Grensoverschrijdend gedrag. Het is een hot topic, niet enkel in de maatschappij, maar ook in de sport. We hoeven maar te verwijzen naar wat er in het turnen (Marjorie Heuls en Yves Kieffer) en het volleybal (Gert Vande Broek) is gebeurd. Met alle bijhorende commotie en commentaren in alle mogelijke richtingen. Erge beschuldigingen met topatleten die het met die coach gehad hebben, maar tegelijkertijd sporters die net met die coaches willen doorgaan. Ieder zijn verhaal en de waarheid heeft – zoals altijd – vele kleuren.
Uiteraard is grensoverschrijdend gedrag ook in het voetbal een thema. Waarom zou het in die sport anders zijn dan in andere sporttakken. Natuurlijk niet. Alleen is er nog geen dergelijk incident in de hoogste regionen van het Belgisch voetbal geweest. Of beter gezegd, er zijn tot op heden nog geen dergelijke feiten aan de oppervlakte gekomen. Voorzichtigheid is geboden.
Maar wat zich in Spanje afspeelt is gewoon te gek voor woorden. We gaan ervan uit dat elke voetballiefhebber ondertussen de beelden heeft gezien en ook weet waarover het gaat. Bondsvoorzitter Luis Rubiales heeft speelster en wereldkampioene Jenni Hermoso op de mond gekust. Al dan niet met voorafgaande toestemming. Ook al is het heel onduidelijk hoe Hermoso die toestemming dan heeft gegeven. Heeft ze gezegd: “Ja, kus me maar”? Of was haar lichaamstaal zo duidelijk en transparant dat Rubiales niet twijfelde? Hierbij moet je overwegen dat de lichaamstaal van een speelster die net wereldkampioene is geworden net iets anders is dan in normale omstandigheden.
In ieder geval dit is een beschamend voorval waarin een machistische voorzitter vindt dat hij zich dit zo maar kan veroorloven. Je kunt dit niet ongestraft laten voorbijgaan. Maar nog veel ergerlijker is de amplitude van deze ongewenste kus. Hij is wereldnieuws en beheerst de sportpagina’s in Spanje en ver daarbuiten. In zoverre zelfs dat de moeder van Rubiales in hongerstaking gaat en de FIFA er zich zelfs mee bemoeit.
Zoals ik al zei, een straf is terecht, maar ik denk niet dat het de FIFA toekomt om de man te schorsen. Gewoon omdat het moreel gezag van de leiders binnen de FIFA zo mogelijk nog minder waarde heeft dan dat van Rubiales. Onze vriend Elefantino (of is het ondertussen eerder Infantile?) heeft in de voorbije jaren niets anders gedaan dan het foute regime van Qatar op alle mogelijke manieren te verdedigen zonder ook maar enig schuldbesef bij de vele doden die bij de bouw van de stadions zijn gevallen. Ook racisme laat hem koud. En net die man vindt dan dat Rubiales omwille van die kus moet worden geschorst. Het is toch gewoon onvoorstelbaar om een weliswaar absoluut foute kus af te wegen en zwaarder te vinden dan die vele dode arbeidsmigranten in de Qatarese woestijnzandbak. Een regelrechte schande.
Verder blijkt het de laatste tijd wel vaker dat vrouwensport op topniveau moet worden afgekraakt. In ons land vindt een bekende journalist zelfs dat vrouwenvoetbal de topsporter oneer aandoet en een aanslag is op het vrouwenlichaam. Dergelijke uitspraken à la Coubertin getuigen van een diepgeworteld geloof dat vrouwen nu eenmaal anders moeten worden behandeld dan mannen en vooral niet in staat zijn om in dit geval voetbal te doen. Je kunt je afvragen of die journalist wel echt weet wat er in de wereld omgaat.
Het Spaanse incident evenals de wereldvreemde houding van de journalist is het beste bewijs dat er nog altijd een hele weg moet worden afgelegd in de evenwaardige behandeling van mannen en vrouwen. En daar is veel meer voor nodig dan het bestraffen van een foute kus.
Dos besos, por favor
Share.