De voetbalbond is rijkelijk laat wakker geschoten. De supporters moeten gepaaid worden, de Rode Duivels gepamperd. Geplaatst voor de tweede ronde, maar uitgefloten door de eigen fans. De spelers begrepen het niet, maar de hoofdschuldige voor dit treurspel in twee bedrijven is Domenico Tedesco. Haalt hij, ondanks zijn pas verlengd contract, de WK-voorronde?
Wat was er woensdagavond in Stuttgart aan de hand met (een deel) van de Belgische aanhang? Volstond kwalificatie voor de volgende ronde voor hen niet? Eisten ze de groepszege, zodat de Duivels aan de goede kant van de tabel waren beland in plaats van bij favorieten als Frankrijk, Duitsland, Spanje en Portugal?
Zouden zoveel fans geweten hebben dat dit illustere kwartet ontlopen kon worden? Het zou me verbazen. Wat hen dwars zat, is dat het verwachtingspatroon niet ingelost werd. Na Roemenië werd opnieuw volgasvoetbal en een zes op negen verwacht. In Stuttgart was een feestje besteld. En wat kregen ze? Een treurmars: vier op negen (gebuisd dus) en antivoetbal (de bal blokkeren aan de hoekschopvlag, van rond de middenlijn terugspelen op de eigen doelman).
De supporters begrepen niet dat er zo bang werd gevoetbald en reageerden hun ontgoocheling af. Op de spelers zo leek het, maar in werkelijk was de woede gericht op Tedesco. Waarom in de tweede helft teruggrijpen naar een tweede ‘zes’, zoals tegen Slowakije, en waarom Lukaku wisselen in plaats van een extra aanvaller in te brengen?
De tactische aanpak van de bondscoach werd verketterd. De spelers voerden zijn angstige richtlijnen uit. Anders had hij andere wissels doorgevoerd en aan de zijlijn duidelijk gemaakt wat hem niet beviel.
Excuses
Zelfs als de spelers op eigen houtje beslisten om voor zekerheid te kiezen, is het zijn eindverantwoordelijkheid. Hij had zijn jongens ook moeten terugsturen om de fans te groeten. Ook al waren die onvriendelijk of misschien zelfs onbeleefd.
Neen, Tedesco verloor zich in belachelijke excuses. De spelersbus kwam te laat aan. Notabene in de thuishaven van Tedesco. De politie had echter niet met de blauwe lichtjes gezwaaid. Daardoor was de spelersbus laat aangekomen en bleef er nauwelijks tijd over voor tactische richtlijnen. En was er stress ontstaan. Het zou om te lachen zijn als het niet zo pijnlijk was.
De bondscoach had ook nog eens de pech dat Hein Vanhaezebrouck de analist met dienst was. Hein maakte kipkap van de woorden van Tedesco. Welke coach is zo achterlijk om tot in het stadion te wachten om de tactiek uit de doeken te doen? Dat zou pas stresserend zijn voor de spelers.
Pastoorspraat
De Belgische supporters waren streng in Stuttgart, maar ze waren lang niet alleen. De Duivels werden in de internationale media met de grond gelijkmaakt. ‘The big nothing’, zei Alan Shearer aan de rust op de BBC. Kan het vernietigender?
De Rode Duivels staan nog steeds derde op de Fifa Ranking en dan heb je bepaalde sportieve verplichtingen. Je wordt dan geacht zonder al te veel problemen de zwakste groep van het EK, met de nummers 22, 45 en 47 op de ranglijst, met de vingers in de neus te winnen. Zelfs met enige panache.
Komt het nog goed met deze bondscoach? Ik vrees ervoor. De buitenwereld heeft zich, maar al te graag, laten misleiden. In eerste instantie door de openheid van Domenico Tedesco. Na zes jaar pastoorspraat van Roberto Martinez was iemand die open communiceerde gewoonweg ‘amazing’.
We lieten ons ook misleiden door de eerste wedstrijden onder zijn leiding. Tedesco begon de EK-voorronde met een 0-3 zege in Zweden. Een resultaat dat indruk maakte. Dan volgde de oefenpartij in Duitsland. De eerste helft was van het beste wat we zagen van de Duivels in jaren. De 2-3 zege een historisch resultaat. Nadien bleek dat Duitsland onder Herr Flick zowat al zijn wedstrijden verloor.
De kwalificatie voor Euro 2024 liep als een trein. En toch. Azerbeidzjan en Estland leverden uiteraard geen problemen op. Tegen Oostenrijk werd afgezien en kwamen de Duivels niet verder dan een 1-1 gelijkspel. In Wenen was het begin overdonderend, maar nadien was het afzien geblazen en werd er finaal gevleid gewonnen (2-3). Thuis tegen Zweden werden in de eerste helft veel kansen weggegeven en stond het aan de rust 1-1. De tweede helft werd niet afgewerkt vanwege de aanslag op een paar Zweedse fans.
Sikkeneurig
De balans luidde echter: veertien interlands zonder nederlaag. Pas als het eerste verlies zich aandient, kom je te weten welk vlees je in de kuip hebt. Nu weten we dat Tedesco dramatisch communiceert na een nederlaag.
Alleen kwalificatie of een knalprestatie tegen Frankrijk kan Tedesco redden. Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne zullen het moeten doen. Welke KDB krijgen we te zien in Düsseldorf?
Soms lijkt het alsof hij met het verkeerde been uit bed gestapt is en loopt hij er sikkeneurig bij. Zoals in match één en drie. Soms straalt hij een onwaarschijnlijke spelvreugde uit. Zoals tegen Roemenië en dan fladderen zijn Duivels over het veld.
Maar ook met die laatste versie van Kuifje is het team te afhankelijk van Romelu Lukaku. Van de 35 goals onder Tedesco waren er maar liefst 17 van de voeten of het hoofd van Romelu. Indrukwekkende statistieken, maar Lukaku heeft de ongelukkige gewoonte om bijna alleen tegen Janneke en Mieke te scoren. In de topwedstrijden geeft hij telkens weer afwezig. Bij de nationale ploeg en in clubverband. Zowel bij Chelsea, als bij Inter, als bij Manchester United en zelfs bij AS Roma. Scoren tegen Upamecano en Saliba, dat zou nog eens een prestatie zijn en de grote verzoening met de fans kunnen inleiden.
