Noorwegen-Moldavië 11-1, België-Kazachstan 6-0, Liechtenstein-België 0-6, Noord-Macedonië-Liechtenstein 5-0, Armenië-Portugal 0-5, San Marino-Bosnië-Herzegovina 0-6, Italië-Estland 5-0, Griekenland-Wit-Rusland 5-1. Een greep resultaten uit de voorbije interlandweek. Zinloze wedstrijden, waar niemand wat aan heeft. Totaal overbodige matchen die het programma van de spelers alleen maar overbelasten. Dus: weg ermee.
De laatste EK-voorronde was een langgerekte geeuw. In iedere poule plaatsten twee landen zich rechtstreeks voor het eindtoernooi. Deze WK-voorronde is nauwelijks interessanter, ook al mag alleen de groepswinnaar automatisch naar Amerika. De nummers twee spelen nog barrages. Italië wil nog wel eens voor een verrassing zorgen, maar voor het overige weet je vooraf wie doorgaat.
Voor een voetbalfreak was het gewoon een saaie week. Als het eigen land speelt, wil je altijd wel kijken. Maar voor het overige was het aanbod zo goed als waardeloos. Ook al werden er tot tien interlands per avond afgewerkt. Donderdag en zondag speelden de Duivels. Ok dus. Vrijdag was het echter al zoeken naar iets interessants. Oekraïne-Frankrijk, dan maar. Bij les Blues kan je altijd wel een speler ontdekken die je nog niet kende en hebben we de jongste jaren niet allemaal enige sympathie voor Oekraïne?
Zaterdag was het echt huilen met de pet op. Aan Engeland-Andorra of Armenië-Portugal wil je toch je avond niet verkwisten? Maandag idem dito. Bij gebrek aan iets interessants op de open zenders toch maar naar DAZN geschakeld voor het laatste halfuur van Israël-Italië. Met de Azzurri weet je immers nooit en ze stelden weer niet teleur. Een rollercoaster: van 2-1 naar 2-4, naar 4-4 en tenslotte 4-5 voor Italië. Dinsdagavond leek Servië-Engeland wel wat (de Engelsen hadden drie dagen eerder slechts twee keer gescoord tegen Andorra), maar het was aan de rust al 0-2 en eindigde op 0-5. Kort na de rust bij 0-3 overgeschakeld naar Frankrijk-IJsland. Die gekke Fransen lieten zelfs Arni Gudjohnsen, die bij AA Gent zelfs niet kon scoren als de keeper al aan het douchen was, twee keer scoren. De tweede keer had de VAR echter truitje-trek gezien. Het bleef zo 2-1 en onverwacht spannend tot het einde.
Zinloos
Alles bij elkaar echter een bijzondere schraal oogst uit meer dan vijftig wedstrijden. Extra belasting voor de spelers die al een overvol programma moeten afwerken. De meeste kleinere landen hebben niets te zoeken op het hoogste niveau. Laat ze onderling uitmaken wie ‘the best of the rest’ is en laat alleen wie er dan bovenuit steekt tegen de betere landen strijden voor een plek op het eindfeest.
Helaas, het zal niet meteen gebeuren. Bij de verkiezingen voor de topfuncties bij Uefa en Fifa hebben alle landen één stem (wat op zich niet verkeerd is) en niemand wil de voetbaldwergen tegen zich in het harnas jagen. Dus zal het aantal zinloze wedstrijden niet verminderen.
Niet echt een drama voor ons voetballiefhebbers. Bij elk tv-toestel hoort een afstandsbediening. De overbelaste voetballers moeten echter telkens weer opdraven. Soms is dat leuk, want tegen zo’n kabouterland kan je je soms amuseren en wat zelfvertrouwen tanken als je in een mindere periode zit. Maar je kan ook een blessure oplopen en dan vergeten we nog dat elke match betekent dat er een ploeg in het vliegtuig stapt en dat enkele honderden spelers ook nog eens van en naar hun club moeten vliegen. Kortom, (ook maatschappelijk) onverantwoord.
