DUIVELSE VOETBALFEESTJES TEGEN FRANKRIJK – FC & RW

Onze Voetbalbibliotheek De Witte Duivel presenteerde als eerste boek: Honderd Duivelse Voetbalfeestjes van auteurs François Colin & Raf Willems. In de honderd mooiste interlands van de Rode Duivels was er plaats voor twee tegen Frankrijk: de eerste uitzege in Parijs in 1906 en de mooiste overwinning in Brussel in 1981.

• DE EERSTE UITZEGE

FRANKRIJK – BELGIE 0-5, 22 APRIL 1906

Stadion: Stade Français Parijs

Toeschouwers: 500

België:  Robert Hustin (Racing CB), Roger Piérard (Union), Edgard Poelmans (Union); Guillaume Van den Eynde (Union), Charles Cambier (FC Brugeois), Camille Van Hoorden (Racing CB), Alphonse Wright (Racing CB), René Feye (Leopold), Robert De Veen (FC Brugeois), Pierre Joseph Destrebecq (Union), Hector Goetinck (FC Brugeois)

Scoreverloop: 30’ (0-1) Feye, 35 (0-2) Feye, 40’ (0-3) Van Hoorden, 58’ (0-4) De Veen, 60’ (0-5) De Veen

Robert De Veen! 22 april, wat een dag in Parijs! Robert De Veen van Club Brugge biedt zich aan als een klassespits van formaat. Hij zal de aanvalsleider worden van het nationale elftal tot aan de Eerste Wereldoorlog. Hij tekent in zijn eerste interland meteen twee doelpunten aan, in een reeks van 26 over 23 wedstrijden verspreid! Waaronder liefst elf tegen de Haantjes.  Op 1 mei 1904 openen Belgen en Fransen hun internationale geschiedenis met een 3-3 in Brussel. De Belgen bijten vervolgens twee keer zwaar in het zand tegen Nederland. Maar het technische Franse voetbal ligt het Belgische kick&rush beter: 7-0, opnieuw in Brussel in 1905. De eerste wedstrijd in Parijs smaakt naar meer. Na een ‘aftastronde’ van een half uur, neemt België resoluut de teugels vast. René Feye en Camille Van Hoorden zijn de spits en spelmaker van Racing, na Union topclub nummer twee van Brussel. Ze ontleden nauwgezet de zwakke plekken in de Franse verdediging maar botsen vaak op doelman Georges Crozier. Die zorgde in Brussel voor hilariteit en verliet na 68 minuten noodgedwongen de wedstrijd omdat hij zijn trein moest halen om tijdig op ‘appel’ te komen. L’armée lachte niet met militairen zonder tucht. Op de dertigste minuut circuleert de bal via Feye van links naar rechts over De Veen tot bij Wright, die met een inswinger de insnijdende Feye bedient: 0-1. Vijf minuten later stuurt Van den Eynde Feye de diepte in. De Racingtopschutter spurt de Franse verdediging aan flarden en scoort blindelings nummer twee. De Fransen maken op hun beurt tempo maar hun pogingen sterven uit op het bikkelharde verdedigende werk van ‘Roste’ Piérard. De reputatie van de back van Union is veelzeggend: Nederland zal later verzoeken om hem niet op te stellen ‘om de vriendschappelijke sfeer niet te verdoezelen.’ Van buiten het strafschopgebied schiet Van Hoorden nog voor de pauze de 3-0 binnen en rondt daarmee een knappe combinatie Cambier-Destrebecq af. De Fransen lanceren van de 46 ste minuut af een wanhoopsoffensief. Naast de robuuste Piérard opereert de secure en sierlijke Poelmans. Hij organiseert de defensie en orkestreert de tegenaanval. Op het uur tikt hieruit het succes binnen de drie minuten twee keer aan. Poelmans betrekt eerst Goetinck en vervolgens Feye in zijn samenspel. Robert De Veen benut met veel opportunisme dit vinnige combinatiedriehoekje. België krijgt dan de vrije baan. Poelmans mag zijn perfecte match bekronen met een strafschop maar keeper Crozier pareert puik. Na afloop kan niets de goede sfeer bederven. Op het banket klinken zowel voor de Belgen als voor de Fransen het ‘driewerf hoera’. ‘ A l’issue du banquet, triple hourra pour la France, autant pour la Belgique et on se sépare en se donnant rendez-vous pour l’année prochaine. C’est le dernier acte de cette belle manifestation sportive.’ besluit La Vie Sportive.  Een leuke avond in woelige tijden. In België wordt scherp gemanifesteerd tegen kinderarbeid. En in Frankrijk herstelt men de beruchte majoor Dreyfus, omwille van zijn joodse origine ten onrechte van hoogverraad beschuldigd, in ere.

• DE MOOISTE OVERWINNING

BELGIE– FRANKRIJK 2-0, 9 SEPTEMBER 1981, KWALIFICATIE WK SPANJE 1982

Stadion: Heizel, Brussel

Toeschouwers: 52.000

België: Jean-Marie Pfaff, Michel Renquin, Luc Millecamps, Walter Meeuws, Marc Baecke, Wilfried Van Moer ( 52’ Marc Millecamps), Ludo Coeck, Frank Vercauteren, Alex Czerniatynski, Erwin Vandenbergh, Jan Ceulemans

Scoreverloop: 25’ Czerniatynski 1-0, 83’ Vandenbergh 2-0

De Rode Duivels leken in de aanloop naar het WK van 1982 op rozen te zitten na een goede start, maar het vervolg van de campagne verliep moeizamer dan verwacht. Bij het bescheiden Cyprus werd zonder veel glans gewonnen (0-2) en de return dreigde op een kleine ramp uit te draaien. De Cyprioten veegden een 2-0 achterstand weg en de Heizel slaakte een kreet van opluchting toen Jan Ceulemans er alsnog 3-2 van maakte.

Ook de thuismatch tegen Ierland, dat verrassend de leiding deelde met België, bleek moeilijker dan verwacht. De jonge Michel Preud’homme stond in doel, omdat Jean-Marie Pfaff competitieritme miste vanwege een schorsing van bijna vier maanden voor een vermeend ‘knietje’ aan het adres van grensrechter Thirion. Weer was het Ceulemans die, nauwelijks twee minuten voor tijd, zijn ploeg over de streep trok (1-0).

Na Nederland lag nu ook Ierland achterop, maar een nederlaag in het Parijse Prinsenpark (3-2) bemoeilijkte alles. Om de kwalificatiekansen gaaf te houden, moest het Frankrijk van Michel Platini in Brussel voor de bijl. Anders moest er gewonnen worden in de laatste match in Rotterdam.

Het Heizelstadion was alweer tot in de nok gevuld en beleefde één van de mooiste avonden uit zijn geschiedenis. Vandereycken en Gerets moesten op het laatste moment verstek laten gaan, maar  gelukkig was Pfaff terug. De jonge Preud’homme was in Parijs immers een paar keer in de fout gegaan.

De Belgen swingden als zelden tevoren. Debutant Alex Czerniatynski opende de score na voorbereidend werk van Vercauteren en Vandenbergh. Zijn eerste doelpunt als international was van goudwaarde. De Fransen deden er na de rust alles aan om gelijk te maken, maar Pfaff gaf geen krimp. Zeven minuten voor tijd knalde Vandenbergh de Belgen naar 2-0 en Spanje, zo zou even later duidelijk worden. Een paar minuten voor tijd kon de geblesseerde Gerets immers een vreugdedansje langs de zijlijn inzetten, nadat hij vernomen had dat Ierland in de slotminuut in de Kuip langs Nederland was gekomen (2-2).