vrijdag, april 19

Duivels dagboek 27 juni Kaliningrad: België gaat meer wisselen dan Engeland

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Vanmorgen om kwart over zes aan het ontbijt. We vliegen straks met onze charter naar Kaliningrad. Iedereen zit op hetzelfde moment in de eetzaal en het is een gesnotter en gekuch van jewelste. Bijna de hele Belgische persmeute is verkouden. De airco heeft zijn slopingswerk verricht.

Ik heb voor het eerst ook een lopende neus en stop een paar extra pakjes Kleenex in mijn koffertje voor één nacht. Gelukkig lijkt al snel dat ik die ( voorlopig?) niet nodig heb. ‘Only the strong survive’. Of is het ‘the old’?

We vertrekken met een kwartier vertraging. De RTBf heeft een te ware koffer (53 kg) meegenomen en een of andere Russische vrouw heeft, om onverklaarbare redenen, de instapkaart gekregen van Pieter De Windt. De Russin moet opgespoord worden om het ticket te ruilen. Daarmee houdt de pech niet op voor één van de big chiefs van de VRT-sportredactie. Zijn valies blijkt niet in de buik van het vliegtuig te zitten. Met de Russische madam meegevlogen? Naar Vladivostok?

Desondanks landen we op tijd in Kaliningrad. De vlucht over Litouwen en Polen duurt immers maar 1 uur en 40 minuten in plaats van twee uur zoals aangegeven in ons reisschema. Onze piloot is niet helemaal mee met de voetbalactualiteit. Hij wenst het Belgische team immers veel succes morgen.

Als we de aankomsthal van Hrabovo Airport betreden staat een mevrouw in een donkerrood uniform ons te filmen met een vrij amateuristische camera. Waar is dit goed voor?

Na een kwartiertje rijdt de bus de parking van een benzinestation op. Is de chauffeur vergeten te tanken of wil hij een pakje sigaretten kopen? Plots stopt een bodybuildersfiguur in een zwart t-shirt, zonnebril op het voorhoofd, de bus op. Hij draagt geen enkel officieel kenteken, maar er bungelt wel een pistool aan zijn broeksriem. Ernstig te nemen dus. Hij wil reispassen en WK-accrediaties zien, maar druipt al snel met lege handen af. Waar is dit weer goed voor?

Kaliningrad ligt aan de Oostzee, geprangd tussen Litouwen en Polen. Het heette eeuwenlang Köningsberg en was de hoofdstad van Pruisen. Tot 1946 was het Duits grondgebied, nadien werd het Russisch en sinds het uiteenvallen van de Sovjetunie in 1991 is het een enclave. De bekendste zoon van de stad is de filosoof Immanuel Kant, die hier in de 18de eeuw werd geboren.

De stad lijkt op het eerste gezicht op de voorsteden van Moskou. Geen plek waar je wil wonen. De eerste tram die ik zie, stamt misschien niet uit WO I maar toch zeker uit de tweede wereldbrand. Van hotel Kaliningrad werd vooraf aangekondigd dat het wel eens zou kunnen tegenvallen, maar dat is geenszins het geval. De kamers zijn modern ingericht en proper. En er is een ruim terras waar onder andere sushi wordt geserveerd. Hopelijk hebben we vannacht geen last van het Fan Fest aan de overkant van de straat. De zon schijnt echter feller dan in Moskou, dus wie durft klagen?

De Arena Baltika is gebouwd op een moeras en sommige ingenieurs beweren dat het langzaam zal wegzakken. Een drama hoeft dat niet echt te zijn. Net zoals het Fisht Stadium in Sochi is dit ‘een witte olifant’, Kaliningrad heeft geen profclub van enig niveau. De Wereldbeker is alleen in de meest westelijke stad van Rusland neergestreken om te onderlijnen dat Königsberg Russisch is en blijft.

Engeland geeft als eerste zijn persconferentie. Een wedstrijd als een andere, een cruciaal duel, zo heet het. Geen Engelse journalist die het voor mogelijk houdt dat er niet gespeeld wordt om te winnen. Het is een Hollandse radioreporter die het onderwerp van ‘beter tweede worden’ aansnijdt, maar Southgate is onwrikbaar: ,Wij spelen altijd om te winnen.’ Tenslotte is het een Chinese journalist die over gele en rode kaarten begint. ‘Ik zeg tegen mijn spelers dat ze geen overbodige overtredingen mogen maken en vooral geen overbodige kaarten pakken, want dan kunnen ze onbeschikbaar zijn voor de volgende match’, aldus de man die in 1996 een strafschop miste waardoor Engeland naast de finale van het EK pakte.

Thomas Vermaelen gelooft niet dat je op het veld kan komen met het idee om te verliezen. Roberto Martinez bevestigt dat de jongens met geel achter hun naam ( De Bruyne, Vertonghen, Meunier) niet gaan spelen. Vermaelen en Chadli zijn al zekere vervangers. Voor Lukaku komt de match een dag te vroeg, aldus de bondscoach, en wie zeker start is Thibaut Courtois. ‘Keepers hebben matchritme ndoig’, zegt de Spanjaard. Veldspelers dus niet? Nee, Courtois ziet het niet zitten om plaats te ruimen onder de lat en krijgt zijn zin. Eén ding valt zonder veel risico te voorspellen: België zal meer spelers wisselen dan Engeland.

 

 

 

 

 

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.