gespannen; dat jouw aanwezigheid wordt uitgelegd als instemming met de toewijzing en de gehele verdere gang van zaken. Het grote kwaad is al geschied, daar is vrijwel iedereen het over eens. Dit mag daar eigenlijk niet plaatsvinden, iets waar het nu helaas heel erg naar uitziet.
Het is een godvergeten schandaal dat iets waarvan nagenoeg iedereen vindt dat dit in alle opzichten verkeerd is, toch doorgang gaat vinden. En om daar nu straks als mosterd na de maaltijd gratuite acties uit te voeren, zoals ‘spelen onder protest’, regenboog-statements of wat al dies meer zij, is mijns inziens net zo treurig als nietszeggend. Een boycot op substantiële schaal is het enige dat nog enigszins recht zal doen aan de grootste mistoestanden, malversaties en onverschilligheid waarmee een WK ooit omgeven is.
