Mijn pronostiek was er bijna op. Ik had Spanje-Nederland verwacht, en gehoopt als finale. De Hollanders waren er dichtbij, maar de goal viel zo laat dat er geen reactie meer kon worden geforceerd. Ik heb alleszins meer genoten van de matchen van Nederland dan van die van Engeland. Maar sport kan onverbiddelijk zijn en niet altijd rechtvaardig.
Het penaltygeval was natuurlijk het gespreksonderwerp. Dan hangt het af van de VAR of van de ref. Dan ga ik wel eens zoeken wie die ref is. Het was Zwayer, een Duitser. En wat merk ik, in 2005 was hij betrokken bij een matchfixingschandaal van een andere scheidsrechter. Maar hij had steekpenningen aanvaard waarvoor hij een schorsing kreeg. Dan kreeg hij in 2016 te maken met een zekere Schmidt, toen manager van Leverkusen, en stuurde hem van het terrein. Later floot hij een Europese match van PSV, waar die Schmidt toen coach was, en naar verluidt verloor PSV die match door discutabele beslissingen van Zwayer. Ik ken die ref niet, maar hij fluit nog altijd. Maar dat iemand met dat verleden nog een Europees kampioenschap mag fluiten … raar toch.
Nederland speelde niet zoals ze voorheen een paar matchen hadden gedaan. Nederland moet het hebben van aanvallen. De Nederlandse jeugd wordt zo opgeleid, dat heb ik van kortbij meegemaakt, actie is daar een veel geroepen woord. De Nederlandse competitie schenkt aanvallend voetbal aan zijn publiek. Soms wat naïef, maar dat hoort erbij. En de stadions zitten voller dan hier bij ons.
De Engelsen trokken zich vaak terug met een 5-4-1 op hun helft, duidelijk te zien als Nederland de bal had. En Nederland begon ook met achteraan de bal rond te spelen, het soort voetbal dat tegenwoordig overal in is, maar zeker niet attractief overkomt. Ze hebben natuurlijk de grote aanvallende klassespelers, Cruyff, Gullit, Van Basten, Van de Kerkhof, Overmars, Van Persie, Robben, Rensenbrink, Bergkamp, van vroeger niet meer. Maar daarom moeten ze geen schrik hebben om aanvallend te spelen, zo haalden ze de beste resultaten. En daarom had ik, en waarschijnlijk nog vele echte voetballiefhebbers, graag Nederland in de finale gezien tegen het technisch sublieme Spanje.
Ik herhaal nogmaals de betekenis van voetbal. Voetbal is een balsport waarbij twee teams met hun voeten of met hun hoofd de bal in het doel van de tegenstrever proberen te krijgen. Toen ik in 1966 het voetbal begon te volgen werd dat gerespecteerd. Ik heb grote voetbaltijden kunnen meemaken. Spelers die fantastische dingen lieten zien. Mooie Europabekermatchen en mooie Wereldkampioenschappen gezien en eerlijk gezegd het is tegenwoordig allemaal wat minder. Er wordt blijkbaar meer aandacht besteed aan niets weggeven. Om de gespeelde komedie en betwisten van alle fluitsignalen nog niet te vernoemen. Vermoedelijk heeft het geld hier veel mee te maken.
Genoeg geklaagd nu, hopelijk laat Spanje nog wat heerlijke voetbalstaaltjes zien in de finale en worden er mooie en meerdere goals gemaakt. Of vraag ik nu te veel?
Of misschien maken Remco, Van Aert, Kopecky of een andere landgenoot onze sportliefhebbers wel gelukkig?
Een goed weekend allemaal!
