De driekleur – Jan Daelemans

Na de match tegen Panama heeft mijn vrouw een Driekleur voor mij gekocht en we hebben ze samen opgehangen. De vlag heeft vandaag – na de match tegen Tunesië – extra-kleur gekregen : het 5-2 resultaat zit er voor iets tussen!

Oef , we lijken (eindelijk) gelanceerd! Hoor ik toch nog enige twijfel? Ja en neen : Vooraan zit het snor ; Romelu heeft vertrouwen getankt, Eden heeft er blijkbaar zin in , Meunier heeft zich aanvallend kunnen uitleven … nu Dries nog maar die pikt wel aan!

De achterlinie baart mij meer zorgen ; Boyota heeft alle kwaliteiten in zich maar mist ervaring , Toby  mist -sinds zijn kwetsuur – doortastendheid , zowel defensief als offensief , Jan uit Temse blijft op een niveau voetballen dat onevenredig is met zijn intrinsieke kwaliteiten en zeker met zijn status binnen Tottenham en de Nationale Ploeg . We missen autoriteit in onze verdediging!

Waar is de tijd dat Jan zijn lijn afging , dat hij vanop links en dicht bij het vijandelijk doel scherpe voorzetten afleverde en dat hij mee aan het kanon stond ? Sinds enkele jaren merk ik alleen een Jan die veilig achterin blijft , die vaak breed speelt , die geen goede speelmakker vindt in Eden of in Carrasco en die vrij nonchalant over het veld beweegt of wandelt .

Zal Witsel tegen sterke tegenstanders alle gevaar kunnen afweren? Zal hij genoeg steun krijgen van Carrasco ,…zal de Chinese competitie zijn kunnen tonen?

U merkt …. Ik twijfel nog steeds en reken veiligheidshalve op Thibaut om zijn netten ongeschonden te houden en op Kevin om onze aanvallers in stelling te brengen.

Ondertussen hangt de Driekleur ontspannen tegen onze voorgevel en wacht ze geduldig op sterke tegenstrevers en op gretige impulsen vanuit Rusland.

Jan Daelemans