ANTWERP – BEERSCHOT 2-0, 1929: DE BELANGRIJKSTE ANTWERPSE DERBY ALLER TIJDEN – RW

Antwerp bekerwinnaar en Beerschot kampioen van 1 B. Volgend seizoen staat er eindelijk terug een volwaardige Antwerpse derby op de voetbalkalender. Precies honderd jaar geleden, met de Olympische Spelen van 1920 als kantelpunt, startte het ‘Gouden decennium van het Antwerps voetbal’. Dankzij twee fonkelnieuwe stadions: het Olympisch Stadion van Beerschot sinds 1920 en de Bosuil van Antwerp sinds 1923. En dankzij twee topvedetten: Raymond Braine bij ‘de Mannekens’ en Dis Bastin bij ‘The Great Old’. Het was een tijd dat de Antwerpse clubs zowaar nog landskampioenschappen wonnen: Beerschot in 1922, 1924, 1925, 1926 en 1928. Met tweede plaatsen in 1923, 1927 en 1929. Antwerp pakte het vice-kampioenschap in 1924 en schoot de hoofdvogel af in 1929 en 1931, maar verspeelde in 1930 de trilogie door in eigen stadion op de laatste speeldag de titel weg te gooien: van 3-2 naar 3-5 tegen Standard, waardoor Cercle Brugge met de eer ging strijken. Maar op 16 juni 1929 werd de belangrijkste Antwerpse derby aller tijden gespeeld op…het veld van Racing Mechelen!

De typerende stijl van Dis Bastin: de diepte induiken, naar binnen dribbelen, dodelijk voor doel verschijnen. Bastin (1900-1971) profileerde zich als een atypische buitenspeler. Hij had een vinnige tempowissel in huis en was veel meer dan de blind de flank afdweilende draver die dan volgens de regels van de Britse school naar binnen trok. Bastin verraste zijn tegenstanders met steeds dezelfde kunstgreep. Die hadden een vast vermoeden van zijn passeergenre, maar lieten zich toch vaak in de luren leggen. Het gezin Bastin – elf kinderen – vluchtte tijdens de Eerste Wereldoorlog voor het oprukkende Duitse leger naar Londen. Dis leerde er diamantslijpen, sloot zich aan bij een fabrieksteam en schopte het zelfs tot een met FC Chelsea verbonden schoolelftal. In 1919 koos hij, nochtans opgegroeid in de schaduw van het Kiel in de buurt van het stadion van Beerschot, voor FC Antwerp.  De Great Old van het Belgisch voetbal laafde zich graag aan de Engelse stijl. Dis Bastin groeide uit tot het symbool van rood-wit, liefdevolle kleuren. Op 16 juni 1929 boorde hij door het harde Beerschothout. Zijn doelpunt in de testmatch tussen de Antwerpse rivalen, op het terrein van Racing Mechelen, verleidde de roodwitte fans tot de wildste vreugdedansen bij het vieren van een eerste landskampioenschap in het 49-jarige bestaan van Royal Antwerp Football Club. Zijn job in de bloeiende Antwerpse diamantsector verhinderde zijn participatie aan het eerste wereldkampioenschap in Uruguay in 1930. Bastin verzamelde toch 35 caps en won in 1920 met de Rode Duivels het voetbalgoud op de Olympische Spelen van Antwerpen. Maar zijn mooiste moment op clubniveau vierde hij dus in de zomer van 1929 na een onwaarschijnlijk turbulent seizoen. Beerschot was op dat ogenblik al sinds 1921 ‘de ploeg van’t stad’. Rond Raymond en Pierre Braine bouwde men een ‘onklopbaar’ elftal dat liefst vijf landstitels en drie tweede plaatsen opstapelde. In het seizoen 1928-’29 leek niets de toestand te wijzigen. De oudste club van het land was namelijk in een onwaarschijnlijk dispuut verwikkeld met…zichzelf. Men debatteerde hard over de oprichting van een profvoetbalsectie en deze strekking leek het pleit te winnen. Ze ontzegde Antwerp de toegang tot het eigen Bosuilstadion en overtuigde met financiële argumenten de beste spelers tot een overgang naar het profsysteem. Antwerp opende noodgedwongen met onervaren en zelfs piepjonge spelers, kundig begeleid door ‘ouderdomsdeken’ Dis Bastin. En het haspelde zijn ‘thuismatchen’ af in de stadions van rivalen Berchem Sport en Beerschot. De oudste club van het land leek een vogel voor de kat op de vooravond van haar vijftigste verjaardag, maar voetbalde verrassend zonder complexen en pakte de titel van ‘herfstkampioen’ na een spectaculaire 0-3 bij de grote favoriet Beerschot. Op de achttiende speeldag keek men voor het eerste tegen de nederlaag aan, tegen en op Beerschot, want die dag stond de thuiswedstrijd van de derby geprogrammeerd. Uiteindelijk klom Beerschot op gelijke hoogte en deelden beide Antwerpse opponenten na de laatste speeldag de leidersplaats. Een ultiem duel op het veld van Racing Mechelen zou beslissen over het kampioenschap. Nadat Beerschot tevergeefs had geijverd om in het Olympisch Stadion te blijven omdat…Antwerp er zich intussen toch ook ‘thuis voelde’. Het ‘paarse’ voorstel botste op een ‘rode’ njet zodat 20.000 Antwerpse voetbalfans zich begaven naar Racing Mechelen. Beerschotvedette Braine bleef wegens ziekte aan de kant. De partij zat muurvast tot vijf minuten voor tijd. Toen tikte Dis Bastin het volgens clubhistorici van die tijd ‘belangrijkste doelpunt uit de Antwerpgeschiedenis’ onder de Beerschotkeeper. In de slotseconden deed de zeventienjarige Jos Van Beeck met een achterwaartse kopstoot de Beerschotboeken toe.  De eerste titel van Antwerp was eindelijk een feit. Uitgerekend in de belangrijkste derby aller tijden. Dankzij Dis Bastin.