De wonderlijke carrièresprongen van Treezy

Ze zijn niet goed genoeg bevonden voor de Pro League, maar in de Nederlandse Eredivisie doen twee Belgen wel van zich spreken. Cyriel Dessers (Heracles Almelo)  voert samen met Donyell Malen (PSV) de topscorerslijst aan. Met Mike Trésor Ndayishimiye dient zich een nieuwe smaakmaker aan. De Keuken Kampioen Divisie, het tweede niveau in Nederland, vormde hun springplank.

In de Johan Cruijff ArenA speelde Ndayishimiye (20 jaar pas) zich vrijdag 6 december in de schijnwerpers. Op bezoek bij het ongenaakbaar geachte Ajax etaleerde hij als spelmaker zijn kwaliteiten. Onbewogen, onbevreesd voor de blikken van Andre Onana, opende Treezy vanaf de strafschopstip de deur naar een verrassende overwinning van Willem II Tilburg. Op maat was zijn pass waarmee de zege (0-2) werd voltooid. Zijn flair toonde hij aan de bal. Met imponerende versnellingen maakte de Vlaming het Ajax steeds lastig. Zijn traptechniek verraadde aangeboren talent.

,,Hoe bestaat het dat deze jongen een paar maanden geleden nog in het tweede van NEC Nijmegen rondliep, in het twééde van NEC?”, sprak Kenneth Perez, een hoog genoteerde tv-analist bij FOX Sports, zijn verbazing uit over de absolute uitblinker in de ArenA. Hij had zich ook kunnen afvragen waarom Ndayishimiye bij Anderlecht niét is doorgebroken.

NEERPEDE

Vijf jaar lang liep Ndayishimiye school in de talentenfabriek in Neerpede, samen met onder anderen Verschaeren, Saelemakers, Doku, Sambi Lokonga, Sardella, Amuzu en ook Hannes Delcroix, die bij hekkensluiter RKC Waalwijk een basisplaats heeft verworven. Hij was weggeplukt in Tubeke, hij had zijn eerste doelpunten gemaakt in zijn geboorteplaats Lembeek en bezat de voetbalgenen van zijn vader Freddy die international was geweest in Burundi.

Ndayishimiye werd Belgisch jeugdinternational in vrijwel alle leeftijdscategorieën, maar bij Anderlecht vonden ze hem in 2018 nog niet goed genoeg voor doorstroming vanuit de beloftenploeg. Onder Emilio Ferrera stagneerde zijn ontwikkeling. Een contract bond hem niet langer aan Anderlecht. Hij wilde weg en zo kreeg NEC hem vorig jaar in het vizier. NEC – een club in Oost-Nederland, gedegradeerd uit de Eredivisie, maar ook de club vanwaar recent nog Anthony Limbombe en Arnaut Danjuma Groeneveld een sprong in hun carrière hadden kunnen maken.

EUROPESE TOPCLUBS

,,Hij kwam bij ons in beeld nadat we besloten hadden speciale scouting te gaan richten op de jonge talenten in Duitsland en België, op spelers die daar buiten de boot dreigden te vallen. Zo kwam hij in beeld bij Nick Kersten, onze hoofdscout”, vertelt Remco Oversier die tot eind 2018 technisch directeur was bij NEC. Om hem transfervrij aan te kunnen trekken, had NEC te maken met stevige concurrentie. Grote clubs in Europa. Manchester City, Manchester United, Liverpool, Juventus en AS Monaco hadden alle aan de deur geklopt, zo wilden de verhalen.

,,Het was bijna ongeloofwaardig dat we hem aan tafel kregen, met zijn vader erbij, met zijn agent, en we hebben hem ons plan geschetst. Toen bleek dat Mike er helemaal niet voor voelde om naar zo’n topclub te gaan, daar kon hij alleen verder groeien op het niveau van beloften. Hij wilde sterker worden, op volwassenen-niveau gaan spelen. Dat kon bij ons. Het geld speelde geen grote rol. Hij kreeg een driejarig contract waarmee hij instroomde in dezelfde schaal als andere talenten van zijn leeftijd zoals Ole Romeny en Frank Sturing die nu nog bij NEC spelen”, aldus Oversier.

