Wát als Gerd Müller in 1974 voor Feyenoord had gespeeld? Wát als hij in 1972 voor een transfer naar Rotterdam had gekozen? Zou hij twee jaar later dan nog wel de spits zijn geweest van het Duitse elftal, dat Oranje in de WK-finale van 1974 de das omdeed? De vraag komt op bij zijn overlijden op 75-jarige leeftijd, op zondag 15 augustus, na een leven dat gemarkeerd werd door heel veel doelpunten, de ziekte van Alzheimer en een teloorgang door de alcohol.
Feyenoord is in 1972 een topclub in Europa, de winnaar van de beker bij de landskampioenen en de wereldbeker in 1970. Gerd Müller is dan al een grootheid bij Bayern München. Hij is 26 jaar en heeft al meer dan 300 doelpunten op zijn naam staan, in de Bundesliga, in Europa en voor de Mannschaft. Naar zo’n spits hunkert Feyenoord, waar Ernst Happel nog altijd het vertrek betreurt van Ove Kindvall, die in de zomer van 1971 naar zijn thuisland Zweden is teruggekeerd.
Feyenoord reageert snel als Gerd Müller zich in februari 1972 laat ontvallen dat hij bij Bayern München wil vertrekken. ,,In november word ik 27, het beste moment voor een transfer. In de zomer ga ik weg bij Bayern”, kondigt Müller aan. Die aankondiging veroorzaakt nogal wat deining in Dutsland. Trainer Udo Lattek laat weten dat hij Uli Hoeness gaat testen als vervanger in de spits. Bild Zeitung start een campagne om Gerd Müller te behouden voor Duitsland. Zijn medespelers Sepp Maier Franz Beckenbauer, Uli Hoeness en Franz Roth betreuren publiekelijk het vertrek van de topscorer.
Bayern München bepaalt de transferprijs op 1,5 miljoen mark, ofwel 750.000 euro. Voor de Griekse reder Aristoteles Onassis is dat geen beletsel, maar Müller heeft geen trek in Panathinaikos. Hij gaat wel aan tafel met Feyenoord. Voetballen in Nederland, dat dan met Ajax en Cruijff de toon zet in Europa , spreekt hem wél aan, zegt hij.
GESPREK IN ZÜRICH
Op maandag 21 februari 1972 vliegen Feyenoord-manager Guus Brox en bestuurslid Dingeman Kardux naar Zürich. Spelersmakelaar Otto Ratz heeft de ontmoeting tussen club en speler geregeld. Een transfer lijkt serieus in de maak als Gerd Muller op zaterdag 18 maart in het Nederlandse tv-programma Brandpunt zijn voorkeur voor Feyenoord uitspreekt. ,,Er zijn nog twee andere clubs geïnteresseerd, maar ik verwacht binnen acht dagen voor Feyenoord te tekenen. Over het handgeld worden we het wel eens “, zegt Müller.
Twee weken later krijgen Müller en zijn spelersmakelaar hun zin. Bayern München is over de brug gekomen met een nieuwe aanbieding waarmee hij de komende drie seizoenen 40.000 mark per maand gaat verdienen bij Bayern München. Feyenoord moet verder met de van Anderlecht overgekomen Attila Ladinsky.
Pas in 1979 zal Gerd Muller afscheid nemen van Bayern München om nog enkele jaren in de Amerikaanse NASL verder te scoren. Zijn loopbaan als international eindigt al met de WK-finale van 1974, op 28-jarige leeftijd, na 62 interlands met 68 goals. Hij besluit daartoe kort voor de finale, met als argument meer tijd te willen voor zijn familie. Als de partners van de Duitse spelers niet welkom zijn bij de viering van de WK-titel is voor Müller de maat vol. Ook de al geplande afscheidsinterland in september laat hij daarom schieten.
SNEDIGE SPITS
Zijn beslissende goal bezorgt veel Nederlandse voetballiefhebbers een trauma, dat moeizaam slijt. Het doelpunt was kenmerkend voor Gerd Müller, verhoudingsgewijs klein van stuk, snedig in de kleine ruimte binnen het strafschopgebied, zelden scorend met afstandsschoten, wel altijd loerend op kansjes en ruikend waar de mogelijkheden zich aandienden.
Zo kwam hij in al zijn wedstrijden, inclusief de vriendschappelijke, tot liefst 1474 doelpunten, waarvan 365 in de Bundesliga, 65 in het Europese clubvoetbal en 68 als international. Een imposante score.
