WIN EEN EXEMPLAAR VAN HONDERD DUIVELSE FEESTJES!

Het boek ‘Honderd Duivelse Feestjes’ beschrijft de honderd beste wedstrijden van de Rode Duivels.
De volgende tien weken zetten we telkens ‘één Duivels feestje’ in de kijker.

En we stellen telkens een quizvraag. Wie als eerste het antwoord kan raden, ontvangt een gratis exemplaar van ‘Honderd Duivelse Feestjes’. Auteurs zijn François Colin & Raf Willems.

 VRAAG VAN DE WEEK: De Rode Duivels speelden een uitstekend WK 1990 in Italië. Ze verloren onverdiend in de laatste minuut van de verlengingen in de achtste finale. Wie was de tegenstander?

 Antwoord verzenden naar: raffe.willems@telenet.be

 Het boek is te koop in de boekhandel voor 20 euro. Of word supporter van De Witte Duivel en ontvang het als welkomstgeschenk.

Patrick Vercruysen uit Sint-Pieters-Leeuw en Tim Peeters uit Deurne zijn de eerste winnaars van onze quiz.

 België – Portugal 3-0, 6 september 1989, voorronde WK Italië 1990

Stadion: Heizel, Brussel

Toeschouwers: 26.000

België: Michel Preud’homme, Eric Gerets, Georges Grün, Stéphane Demol, Michel De Wolf, Marc Emmers, Franky Van der Elst, Bruno Versavel, Marc Van der Linden (85’ Luc Nilis), Marc Degryse, Jan Ceulemans

Scoreverloop: 35’ Ceulemans 1-0, 59’ Van der Linden 2-0, 69’ Van der Linden 3-0

Walter Meeuws begon als bondscoach met een riante 3-0 overwinning in een vriendschappelijke interland tegen het nog steeds sterke Denemarken. De echte test werd echter de kwalificatiematch tegen Portugal.

De Rode Duivels speelden één van hun beste wedstrijden uit de geschiedenis en de Portugezen dropen ook al met een 3-0 cijfers af. Marc Van der Linden behoorde met twee treffers alweer tot de uitblinkers.

Meeuws had zijn entree dus niet gemist, maar bij zijn eerste uitwedstrijd in Zwitserland was het eerste gemor hoorbaar. Met een 2-2 gelijkspel was Italië ’90 nog slechts een zucht weg, maar de oudere generatie journalisten zag de aanvallende aanpak van de nieuwlichter Meeuws niet zitten. Vooral het feit dat hij voor ‘alternerende centrale verdedigers’ had gekozen, zinde hen niet. Zij zwoeren bij een libero, die al twee decennia het sluitstuk van de Belgische afweer was.

De nieuwe bondscoach was duidelijk geïnspireerd door zijn kortstondig verblijf als speler bij Ajax, waar hij kennis had gemaakt met de frivole voetbalideeën van Johan Cruijff. Meeuws dacht voor een aantal journalisten gewoon te aanvallend. Het zat sommigen ook dwars dat hij buiten de wedstrijden een aantal vernieuwingen doorvoerde.

‘Thys was een vaderfiguur’, schreef Jan Ceulemans in zijn biografie. ‘ Meeuws trok een lijn. Voordien stonden de journalisten nog midden op het veld voor de training begon, om nog iets aan een speler te vragen. Walter zei meteen: ‘De journalisten moeten van het veld blijven.’ Hij wou een aantal, kleine dingen veranderen, terwijl zijn voorganger tot voor het EK ’88 altijd resultaten had behaald zonder die dingen.’