SENIORENVOETBAL

,,Het heeft geen nut om in een beloften-team van een grote club te spelen, omdat je dan niet in de situatie van het profvoetbal zit”, verklaarde Ndayishimiye het pad dat hij koos. De promotie naar het eerste elftal voltrok zich niet automatisch. ,,Hij kwam er pas laat bij, helemaal aan het eind van de transfer-window, toen de competitie al begonnen was. Hij  moest wennen aan het seniorenvoetbal. Hij haalde er ook niet alles uit, nam veel dingen te gemakkelijk op”, vertelt zijn toenmalige trainer Jack de Gier.

Glashelder was wel dat Mike Trésor Ndayishimiye voetbalde als een vlo, moeilijk te vangen was als vleugelspeler. ,,Kort na de winterstop hebben we hem op 10 gezet. In die rol scoorde hij meteen zijn eerste doelpunt. Daar bleek hij het beste te renderen, daar had hij de meeste waarde voor het elftal”, kijkt De Gier terug op het eerste seizoen van Ndayshimiye in Nederland.

Met de ontbolstering van Mike Ndayishimiye bleek de Keuken Kampioen Divisie, nog altijd beter bekend als de Eerste Divisie, opnieuw een competitie waarin talenten zich snel kunnen ontwikkelen. De jonge Belg, perfect en vrijwel accentloos Nederlands formulerend, maakte indruk in Nijmegen; in 23 competitiewedstrijden kwam hij tot zes goals.

NAAR BELOFTEN

Maar ná die vlotte aanloop stagneerde het vervolg. In de voorbereiding op de nieuwe competitie (2019-2020), onder een nieuwe trainer, voelde hij zich regelmatig opzij gezet. Weinig speeltijd, veel minuten op de bank. Het irriteerde NEC dat Ndayishimye schermde met belangstelling van Bayern München, dat hem in het tweede team, in de 3. Liga, zou willen inzetten. NEC besloot zowaar tot terugverwijzing naar de beloftenselectie. Voor  Willem II het signaal om aan de bel te trekken in Nijmegen. Het gevolg was een bijzondere transfer. Een speler die bij een club in de Eerste Divisie in een reserveteam moest spelen, werd warempel verhuurd aan een middenmoter in de Eredivisie.

Willem II strikte Ndyaishimiye niet alleen voor een schappelijk bedrag. Tevens bedong de club uit Tilburg een optie waarmee ze ook de transferrechten kan verwerven, een optieclausule voor naar verluidt 300.000 euro. ,,Die optie gaan we zeker lichten”, zei Adrie Koster enige weken geleden al, met pret in zijn ogen.

JORIS MATHIJSEN

Het heeft er alle schijn van dat Joris Mathijssen, 84-voudig international en WK-finalist in 2010, als technisch directeur van Willem II met Mike Trésor een mooie slag heeft binnengehaald. Aan de huidige vierde plaats van Willem II heeft de import-Belg in vrijwel elke wedstrijd die hij speelde zijn bijdrage geleverd. Omdat hij pas op de laatste dag van de transfer-window van NEC werd verlost, moest hij aanvankelijk nog zijn ritme vinden in Tilburg. Inmiddels scoorde Treezy in elf wedstrijden twee keer en ontregelde hij als spelmaker met geslepen passes al menig tegenstander. ,,Qua ontwikkeling is dit de grootste stap geweest in mijn carrière. Ik hoop dat zich door dat doorzet. Ik wil met België nog eens een WK meemaken en iets bereiken”, heeft hij zich voorgenomen.

Zijn moeilijk uit te spreken naam hoeft daarvoor geen handicap te vormen. ‘Mike Trésor met de lange achternaam’, hebben de supporters in Tilburg hem gedoopt. In de taal van zijn vaderland, het Kirundi, draagt zijn naam een heel aparte betekenis, refererend aan zijn geloof. ,,Mijn naam staat voor: ‘Ik ben Hem dankbaar’. Ik ben God dankbaar dat ik elke dag van mijn passie kan leven, elke dag kan leren en me verbeteren. Elke ochtend bid ik daarvoor.”

TWITTER: @hmees