maandag, december 23

Wat te onthouden van het weekeinde?

Pinterest LinkedIn Tumblr +

PLOEG VAN DE WEEK: KV Oostende, één van de gedoodverfde degradatiekandidaten, dat voor het eerst in 15 jaar ging winnen bij Anderlecht

SPELER VAN DE WEEK: Vincent Kompany, niet omdat hij uitzonderlijk speelde maar omdat het de hele week leek alsof er maar één speler in de Belgische competitie telde

BELGIE

Voor voorspellingen is het nog ruim een maand te vroeg. De transferzomer sluit pas op 31 augustus en veel ploegkernen zullen er dan heel anders uitzien. Opvallend is alvast de vaststelling dat twee van de Grote Vijf al averij opliepen: Anderlecht verloor en AA Gent speelde gelijk.

Ook opvallend de vaak lege tribunes. Onze competitie begint gewoon te vroeg. Veel mensen zijn nog met vakantie. Vooral bij Cercle Brugge, Eupen en Zulte Waregem leek het wel alsof Play-off 2 al was begonnen. In het Astridpark viel de belangstelling ook al tegen. Je verwacht toch een vol huis bij de rentree van Vincent Kompany.

Het moest een feestelijke namiddag worden. Vlak voor de aftrap ontrolden de fans achter beide doelen een tifo ter ere van de nieuwe speler, trainer, manager. De officiële RSCA-twitteraccount meldde: ‘Vertrokken als een prins, teruggekeerd als een koning.’ Heldenverering.

De goede luim werd ook op het veld vertaald. Het piepjonge Anderlecht dartelde een halfuur over het veld. Beter voetbal dan in het hele vorige seizoen en Sporting leek al voor het kwartier klaar met KV Oostende. Vlap gaf geen lap op de bal, maar krulde hem in de bovenhoek en scoorde even later een tweede keer.

De VAR had echter terecht buitenspel opgemerkt en de temperatuur nam een stevige duik na de gelijkmaker van Roland Vargas (ex-Anderlecht). Na de rust haalde Sporting niet meer het niveau van de eerste 45 minuten, maar had kansen genoeg om de partij te beslissen. De afwerking liet echter te wensen over en de bezoekers lieten het Astidpark met verstomming achter toen invaller Sakala op de counter de winnende treffer voor zijn rekening nam (1-2).

Met kids win je niks, zei Alan Hansen, de ex-Liverpool-speler en vele jaren de gevreesde BBC-pundit, over het Manchester United van 1992. Giggs, Scholes, Beckham en de broers Neville dachten daar anders over. Standard werd in 2008 voor het eerst in 25 jaar met Michel Preud’homme weer kampioen met jonkies als Fellaini, Defour en Witsel.

Het verschil met dit Anderlecht is dat Man United met onder andere Bryan Robson, Peter Schmeichel, Mark Hughes, Steve Bruce en Eric Cantona en Standard met Dante, Onyewu, Mbokani, Di Camargo en Jovanovic over oudere spelers beschikten met kwaliteit, ervaring en persoonlijkheid.

Dit Anderlecht beschikt eigenlijk alleen over de ervaring en de klasse van Kompany, die opvallend sober speelde. De kaart van de jeugd zo resoluut kiezen verdient bewondering voor een topploeg, maar dan moet je een realistisch verwachtingspatroon creëren. En dat kan niet. Anderlecht moet altijd voor de titel gaan. De fans vinden dit jeugdig enthousiasme leuk, maar dat blijft niet duren.
Kompany wil Guardiola-voetbal brengen, maar dat kan niet met drie verdedigers die nog niet klaar zijn voor het grote werk, een doelman met scheve voeten en een middenveld dat verdedigend tekortschiet. En een valse 9 kan succesvol zijn als Kevin De Bruyne of Lionel Messi daar staat, maar Gerkens is toch wel van een heel ander kaliber.

Nasri zou het niveau van dit elftal moeten kunnen opkrikken, maar hij heeft de voorbije seizoenen nauwelijks op het veld gestaan en oogt te zwaar. Met dit materiaal riskeert Sporting tegen de betere ploegen heel wat goals om de oren te krijgen en na Oostende zullen nog meer kleinere teams met het idee starten dat paars-wit een kwetsbare prooi is.

Racing Genk opende het nieuwe seizoen met winst tegen KV Kortrijk met goals van de jonge debutanten Nygren en Hagi ‘2-1). Club Brugge verwierf een vrije simpele zege bij Waasland-Beveren (1-3), een ploeg waar het vorig seizoen slechts één punt tegen pakte. Standard was bij Cercle Brugge geenszins indrukwekkend. Het besliste de partij in de slotfase met veel dank aan de invallers Carcela en Limbombe (0-2). Voetbal is een ploegsport, maar het zijn toch heel vaak individuen die het verschil maken. AA Gent liet twee punten liggen in Charleroi (1-1) na een late gelijkmaker van Massimo Bruno.

Opmerkelijk was ook de zege van KV Mechelen aan de Gaverbeek (0-2). De Maneblussers zouden wel eens de verrassing van het seizoen kunnen worden. Nagenoeg de hele voetbalwereld is boos omdat KV niet degradeerde, maar daardoor wordt het voor de (onschuldige) spelers een strijd tegen de rest van de wereld en dat zou wel eens onvermoede krachten kunnen losmaken. Zoals in de bekerfinale en op het WK 1982. Toen werd Italië onder de kritiek bedolven na drie doelpuntloze gelijke spelen in de groepsfase, maar werd alsnog wereldkampioen.

Bijzonder vreemd vond ik een opiniestuk in De Standaard (mijn krant) van vorige week waarin voorgesteld werd om de wedstrijden van Malinwa niet uit te zenden op tv en er ook in de schrijvende pers niet over te berichten. Als het over sport gaat, blijft DS een tikkeltje wereldvreemd en wat het voor mij extra pijnlijk maakt, is dat de auteur van het stuk twee decennia terug lid was van mijn sportredactie.

Het was een reactie van iemand in een krant die de sport niet au sérieux neemt. Kan u zich indenken dat iemand op DS zou suggereren niet meer te schrijven over een partij die in een schandaal verwikkeld was? In de politieke verslaggeving wordt juist veel te veel aandacht besteed aan wie de grootste mond heeft en de boel op stelten zet, zoals racisten bijvoorbeeld. Of kan je je indenken dat er niet meer geschreven wordt over de wandaden van een gangster die op basis van procedures vrijkwam of een oliemaatschappij die met een boete vrijkwam na een olielek? Het zou betekenen dat we de journalistiek kunnen opdoeken.

Dat veel mensen de sanctie voor matchfixing veel te laag vinden, is begrijpelijk. Maar je kan het BAS niet kwalijk nemen dat het het reglement strikt toepaste en geen Europees voetbal betekent niet alleen een flink verlies aan media-aandacht maar ook aan financiële inkomsten (ongeveer 5 miljoen). Daarom: speile, nie zievere.

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.