Voetbalgedachten op vrijdag – RW

In deze nieuwe rubriek geef ik elke vrijdag enkele voetbalgedachten over de voorbije week mee. Ik opende met mijn basisprogramma: The Magnificent Seven van de Open Voetbalclub. Zeven uitgangspunten om het Belgisch voetbal een nieuw elan te geven. Met dank aan denktank De Witte Duivel. Deze vindt u dus terug in de eerste aflevering.

• De Rode Duivels versloegen deze week met sprekend gemak Saoedi-Arabië. Voor bondscoach Roberto Martinez was dit al de zestiende wedstrijd zonder nederlaag. Er wordt vrolijk aangevallen en bij vlagen ook briljant gevoetbald en bijzonder veel gescoord. Toch ontbreekt het nog aan een herkenbaar ‘uitgediept’ systeem – Duitsland bezit dat wel – en ontstaan de meeste doelpunten uit individuele klasse eerder dan dat ze het gevolg zijn van collectieve creaties. Internationale waarnemers schuiven de Duivels stilaan een favorietenrol toe op de wereldbeker. Ook de spelers lijken er zelf sterk in te geloven. Ze reizen richting Rusland met als doen het veroveren van het wereldgoud. Het zou een primeur zijn voor ons land. En toch weer niet! Tijdens de presentatie van onze Voetbalbibliotheek De Witte Duivel – waar we het eerste exemplaar van onze boeken overhandigden aan Roberto Martinez – wezen we er al op. In ons boek ‘Honderd Duivelse Voetbalfeestjes’ – van auteur François Colin en ook voor een derde deeltje ondergetekende – diepten we het volgende boven: ‘Belgen, vergeet nooit den naam uwer eerste wereldkampioenen op voetbalgebied.’ Dat schreef de pers op 3 september…1920. Toen versloegen de Rode Duivels Tsjecho-Slowakije met 2-0 in de finale van de Olympische Spelen. Plaats van handeling: Olympisch Stadion Antwerpen. Het was het derde Olympische voetbaltoernooi maar voor de eerste keer bevond zich een land van buiten Europa – met name Egypte – onder de deelnemers. Voor het eerst waren er ook veertien teams – ter vergelijking zes in 1908, elf in 1912 – en trokken de finale en de halve finale duizenden toeschouwers.

Het eerste officiële wereldkampioenschap voetbal werd pas in 1930 in Uruguay georganiseerd. Daarover verscheen overigens in onze Voetbalbibliotheek het boek ‘Terug naar Montevideo’ van auteur Stefan Van Loock. Guy Oliver is historicus van FIFA. Hij beweerde onlangs dat alle Olympische voetbalgoud voor 1930 voor hem gelijkgesteld mocht worden aan dat van een wereldtitel. Klinkt goed in de oren! Daarom doe ik hier de oproep vanuit ons boek ‘Honderd Duivelse voetbalfeestjes’: laten we een lobby opzetten die erkent dat de Belgen in 1920 wereldkampioen voetbal waren. Zoals de media het beschreven. Wie doet mee? De voetbalbond? De supportersfederatie? De huidige Rode Duivels? Zou het niet mooi zijn: België wereldkampioen voetbal 2018 en 1920?

• En deze week lanceren we het goede doel van ‘VZW De Witte Duivel’. Het loopt vanaf speeldag één van de Play-Off tot de na de finale van de wereldbeker in juli. Ik schreef eind vorig jaar met Vital Borkelmans zijn levensverhaal ‘Eeuwige Optimist’. Vital schenkt een deel van de opbrengst aan Kom op tegen Kanker. De volgende weken zal alvast de Supportersfederatie van Club Brugge de campagne steunen. Het boek is ook nog steeds te koop in de boekhandel, bij bol.com of via onze website. Iedereen kent het sociaal engagement van Vital. Het leven spaarde hem echter niet en in zijn persoonlijke omgeving werden enkele familieleden getroffen door de ziekte. Vandaar zijn keuze voor Kom op tegen Kanker. Ook ‘VZW De Witte Duivel’ zal dus zijn boek –winkelwaarde 20 euro – in de kijker zetten. Wie sluit zich aan bij onze actie?
• En tot slot sta ik even stil bij de start van de Play-Offs dit weekend. Iedereen weet intussen dat ik geen fan ben van deze competitieformule. Ik gun de voetballiefhebber echter veel spektakel en plezier: opwinding, aanvalslust, doelpunten, intelligentie, inzet, inzicht, techniek. Schop de schoppers – ook onder de trainers – eruit!

Hartelijk en tot volgende week,

Raf Willems