Duivels dagboek 12 juli Dedovsk: Duivels moeten voor brons gaan

Het is nu echt het laatste bezoek aan Dedovsk. De veiligheidsmensen aan de poort van het oefencomplex van de Rode Duivels denken echter nog steeds dat ze Fort Knox bewaken. Ik doe voor de 25^ste keer in een maand mijn laptop open. Als ik de man daarmee een plezier kan doen, waarom ook niet? Het is toch de laatste keer.

De Belgische pers ondergaat haar lot gelaten. Murw geslagen door de ontelbare nachten met te weinig slaap. De meesten willen maar één ding: naar huis en liefst zo snel mogelijk.

Dat is niet vanzelfsprekend. Op maandag zijn er al een paar weken geen plaatsen meer op de vluchten naar Brussel, maar sommigen hebben een visum dat maandag verloopt. Het is nu hopen op een terugvlucht zaterdagnacht of zondagmorgen vanuit St.-Petersburg.

De geruchten zijn niet meer bij te houden. Er zouden 45 lege stoelen zijn op het toestel dat de Rode Duivels na de kleine finale naar Brussel vliegt. De ene heeft gehoord dat de Voetbalbond niet wil dat de pers mee terugvliegt, de andere dat Brussels Airlines er niet zou van willen weten. Vanwege de kritiek in de media op de fanvluchten.

Navraag leert dat de vlucht van de spelers en die met hun familieleden zijn samengevoegd. Er zouden dan maar zeven stoelen onbezet blijven. Laat ons daar niet om vechten.

Toen ik na de kwartfinale tegen Brazilië hoorde dat er maandag 16 juli geen plaats meer vrij was op de vluchten naar Brussel heb ik, samen met Eddy Snelders, meteen geboekt voor een vliegtuig naar Amsterdam. Zo is de afwezigheid van Oranje toch ergens goed voor geweest.

Ik begrijp overigens niet goed dat iedereen zo dringend naar moeder de vrouw moet. Een echte voetbaljournalist zou er toch echt wel een extra nachtje voor over mogen hebben om een WK-finale bij te wonen. Niet dus. De knop is omgedraaid. In de perszaal zijn Michel Wuyts en José De Cauwer voor het eerst te horen. De Tour roept.

Ik heb overigens nog een bijkomende reden om zondag naar Luzhniki te gaan: mijn fotocamera zou daar op zijn rechtmatige eigenaar liggen te wachten.

Het zou jammer zijn als we zaterdag in St.-Petersburg opnieuw een B-interland te zien krijgen. Het is eigenlijk een overbodige wedstrijd en de Uefa heeft de zogenaamde troostfinale op het EK afgeschaft. Onder andere omdat het een wedstrijd is tussen twee ontgoochelde teams, die snel met vakantie willen gaan. De Fifa houdt er om onduidelijke redenen aan vast.

De nederlaag tegen Frankrijk heeft echt wel wat veranderd in Dedovsk. De traditionele vijftien minuten open training zijn er dertig geworden. Als dat maar goed afloopt. In Mexico ’86 vroeg Guy Thys welke spelers er liever niet bij zouden zijn in de strijd om de derde plaats tegen Platini en co. Ik hoop dat de Duivels tegen Engeland echt voor brons spelen. Dan zouden ze beter doen dan de jongens van 1986. Op de Olympische Spelen zou een atleet een misdaad begaan om brons te pakken en in zak en as zitten als hij vierde werd. Waarom zou brons in het voetbal minder waard zijn? En die arrogante, onsportieve Engelsen eens flink op hun donder geven, zou de pijn van de uitschakeling toch wat verzachten.