maandag, december 23

Wat te onthouden van het weekeinde? De Far West van het voetbal

Pinterest LinkedIn Tumblr +

PLOEG VAN DE WEEK: KV Mechelen bezorgde kampioen Antwerp zijn eerste thuisnederlaag in eigen land in elf maanden

SPELER VAN DE WEEK: Alan Minda (Cercle Brugge), die na een ren van negentig meter vier Club-verdedigers in de wind zette en Mignolet het nakijken gaf

BELGIE

Alweer een bewogen voetbalweek en helaas alweer vooral naast het veld. Gelukkig waren het niet de foute fans die voor koppen in de kranten zorgden. Neen, het was de Uefa die onze clubs aan de oren trok. Nadat bekend geraakte dat de verliezen van onze profclubs alweer de spuigaten uitlopen, legde de Europese voetbalunie de vinger op de wonde: spelers worden te veel betaald in ons land. En dat terwijl het minimumloon voor niet-EU-spelers slechts zo’n 80.000 euro bedraagt, zowat een vijfde van wat in Nederland het minimum is.

Professor Lagae noemde onze competitieformat een van de belangrijkste redenen voor de financiële waanzin. De vrees voor degradatie en de play-offs zorgen voor te veel zenuwachtigheid. Ik wil er nog te brede kernen, vanwege de vrees voor blessures als gevolg van de zwaarste kalender in Europa, aan toevoegen.

Geen wonder dat de slimsten van de klas nog maar eens willen nadenken over een andere format. De competitie mag straks geen veertig speeldagen (een Europees record) meer duren. Onder andere omdat het programma van de Champions League vanaf volgend seizoen nog maar eens zwaarder wordt.

Dat de topclubs onder elkaar willen bedisselen hoe het straks verder moet met ons voetbal kan eigenlijk niet. En toch heb ik er alle begrip voor. Meer zelfs, het kan en mag niet anders. De kleine(re) clubs zijn allemaal in handen van buitenlandse eigenaars. Het is niet aan hen om de toekomst van ons voetbal uit te tekenen. Vooral omdat zij hier niet zijn om ons voetbal beter te maken, maar meestal om de belangen van hun moederclub te behartigen.

De fratsen van de Amerikaanse eigenaars van KV Oostende en RWDM zouden alle alarmsignalen op rood moeten zetten. Dat de (Amerikaanse) groep die eigenaar is van Patro Maasmechelen geen toestemming krijgt om in Nederland Vitesse Arnhem over te nemen (vanwege het vermoeden van de onduidelijke – lees mogelijk misdadige – afkomst van het geld) zegt eigenlijk alles. België is de Far West van het Europese voetbal.

 

Wonderen worden weer verwacht van de play-offs, maar de resultaten werken niet mee. De nummer zes in de ranglijst telt op dit moment al een achterstand van 22 punten op leider Union. Gedeeld door twee zijn dat er nog altijd elf in een nacompetitie waarin dertig punten te behalen zijn. Nummer drie (Club Brugge) staat al op 17 punten. Hoe spannend wordt de nacompetitie nog? Alleen Anderlecht lijkt op papier Union een halt te kunnen toeroepen. Het verschil tussen de Brusselse ploegen bedraagt slechts acht (straks dus vier) punten. Maar op basis van de voorbije wedstrijden is onduidelijk hoe paars-wit dit nog kan goedmaken.

Terwijl Union een zorgeloze avond beleefde bij hekkensluiter KV Kortrijk (1-3), kwam een onmondig Anderlecht in het Astridpark op achterstand tegen STVV. Zes dolle minuten met drie goals net na de rust zette de partij op z’n kop en bezorgde Sporting alsnog een riante zege (4-1).

Bij de achtervolgers was het weer ellende troef. Een zwak Antwerp liet zich op de eigen heilige grond aftroeven door het tot voor kort nog bedreigde KV Mechelen. De zege van de bezoekers (0-1) was nog verdiend ook. Zij verzamelden al counterend meer doelkansen dan de thuisploeg die de bal amechtig rondspeelde. De Great Old zit op de koop toe met een penalty-probleem. Nu was het Toby Alderweireld die het liet afweten.

