Dag François
Voor we weer tot de orde van de dag – de Jupiler League begint al volgende week vrijdag – overgaan, wil ik je nog een laatste keer een brief schrijven. En daarna is het wachten tot het WK in de Verenigde Staten, Mexico en Canada. Ik meen me ergens te herinneren dat je zei dat dit je laatste kampioenschap als waarnemer ter plaatse was, maar zul je jezelf kunnen inhouden als het zover is? Ook voetbalbloed kruipt, waar het niet kan gaan.
Bedankt overigens voor je brief in aanloop naar de finale en met de leuke anekdote uit een heel ver verleden. In tijd is het maar vierenveertig jaar geleden, maar in de manier waarop het voetbalgebeuren is veranderd, lijkt het eerder honderd jaar geleden. En inderdaad, Tess, Bart en Niels zouden best af en toe wat kritischer mogen zijn.
Neen, ik ga het niet nog eens hebben over de Spaanse ploeg. Zij – en geen enkel andere ploeg – verdienden over de hele lijn om Europees kampioen te worden. Punt uit. Ik heb de eerste helft gevolgd op de radio in de auto met commentaar van Peter Vandenbempt en de tweede helft voor tv met commentaar van Filip Joos. En neen, voor mij waren er geen verlengingen nodig om hier de winnaar aan te duiden. Ik denk niet dat dit verder commentaar behoeft. Behalve nog dit, ik heb weer veel bijgeleerd over het Italiaanse voetbal.
Wel wil ik mijn bevindingen na dit Europees kampioenschap even bundelen. Positief en negatief kriskras door elkaar en helemaal niet exhaustief. Enkel de opvallende dingen die nu bij mij opkomen. En bij die kleine denkoefening valt me plots de afwezigheid op scherm van UEFA-baas ”Zeverin” en FIFA-bons “Elefantino” op. Ik bedoel daarmee dat ze niet erg op de voorgrond zijn getreden in vergelijking met “Infantilo’s” optreden in Qatar. En dat lijkt me maar beter zo. Op een EK moet het in de eerste plaats om voetbal gaan. En niet om geld.
Maar verder is dit mijn hoogst persoonlijke deliberatie.
- Misschien wel de beste beslissing vooraf was het feit dat enkel de kapitein met de scheidsrechter mocht spreken. De beslissing werd echt wel goed opgevolgd en kan zelfs als voorbeeld dienen voor andere beslissingen. Soms loont het om naar andere sporten, in dit geval rugby en hockey, te kijken.
- Tegelijkertijd moeten die verschrikkelijke worstelwedstrijden tussen spelers bij ongeveer elke hoekschop verdwijnen. Je mag de bal niet met een pink aanraken of het is strafschop, maar een tegenstander in een houdgreep tegen de grond werken is blijkbaar wel de normaalste zaak ter wereld. Maak vooraf duidelijk dat dit onmiddellijk met geel, en desnoods bij herhaling met rood, wordt bestraft en het zal snel afgelopen zijn. Deze fout moet er absoluut uit.
- Wat wij beiden telkens weer vinden: er moet een stilliggende chrono komen. Twintig minuten verschil in effectieve speeltijd, dat is gewoon ridicuul. Dat komt neer op vijfentwintig procent minder voetbal. Ik vind het onbegrijpelijk dat die effectieve speeltijd niet onmiddellijk wordt ingevoerd. Hierover kan toch geen discussie bestaan. Natuurlijk, effectief negentig minuten voetballen is dan misschien heel veel, maar er is dan toch geen bezwaar tegen zestig minuten voetbal. Dat zou nog altijd heel wat meer zijn dan dat er nu effectief wordt gevoetbald. Of zou dit toch een te grote financiële inspanning zijn?
- Positief is het optreden van de VAR bij buitenspel. Met de huidige technologie kan men tot op de millimeter na vaststellen of het buitenspel is. En regels zijn regels. Maar tegelijkertijd is daardoor het beste bewijs geleverd dat er hier aan die regels moet worden gesleuteld. Er zijn genoeg voorstellen. Maar zorg op zijn minst voor een regel die ook door de grensrechters hanteerbaar is, want die mensen kunnen echt niet de visu vaststellen of je al dan niet met je linkerknieschijf buitenspel staat of niet.
