Raf Willems (1960) noemt zichzelf voetbalschrijver met een boekenkast. Hij is uitgever en auteur van meer dan 40 boeken over ‘voetbal met een knipoog naar geschiedenis & samenleving’ en schreef voor het Nederlandse weekblad Voetbal International (1995-2000), de krant NRC Handelsblad (2001-2006) en de website Stichting meer dan Voetbal (2008-20014). Sinds 2014 Initiatiefnemer van voetbaldenktank & onlineplatform De Witte Duivel.
Kurt Landauer prefereerde een verblijf in het neutrale Zwitserland boven de te verwachten martelgang, na een periode van gevangenschap. Zijn verwanten lieten het leven in de gaskamers.
Wie is Duncan Edwards? Het mysterie zal blijven, het antwoord nooit helemaal onthuld worden. Een wereldtopper die heengaat op zijn 21ste levensjaar voedt het mythisch aureool.
De oudste club van het land leek een vogel voor de kat op de vooravond van haar vijftigste verjaardag, maar voetbalde verrassend zonder complexen en pakte de titel van ‘herfstkampioen’ na een spectaculaire 0-3 bij de grote favoriet Beerschot
De leden van de club waren voornamelijk studenten en beoefenaars van zelfstandige beroepen: apotheker, filmregisseur, operazanger, dokter en museumdirecteur.
Balaban diste het stadion zijn persoonlijke show op en verdween dan in de coulissen. Het groepsleven ging aan hem voorbij, de snelle wagen en de vrolijke nacht interesseerden hem meer.
Libero Lorenzo liet het team beter voetballen, opende als eerste Belgische opkomende verdediger de aanvallende impulsen en bracht dat tot stand met zwier en zorgeloosheid
Die finale om de FA Cup kreeg meteen zijn naam: de Matthews Final. Blackpool versloeg Bolton Wanderers met 4-3, nadat het twintig minuten voor tijd nog met 1-3 in het krijt stond.
Hij weigerde als echte Corsicaan ook maar een duimbreed van zijn mening af te wijken. Alles in functie van onszelf. We hielden geen rekening met de tegenstander. Hij heeft mijn loopbaan echt beïnvloed.
De slimme Stanic werd geroemd voor zijn opportunisme, maar betrok ook Gert Verheyen, Lorenzo Staelens, Robert Spehar en Sven Vermant in de offensieve verscheidenheid.
Dat beweerde men over Matthias Sindelar. De meeste toeschouwers verkneukelden zich in de afwisselend rechtse en linkse draai – inderdaad de Weense wals – van Sindelar rond de Duitse afweergordel.