Wat te onthouden van het weekeinde? – FC

PLOEG VAN DE WEEK: KV Oostende, dat een half dozijn goals maakte tegen een rechtstreekse concurrent voor Play-off 1.

SPELER VAN DE WEEK: Jelle Vossen, die vrijdag tegen KV Mechelen vier keer scoorde.

BELGIE

-Na 16 speeldagen ziet de top van het klassement van onze topklasse er onherkenbaar uit: 1; Zulte Waregem, 2. KV Oostende.

De zogenaamde Grote Vijf laten het al het hele seizoen afweten, maar kenden hun beste weekeinde van deze jaargang. Op Racing Genk na konden ze allemaal winnen en bovendien haalden ze het zwaar geschut boven.

-Zelfs Anderlecht leek plots weer een ploeg zonder problemen. Een zevenklapper, daar keek zelfs René Weiler van op. Ook al was het tegen een lachwekkend zwak Moeskroen. Jammer dat de heer (?) Spajic meende een ‘Fellainintje’ te moeten maken en vervaarlijk met zijn elleboog zwaaide. Werk voor de reviewcommissie.

-Club Brugge geraakte tegen KV Mechelen pas na de rust onder stoom, maar dan was er ook geen houden meer aan. Vossen bewees het gelijk van Michel Preud’homme: hij kan het wel degelijk als centrumspits. Zelden zagen we MPH dan ook zo veel lachen als vrijdagavond. Niet in het minst omdat hij in de voorbije week niet alleen José Izquierdo maar nu ook Lior Refaelov recupereerde. Club is weer bijna compleet: de concurrentie is gewaarschuwd.

-Standard won ook afgetekend en nog wel van leider Zulte Waregem. De Luikenaars kregen echter uitgebreide hulp van scheidsrechter Erik Lambrechts en één van zijn assistenten. De uitsluiting van Meité was een wel heel zware sanctie, maar de ref was zo eerlijk om achteraf zijn ongelijk – en dat van zijn rechterhand – toe te geven. Klasse.

Zonder vertraagde beelden viel de rode kaart echter een beetje te begrijpen. Erger vond ik dat de scheidsrechter de bezoekers twee keer een strafschop onthield. De hand op de schouder van Leye en de duw die Cordaro incasseerde, verdienden telkens een penalty. Om moedeloos van te worden was de uitleg van de ex-voetballers ( in dit geval toevallig Wim De Coninck en Gille De Bilde). Zij vonden dat Leye te gemakkelijk ging liggen. Alsof dat er ook maar iets mee te maken heeft. Een verdediger moet geen hand op de schouder van een aanvaller leggen. In de zestien moet de bal dan gewoon op de stip. Of er hard of minder hard wordt getrokken, wat overigens niet te onderscheiden valt in een flits. Dus net als bij een duw: licht of zwaar bestaat niet. Bal op elf meter. Point final.

-AA Gent speelde één van zijn betere wedstrijden van het seizoen en versterkte zijn onberispelijke thuisreputatie. Onbegrijpelijk was dat KV Kortrijk, de ex-ploeg van Hein Vanhaezebrouck, één van de weinige teams was dat geen antwoord had op de tactiek van hun vroegere trainer. Minpunten dus voor coach Belhocine, die het overigens niet onaardig doet. Al blijft het alleen in België mogelijk dat iemand zonder diploma trainer mag spelen. En dat dan nog bij een club met een voorzitter die lid is van het Uitvoerend Comité van de voetbalbond. Als je het niet eens bent met de reglementen moet je niet in het bestuur van de bond zetelen.

-De meest opmerkelijke score van het weekeinde werd aan de kust genoteerd. KV Oostende maakte schroot van Racing Genk. De ploeg met de potsierlijke voorzitter zou wel eens langer in de titelstrijd gemengd kunnen blijven dan leider Zulte Waregem. De selectie van Vanderhaeghe heeft meer ervaring en is sterker in de breedte dan die van Essevee. Mooi vind ik vooral hoe Franck Berrier weer boven water is gekomen. Finaal maken de goede voetballers altijd het verschil.

EUROPA

-In Engeland hield Diego Costa Chelsea aan de leiding. Hij, en niet de bleke Hazard, besliste de Battle of the Bridge.

Man City sleepte zich voorbij Burnley met twee treffers van de onvolprezen Agüero.

De buur speelde voor de vierde keer op rij gelijk op Old Trafford. José Mourinho werd voor de tweede keer naar de tribunes verwezen. De Portugees is aardig op weg om slechter te doen dan Louis van Gaal. The Special One? Ooit en misschien.

Liverpool verloor Philippe Coutinho, maar vond Divock Origi terug. 17 goals in de laatste vijf thuismatchen, maar dit keer duurde het tot de 75^ste minuut vooraleer de invaller het doel vond voor de Reds.

Christian Benteke dacht eindelijk eens matchwinnaar te worden voor Crystal Palace, toen hij kort voor tijd in Swansea voor een 3-4 voorsprong zorgde. Fernando Llorente sloeg in de toegevoegde tijd echter nog twee keer toe voor ‘the Swans’: 5-4.

-In Duitsland maakte RB Leipzig alweer geen fout. De onsympathiekste ploeg van het land bleef op kop. Die slechte reputatie – herhaal ik nog eens voor onder andere Marc Degryse – heeft niets te maken met het feit dat de ploeg gevestigd is in het oosten van Duitsland of omdat ze veel geld heeft. Het loopt vol van de nouveaux riches in het voetbal. Het verzet tegen de Red Bulls heeft te maken met het feit dat de club het grondbeginsel van het Duitse voetbal ondergraaft. Op Bayer Leverkusen en Wolfsburg na, vanwege hun historische achtergronden als bedrijfsclub, zijn alle clubs voor 51 procent in handen van de supporters. Dat is de reden waarom het Duitse voetbal geen eigenaars uit Amerika, Rusland, China of Maleisië telt. Bij RB Leipzig kost het een klein fortuin voor fans ( minimaal 8.000 euro per seizoen wordt gezegd) om aandeelhouder te worden. Met als resultaat dat slechts een handvol rijke supporters het voor het zeggen heeft. Duitse voetbalfans vrezen dat andere clubs dit voorbeeld zullen volgen.

Bayern München bleef na de nederlagen tegen Borussia Dortmund en Rostov slechts moeizaam aan de winst tegen Bayer Leverkusen. Het nieuws van het weekeinde in Beieren was dat Uli Hoeness werd herkozen tot voorzitter. Na 20 maanden gevangenisstraf voor belastingontduiking kreeg hij 97 % van de stemmen.

-In Spanje leed Barcelona opnieuw puntenverlies. Real Madrid loopt dus verder uit, maar bleef zelf ook slechts moeizaam overeind tegen Gijon. En dat ondanks Cristiano Ronaldo, die voor 2-0 zorgde. Daje Cop miste echter de gelijkmaker van op de strafschopstip: 2-1.

-In Italië ging Juventus nog eens onderuit bij Genoa. AC Milan kruipt wat dichterbij, zodat de spanning enigszins terugkeert in de Serie A.

François Colin