- Negatief is dan weer het optreden van de VAR in verband met handspel, waar interpretatie nog altijd te veel een rol speelt. Ik weet wel, voetbal mag geen klinische sport worden, waar alles via artificial intelligence wordt geregeld, maar toch is het wenselijk dat interpretatie zoveel mogelijk wordt gereduceerd. Ook hier zouden duidelijke regels al veel kunnen (ver)helpen. Volgens de huidige regels werd er terecht voor handspel van Openda gefloten, volgens de geest van het spel was dit een aanfluiting van de niet aanwezige logica. Dit geldt trouwens ook voor gevallen zoals de afgekeurde Nederlandse goal.
- De arbitrage heeft best een goede beurt gemaakt. Zoals je zelf schreef, de arbitrage was beter dan de regels.
- De Spanjaarden hebben komaf gemaakt met dat eeuwige breed spelen en achteruit spelen. Nu de andere ploegen nog.
- De beste elf spelers vormen nog altijd niet de beste ploeg. Het perfecte voorbeeld hiervan is de Engelse ploeg die voor het EK de hemel werd ingeprezen, maar – ondanks al die supertalenten – ten onrechte de finale heeft gehaald. Hoeveel minuten goed voetbal hebben ze gebracht? Ik denk niet dat ze aan een vol uur raken.
Het beste tegenvoorbeeld is Spanje. Zij waren wel degelijk een ploeg, een team. Dat zal wel voor iedereen duidelijk zijn. - We zijn, denk ik, met zijn allen blij dat Koen Casteels een goed tornooi heeft gespeeld. Wel jammer dat hij nu naar de eindeloze zandbak vertrekt.
- Het was mooi om te zien dat een aantal outsiders mee voor leuke wedstrijden hebben gezorgd. Onder andere Turkije, Georgië, Oostenrijk en Albanië bijvoorbeeld. Echte kleintjes bestaan niet meer. En ook al is het spel niet altijd even verfijnd, de Sturm und Drang maken veel goed en bezorgden ons veel kijkplezier.
- En dan heb je natuurlijk ook de ontgoochelingen. Met België voorop. De nederlaag tegen Slowakije willen we nog begrijpen, maar de wedstrijd tegen Oekraïne toonde duidelijk aan dat die ploeg onder Tedesco een bende makke lammetjes is geworden in plaats van echte duivels, waardoor ze aan de verkeerde kant van de tabel terechtkwamen. En ook verdienden ze het niet, net nu hadden ze misschien nog de beste kans om Frankrijk te verslaan.
En meteen hebben we het over een andere ontgoocheling: Frankrijk. Wat een flauw afkooksel van wat het had moeten zijn. En dat geldt ook voor Engeland, hoewel ze tot in de finale zijn gesukkeld. - Ook individuele spelers ontgoochelden. Lukaku voorop. Maar evenzeer Mbappé, Bellingham of Harry Kane en Virgil van Dijk. En vooral Cristiano Ronaldo. Waren die mannen te veel met extra sportieve zaken bezig?
- Ontgoochelend was ook de houding van enkele laffe coaches. Tedesco durfde er Lukaku niet uithalen, Deschamps had schrik om Mbappé naar de kant te halen, Southgate durfde niet aan Harry Kane tornen en – uiteraard – Martinez had schrik om CR7 op de bank te zetten. Vooral die laatste verzwakte daarom wetens en willens een goed Portugal, maar dat zal ons Belgen toch niet verwonderen. Martinez zal ook met Portugal nooit een prijs halen.
Gareth Southgate heeft ondertussen de eer aan zichzelf gehouden, Tedesco heeft een duur verlengd contract en Martinez zullen ze moeten buitentrappen, want zelf zal hij niet opstappen. En Deschamps zou beter doen wat zijn familienaam suggereert: in de velden verdwijnen. - Tot slot: ik ben vooral gecharmeerd van jonge spelers die aan de oppervlakte zijn gekomen. Lamine Yamal en Nico Williams zijn hiervan de duidelijkste voorbeelden. Maar ook Musiala bij het Duitse team.
Voilà, daarmee behoort dit EK tot het verleden. En vanaf nu kunnen we weer genieten van het voetbal op de Belgische velden. Het is sowieso toch al een korte zomer. En we ontmoeten elkaar dra weer bij onze rubriek “Offside & Onside”.
Paul
