Dag op dag 35 jaar geleden: de mooiste nederlaag ooit van de Rode Duivels

Het is vandaag dag op dag 35 jaar geleden dat de Rode Duivels zich in Rotterdam voor het WK 1986 in Mexico plaatsten. De mooiste nederlaag uit de geschiedenis van het Belgische voetbal.

Het was min zes in de Kuip toen beide ploegen elkaar een maand na de heenmatch in het Vanden Stock-stadion (1-0 voor België) opnieuw ontmoetten. In de aanloop naar het beslissende duel vochten de bondscoaches Thys en Beenhakker een robbertje psychologische oorlogsvoering uit. Er was vooral heel wat te doen rond John van Loen, de boomlange spits van onze noorderburen.

‘Ik denk niet dat Van Loen start’, doorzag Guy Thys de plannen van zijn opponent. ‘Daarom houd ik Georges Grün op de bank. Zodra Van Loen in het veld komt, maakt Grün zijn opwachting.’

Het was niet de enige gok die de sigaar rokende Antwerpenaar nam. Centraal achterin koos hij voor een Brugs duo, met Franky Van der Elst en Hugo Broos. Het was het eerste optreden van de Humbekenaar met de Rode Duivels sinds 1979. Een half jaar voordien was hij nog met een bondsdelegatie naar Mexico geweest om medische proeven af te leggen in functie van wedstrijden op grote hoogte. De keuze viel op Broos omdat zijn interlandcarrière definitief voorbij was. Thys liet in Rotterdam bovendien Filip Desmet (SV Waregem) debuteren en deed in de loop van de match hetzelfde met diens ploegmaat Danny Veyt.

België was de meest dreigende ploeg in de eerste speelronde, maar aan de rust was er nog niet gescoord. Dus besliste Leo Beenhakker om plan B in werking te laten brengen en de boomlange John van Loen de bevroren wei in te sturen. Het leek een gouden zet. Peter Houtman kopte een voorzet van De Wit binnen en een kwartier voor tijd belandde een center van Ruud Gullit via de voet van René Vandereycken tot bij De Wit, die er met een volley 2-0 van maakte.

De Belgen kregen ook flink wat kansen, maar doelman Van Breukelen stond pal. De Zilveren Vloot voer langzaam maar zeker De Kuip binnen, maar, o ironie, de gouden wissel van Beenhakker zou de doodsteek van Oranje blijken. Niet aanvaller John van Loen, maar verdediger Georges Grün – die was ingevallen om Van Loen in de lucht in bedwang te houden – besliste wie naar Mexico mocht. Vijf minuten voor tijd gooide Eric Gerets de bal hoog voor doel, waar Grün het kopduel won van Van Loen, die hem tot in de eigen zestien was gevolgd: 2-1. Wellicht de beroemdste en meest bejubelde treffer voor de Belgische kleuren tot de winnende goal tegen Japan op het WK in Rusland.

Het werd de mooiste nederlaag uit de geschiedenis van de Rode Duivels, die op basis van het uitdoelpunt terecht naar Mexico mochten. Het verdriet van Oranje werd heerlijk vastgelegd in het beeld van Beenhakker die in zijn lange regenjas eenzaam afdroop.

Belgie: Pfaff; Gerets, Broos, Franky Van der Elst (74’ Veyt), Clijsters, De Wolf; Leo Van der Elst (47’ Grün), Vandereycken, Vercauteren; Desmet, Ceulemans

Doelpunten: 62’ Houtman 1-0, 72’ De Wit 2-0, 84’ Grün 2-1