Dag François
Bedankt voor je uitvoerige antwoord.
Tussen Köln en Stuttgart staat gelijk met “tussen hoop en wanhoop” voor de Rode Duivels. Neen, we willen niet pessimistisch zijn, maar het onuitgegeven scenario in groep E kan echt nog alle kanten uit. We zweven tussen groepswinst en terug naar huis (met bus, trein of vliegtuig). Natuurlijk hopen we allemaal op het eerste, meer zelfs, onze landgenoten zijn het aan hun status verplicht om door te gaan. Minder dan dat zou eigenlijk altijd een blamage zijn.
Laten we er toch vanuit gaan dat alles goed verloopt en dat onze nationale ploeg met evenveel drang speelt en de (verdedigende) fouten van de voorbije matchen probeert te vermijden. En laten we ook hopen dat Tedesco spelers op hun beste positie plaatst en vooral niet op het einde als een angsthaas teruggrijpt naar de formule die niet werkt.
Maar ik wil het in deze wat kortere brief over twee andere zaken hebben.
Het is nu toch wel de hoogste tijd om iets aan de spelregels te doen. De technologie doet steeds meer zijn intrede in het voetbal, maar de regels volgen deze vooruitgang niet. Het duidelijkste voorbeeld is wel de tussenkomsten van de VAR bij buitenspel, met de casus Lukaku als uitgesproken bewijs hiervoor. Neen, dit is geen chauvinistische reflex, want het reglement werd hier in beide gevallen correct toegepast. Maar de vraag blijft of dit dan wel een goed reglement is. Volgens mij niet. In mijn vorige brief refereerde ik aan schoenmaat 48. Zou Lukaku met een 45 wel onside hebben gestaan? Het antwoord hierop is natuurlijk niet relevant en doet zelfs niet ter zake.
Er wordt steeds meer gepleit voor een regel die zegt dat de aanvaller volledig voorbij de verdediger moet zijn om buitenspel te staan. Net zoals de bal volledig de (doel)lijn moet hebben overschreden, want anders blijft de bal in het spel. Dat is een geldige mogelijkheid.
Maar laten we het eens vanuit het standpunt van de speler zelf bekijken. In de beide gevallen met Lukaku kan de speler zelf nooit, werkelijk nooit zelf inschatten of hij al dan niet buitenspel staat. Dat kun je niet als je stilstaat, laat staan als je in beweging bent.
Heel wat mensen pleiten al langer voor een aanpassing, waaronder bijvoorbeeld Arsène Wenger en Marco van Basten. Toch niet de minsten in de voetbalwereld. Maar … het voetbal is zowat de meest traditionele en conservatieve sport ter wereld. Terwijl alle andere grote sporten (basket, rugby, volley, hockey, tennis, …) zich allang aan de nieuwe technologie hebben aangepast, blijft zowel de FIFA als de UEFA op dat gebied aanmodderen.
Iemand vroeg me op X aan welke regels ik zo allemaal dacht om eventueel eens te onderzoeken. Wel, om verschillende redenen, zou je toch bij heel wat situaties een veel duidelijkere regelgeving kunnen gebruiken: gevaarlijke tackles, schoudercharges, meters pikken bij inworpen, tijdrekken, schwalbes, de scheidsrechter aanraken of onnodig verbaal aanvallen, matennaaien, compensatie, duwen en trekken bij hoekschoppen, handspel. Dat is maar een kleine greep, los uit de pols. Ook een stilliggende chrono zou volgens mij een goede ingreep zijn.
Romantici zullen beweren dat dit het “echte” voetbal schaadt, maar volgens mij is dat valse romantiek. Die andere sporten hebben in ieder geval niet geleden onder “zeitgenössische” aanpassingen van de reglementen. Wel integendeel.
Even stout nu: stel dat een of andere reglementswijziging geld zou opbrengen, dan zou zowel Elefantino als Ceferin allang hebben ingegrepen. Quod non.
Een tweede punt waarover ik het nog even wil hebben. Tussen de regels van het EK door is het competitieformaat hier in België ook al hetzelfde gebleven. Conservatisme en navelstaarderij ten top gedreven. Dit hou je toch niet voor mogelijk. En al zeker niet wat Lorin Parys verkondigde. Volgens hem kijkt heel Europa naar de Belgische competitie omwille van de spanning (na de belachelijke en hoogst onrechtvaardige halvering van de punten). Bestaat er dan nog een ander Europa waar wij geen weet van hebben?
Ik weet het, dit punt heeft geen uitstaans met het leuke EK nu, maar binnenkort is dat tornooi voorbij. En met die onzalige competitieformule blijven we nog een paar jaar zitten. Met alle gezaag vandien. Telkens weer.
Hopelijk was het een aangenaam verjaardagsfeestje voor je vrouw en misschien vind je op weg naar Stuttgart even de tijd om je licht te laten werpen op de schoenmaat van Romelu en de onzin van Lorin cum suis.
Tot schrijfs
Paul
