Het wordt een bange avond voor het Belgische voetbal. Antwerp heeft hoe dan ook nog het vangnet van de Conference League, maar voor AA Gent en Anderlecht wordt het alles of niets. Kwalificatie is belangrijk voor de Belgische coëfficiënt, die de Europese toekomst van onze clubs bepaalt. Ons land dreigt automatische kwalificatie voor de Champions League en Europese plaatsen te verliezen.
Vijf voor twaalf
Misschien nog belangrijker is echter wat er zich achter de coulissen afspeelt. Maandag wordt een nieuwe bondsvoorzitter gekozen. Volgens Het Laatste Nieuws wordt dat met zekerheid een zekere Paul Van den Bulck. Volslagen onbekend en zijn hoogste troef is dat hij onafhankelijk is. Hij is niet alleen niet verbonden aan een club, maar heeft ook geen helemaal background in het voetbal. De man heeft wellicht veel kwaliteiten, maar je moet het voetbal door en door kennen om er enige rol van betekenis in te kunnen spelen.
Het is nog slechts een protocollaire functie, heet het dan. Ja, maar in een federatie waarin de CEO ook al geen kaas van voetbal heeft gegeten en de bondscoach ook technisch directeur is, heb je dringende behoedte aan voetbalverstand. Onafhankelijken in de top van het bondsbestuur klinkt fraai naar de buitenwereld toe, maar geeft het management vooral de vrije hand om te doen en laten wat het wil. Ons voetbal heeft dringend behoefte aan voetbalkennis. Daarom, doe zoals een aantal andere Europese landen, kies een ex-international tot bondsvoorzitter. En als voetbalkennis geen belang heeft, schaf de functie dan af.
Het is immers vijf voor twaalf. België staat nog altijd nummer één op de FIFA Ranking, maar je moet blind zijn om niet te zien dat we wel eens op de rand van de afgrond zouden kunnen balanceren. Wie dat in ieder geval niet doorheeft, is helaas Roberto Martinez. Onze minzame bondscoach gelooft nog altijd dat de Rode Duivels op het EK top waren en dat de trofee met een korreltje geluk op Zaventem was geland.
Klotetrip
Vanmiddag maakte hij zijn selectie voor de drie komende interlands bekend en daarmee ook de kern voor de play-offs van de Nations League, de grote test een jaar voor het WK in Qatar. Martinez laat zes EK-gangers thuis, maar niet omdat ze over hun top zijn of bij hun club nog nauwelijks aan de bak komen maar omdat ze geblesseerd zijn (De Bruyne, Mertens, Doku) of nog niet helemaal klaar zijn (Mignolet) of in quarantaine zouden moeten (Vermaelen). Alleen Nacer Chadli lijkt afgevoerd. Jonge talenten als Charles De Ketelaere en Yari Verschaeren (hoewel hij op basis van zijn jongste prestaties niet in de A-selectie thuishoort) zijn er niet bij tegen Estland en Tsjechië. Zij worden opgetrommeld voor de interland in het Russische Kazan (aan de grens van Europa met Azië) tegen Wit-Rusland, omdat een aantal toppers al hebben laten verstaan dat ze hun neus ophalen voor deze klotetrip.
De bondscoach probeerde voorbije dagen in de Franstalige pers de criticasters weg te zetten als figuren die het niet goed menen met de Rode Duivels. Het is vaak echter juist omdat ze het goed menen dat ze hun stem roeren.
De enige vraag die vanmiddag op de persconferentie moest gesteld worden, kwam echter uit Zuid-Afrika. Mark Gleeson vroeg Martinez of hij aan zijn oudjes vasthield uit loyauteit of omdat hij niet gelooft in de nieuwe generatie. Er volgde een ontwijkend antwoord. Wellicht is het beide. Anders was zijn selectie voor Euro 2020 al vernieuwender geweest en had hij niet geprobeerd om iemand als de Nederlander Pascal Struijk te naturaliseren.
Moeten we ons voorbereiden op de magere jaren? Of kunnen we ze nog afwenden? Het orkest vrolijk laten verder spelen, is echter in geen geval de oplossing.
