Anderlecht-archivaris Franky De Meyer leverde de beelden voor het boek Eeuwige 25 Anderlecht. Het is dus zeker zijn boek. Hij bezocht de nog levende paars-witte legendes het voorbije jaar om hen het boek persoonlijk te overhandigen. Hij werd overal hartelijk ontvangen. In deze rubriek brengt hij om de zeven dagen het verhaal van zijn bezoeken. Eeuwige 25 Anderlecht is hier te koop. Deze week: Arie Haan
Op mijn Facebookpagina zag ik eind 2019 verrassend de naam Arie Haan verschijnen als ‘vind ik leuk’ bij een foto van een ontmoeting met een oudspeler. Ik stuurde een Messengerbericht met de vermelding ‘Arie heb gezien dat je hebt gereageerd op mijn Facebook.’ ‘Klopt Franky ben zeer weinig actief maar volg jou al een tijdje.’ Wauw, dat streelde vanzelfsprekend mijn ego. Arie, je staat al een tijdje op mijn verlanglijst en uiteraard sta je in het boek ‘de eeuwige 25 van Anderlecht’. Zou super zijn om jou een boek te overhandigen.
Zes uur in de trein
Er volgde een telefoongesprek waarbij Arie meegaf dat hij in het buitenland was en geen idee had wanneer hij terug in Nederland zou zijn. Bel mij begin februari (2020) terug, dan denk ik een beter beeld te hebben. Toen ik Arie in februari belde gaf hij mee ‘ben nog maar pas terug in Nederland maar vertrek volgende week woensdag terug naar het buitenland, voor heel lang. Misschien kan je woensdag naar Schiphol komen, of lukt het dit weekend voor jou?’
Ik had het gevoel: het is nu of nooit. Arie, ik ga het even bekijken, ik bel jou terug. Ik ging kijken op Google Maps en stelde vast dat het met de auto 4,5 uur is naar Finsterwolde. Belde Arie met de vraag dit weekend kan zeker voor jou? Ja absoluut heb niks te doen. Met de auto 4,5 uur is wel ver zeker nog eens met de terugreis in het achterhoofd. Arie ga eens kijken of ik met de trein kan komen. Ok Franky maar kijk dan voor tot in Groningen want met de trein van Groningen tot mij is nog 1 uur extra vanwege een boemeltrein.
Toen ik op de site van de NMBS ging kijken was het even schrikken. De treinrit van Gent-Dampoot met oversteekplaatsen Antwerpen-Berchem en Rotterdam Centraal naar Groningen is 6.05 uur omdat het weekend is en met werken onderweg. Direct kwam de klik: doen Franky dit ga een beleving zijn om nooit te vergeten. Het voelde aan dat ik op Valentijnsdate ging, wetende dat Arie met de wagen 30 minuten moest rijden en mij zou opwachten aan het station.
Babbelen met Arie
Op 15 februari 2020 nam ik zaterdagmorgen de allereerste trein. De mensen rondom mij keken mij raar aan toen ik mijn schaar bovenhaalde en foto’s begon te knippen. Van een verslaving gesproken, maar ook ideaal om de tijd nuttig te besteden. Toen ik in Groningen aankwam was Arie op de afspraak. Ik bedankte Arie voor de moeite maar hij antwoorde: voor zo een supporter heb ik dit over. We gingen in het station een koffie drinken. Haalde de map boven met foto’s van Arie, zowel als speler en als trainer. Hij bekeek ze aandachtig met de nodige verhalen en anekdotes die daarop volgden.
Ik stelde zelf veel vragen en vertelde ook anekdotes. Arie keek mij met bewondering aan dat ik zeer goed op de hoogte was over Anderlecht. Na 1,5 uur babbelen zei Arie ‘kom we gaan de stad in.’ Arie fungeerde als gids en plots gingen we een zeer leuk café binnen. Arie kende de uitbater en stelde mij voor. In de zaak waren maar twee mensen aanwezig, daardoor kwam de uitbater even mee aan tafel zitten. Arie en de uitbater maken van de gelegenheid gebruik om even bij te praten. Toen de uitbater mijn levensverhaal aanhoorde vond hij het prachtig dat iemand zoveel over had voor zijn passie.
Fenomenaal palmares
Hij serveerde enkele snacks en we dronken ook een aantal pilsjes. Was een zalig gevoel om een pintje te drinken met een groot voetballer. Het palmares van Arie is fenomenaal: drie keer winnaar Europacup I met Ajax en ook drie keer landskampioen. Twee keer winnaar Europcup II met Anderlecht en ook een keer landskampioen met Anderlecht en twee keer met Standard. Daarnaast ook twee keer UEFA Supercup-winnaar, twee keer met Ajax en twee keer met Anderlecht.
Arie kwam ook 35 keer uit voor het Nederlands elftal. Als trainer van Anderlecht veroverde hij in 1986 de felbegeerde titel met de testwedstrijden tegen Brugge. Hij heeft mij ook zijn kant van het verhaal verteld rondom de opstelling van René Vandereycken. Goed, na een leuke namiddag in de kroeg nam hij mij nog even mee in de stad, om daarna afscheid te nemen. Het was tijd om de laatste trein te nemen richting Gent. Tijdens de terugreis kon ik zalig nagenieten en rond 01.00 uur arriveerde ik met een brede smile in Gent-Dampoort om daarna de auto te nemen en huiswaarts mijn bedje te gaan opzoeken.
Eeuwige 25 – Eeuwige 25 van Anderlecht: van Mermans tot Kompany | Raf Willems