Ook Club Brugge liet weer van zijn pluimen: 1-1 in de derby bij Cercle, de nummer zes, is op zichzelf geen schande, maar de canyon die tussen blauw-zwart en de Brusselse top gaapt is dat wel. En hetzelfde geldt eigenlijk ook voor Antwerp. ‘Rood van schaamte’ werd vroeger (vooral op het Kiel) gezongen. Tegenwoordig is het rood van de schulden.

En dan zijn dit niet eens de slechtste topclubs. Wat gezegd van AA Gent en Racing Genk. De Buffalo’s mochten gelukkig naar het armoedige (we hebben het niet over de eigenaars) Eupen en kon het rot stoppen: 0-2, de eerste zege in zes wedstrijden! Genk won voor het eerst dit jaar: 3-1 tegen het zieltogende RWDM, waar de supporters de buik meer dan vol hebben van hun (ook al) Amerikaanse eigenaar John Textor.

KV Kortrijk, Eupen en RWDM lijken veroordeeld tot de degradatieronde. De trainerswissels brengen weinig aarde aan de dijk. Geen wonder, hoe zouden buitenlandse (tweederangs)coaches hun lijk plots weer tot leven kunnen wekken?

Na KV Mechelen (met Hasi, die onze competitie door en door kent) en is ook Westerlo (met een Belgische coach met nauwelijks ervaring op het hoogste niveau) aardig op weg de degradatiedans te ontspringen. Onze competitie kennen, volstaat overigens niet. Standard doet het onder Leko niet beter dan onder Hoefkens. Waarmee ik niet beweer dat een buitenlandse coach geen meerwaarde kan zijn. Dat zijn Miron Muslic (Cercle) en Thorsten Finck (STVV) zonder twijfel wel.

EUROPA

*Manchester City krijgt het wat lastiger om zijn titel te verlengen. De Citizens moesten tot laat in de partij tegen Chelsea stormlopen om aan de gelijkmaker te geraken (1-1). Geen heldenrol dit keer dus voor De Bruyne en Doku, die zowaar hier en daar op de eilanden wat kritiek oogst omdat het al van ergens in november is geleden dat hij een doelpunt maakte. Arsenal maakte het Burnley van Kompany in eigen huis af (0-5) en Liverpool liet weinig heel van Brentford (1-4).

*Inter lijkt niet meer af te stoppen: 4-0 tegen Salernitana. Juventus hinkt na het gelijkspel bij Hellas Verona (2-2) al negen punten achterop en heeft nog een inhaalmatch voor de boeg. AS Roma won vlot bij Frosinone (0-3), maar Lukaku werd door de nieuwe coach De Rossi zonder genade aan de rust (bij 0-1) gewisseld.

*PSG is ook ‘schampavie’ na de 0-2 in Nantes. Nice verloor immers alweer: 1-0 in Lyon (doelpunt Orel Mangala). De Franse club van John Textor is in enkele weken van een degradatiekandidaat een middenmoter geworden. Mangala is een aanwinst, Orban en Fofana voorlopig niet. Ze zaten allebei op de bank.

*Ook in Duitsland lijkt het doek gevallen. Bayer Leverkusen won met miniem verschil in Heidenheim (1-2) en Bayern München liep in Bochum een nieuwe zeperd op (3-2). Het verschil tussen beide teams bedraagt nu al acht punten. Het is crisis in Beieren.

*In Spanje is er wat spanning terug. Girona kan maandagavond in Bilbao tot op drie punten naderen van Real Madrid. De Koninklijke kwam bij Raya Vallecano, het kleine broertje uit Madrid, immers niet verder dan 1-1.

OPROEP AAN DE MEDIA: kunnen we ophouden met het opvoeren van Fabrizio Romano als een autoriteit wat transfers betreft. Dit is gewoon een influencer die op de loonlijst staat van een aantal makelaars. Ja, dan heb je wel geregeld een primeur maar ben je vooral de boel aan het manipuleren.

 

 

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.

Leave A Reply