Nergens in Nederland vind je zulke heetgebakerde supporters als in de Kuip van Feyenoord, nergens zijn ze zó aanhankelijk verbonden met hun club. Tegenstanders, en soms ook scheidsrechters, raken onder de indruk daarvan. De steun van Het Legioen vormt een extra bron van energie voor de spelers. Dromend van ‘De Coolsingel’ stuwen de fans hun idolen vooruit, op naar een lang verbeide landstitel na zes jaar ‘droogte’.
‘De Coolsingel’ is een begrip dat Feyenoord associeert met succes. Op de belangrijkste boulevard van Rotterdam bevindt zich het stadhuis met het bordes als podium om de kampioenen toe te juichen. In 1924 bij de eerste landstitel van Feyenoord dromden de supporters hier al samen, niet alleen om de titel te vieren, ook om uitdrukking te geven aan het passeren van stadgenoot Sparta als toonaangevende club van Rotterdam.
‘Ter zijde van den stoet, die haar triomfale intocht deed, van de lange reeks auto’s met rood-witte vlaggen gesierd en met kransen op de motorkappen, was geen enkele politieman te ontwaren. Het stond de duizenden enthousiasten vrij op de treeplanken en op de spatborden uit te klauteren en aan de kappen der auto’s te gaan hangen, waardoor het voorttrekken bemoeilijkt werd’, schreven de kranten in 1924 al.
EUFORIE IN 1970
Nooit was het zo druk op de Coolsingel als in mei 1970, daags nadat Feyenoord in Milaan met een 2-1 zege op Celtic de Europa Cup van landskampioen had gewonnen. De schattingen varieerden van 100.000 tot 200.000 enthousiastelingen, accurater tellen lukte niet meer in de euforie. Sindsdien is de Coolsingel geworteld als symbool, treffend geschetst door Hugo Borst in diens fijn geschreven boek ‘De Coolsingel bleef leeg’ in 1996, een kroniek van een turbulent, mislukt seizoen.
Hoezeer de supporters van Feyenoord nu ook dromen van ‘De Coolsingel’ , niet uitgesloten mag worden dat ze hun favorieten eventueel toch elders moeten toejuichen. Toen Feyenoord vorig jaar de (verloren) finale van de Europe Conference League tegen AS Roma bereikte, liet burgemeester Aboutaleb op voorhand weten dat van een huldiging voor het stadhuis geen sprake kon zijn. Té onveilig, vond de burgemeester, Feyenoord moest een eventueel feestje maar in de eigen Kuip houden. Na de 1-0 nederlaag tegen AS Roma (én vooral Mourino) mokte niemand nog over het verbod.
ELF NIEUWE SPELERS
Feyenoord bereikte de finale van het derde Europese toernooi vorig jaar met vier spelers die nu in de Premier League actief zijn: Malacia (Manchester United), Nelson (Arsenal), Senesi (Bournemouth) en Sinisterra (Leeds United) plus de spitsen Cyriel Dessers (nu Cremonese) en de naar Japan uitgeweken Bryan Linssen. De uittocht en doorstroming hebben Feyenoord geen kwaad gedaan. Als groepswinnaar heeft het zich al geplaatst voor de achtste finales van de Europa League, net als AZ. En met elf nieuwe spelers (inclusief de drie invallers) van in totaal 15 versterkte de Rotterdamse ploeg in de 22ste ronde de aanspraken op de landstitel.
De verdienste daarvan is voor een belangrijke deel toe te schrijven aan Arne Slot (44), die in 2021 als opvolger van Dick Advocaat naar de Kuip kwam. Slot had al indruk gemaakt als een moderne coach bij AZ en trok zich niets aan van het gebrek aan perspectief dat Advocaat voortdurend signaleerde in Rotterdam. De financiële beperkingen bleken geen beletsel voor hem, evenmin een excuus. Nieuwe spitsen (de Mexicaan Giménez en de Braziliaan Danilo) geven Feyenoord tanden. In de middenlinie zijn Mats Wieffer en Quinten Timber belangrijke schakels, achterin is de Slowaak Dávid Hancko een krachtige versterking en maken twee spelers uit de eigen jeugdopleiding Lutsharel Geertruida en Quilindschy Hartman een sterke ontwikkeling door. Feyenoord is inmiddels zo uitgebalanceerd dat tegen AZ ook het gemis van de geschorste aanvoerder Orkun Kökcü, de spelmaker die snelheid geeft aan het spel, overwonnen kon worden.
KERNWAARDEN
Coach Arne Slot is er bij de bouw van een nieuw team in geslaagd zowel de organisatie snel op orde te brengen als van energie en mentaliteit nieuwe kernwaarden te maken. In het duel met AZ, als nummer 2 van de Eredivisie naar Rotterdam gekomen, bleek het krachtenarsenaal van Feyenoord zaterdag opnieuw reserves voor een nieuwe zege te bevatten. In de negentigste minuut leverde dat Feyenoord door een toevalstreffer van de Noor Marcus Pedersen een nieuwe zege op: 2-1. AZ zakte daardoor naar de derde plaats, Ajax bleef op drie punten van Feyenoord volgen (met een veel beter doelsaldo, dat wel) en voor nummer 4 PSV groeide door een gelijk spel bij FC Utrecht tot zes punten.
Achttien punten haalde Feyenoord dit seizoen binnen door terug te vechten na een achterstand, ook tegen AZ. Beter kan veerkracht niet worden uitgedrukt. In de Telegraaf onderstreept ex-bondscoach Bert van Marwijk – coach van Feyenoord bij de UEFA Cup-zege in 2002 – dat met: ‘Twee factoren spelen een grote rol in het voetbal van Slot met Feyenoord, zijn elftal speelt met heel veel energie en dat is nodig want de aanvallende speelstijl kost veel energie. Om dat op te brengen moeten alle spelers topfitfit zijn De tweede factor is de dosis lef waarmee Slot zijn elftal laat opereren.’
De koploperspositie laat de supporters van Feyenoord nu weer dagdromen van ‘De Coolsingel’. Het programma van de twaalf resterende wedstijden biedt ze extra hoop. Maar nog altijd telt Feyenoord na 22 wedstrijden met 49 punten slechts één punt minder dan vorig seizoen in dit stadium. Ajax had er toen al vijf meer vergaard. Op 19 maart staat in de Johan Cruijff ArenA de wedstrijd Ajax – Feyenoord geagendeerd. Dan zal wellicht blijken of het succes van Feyenoord méér inhoudt dan het gevolg van de talrijke misstappen dit seizoen van zowel Ajax als PSV.
