Het sprookje van de Gouden Generatie is uit

Het sprookje van de Gouden Generatie lijkt uit. Hazard en co gingen in een wervelende tweede helft, toen bij de Fransen de grote jongens opstonden, kopje onder ondanks een 2-0 voorsprong aan de rust. Het positieve nieuws is dat nu toch wel voor iedereen duidelijk moet zijn dat deze groep dringend nieuwe impulsen nodig heeft. Het WK 2022 begint immers al over dertien maanden.

Apatische haantjes

Nog maar eens bleek voetbal een spel van twee helften. De Belgen liepen twee goals uit tegen de apathische Haantjes. De Fransen oefenden geen druk op de bal uit en lieten Hazard en De Bruyne hun zin doen. De Rode Duivels profiteerden voluit van de ruimte die hen geboden werd.

Het leek alsof de Fransen speelden om Didier Deschamps te offeren. Met twee goals voorsprong leek de buit binnen voor de Belgen. Maar zelfs zo’n fraaie voorsprong kon de ploeg niet vasthouden. Er kwam aan de rust immers een nieuwe Franse ploeg op het veld, ook al waren het allemaal dezelfde namen.

Het vierde kwartier was maar net voorbij toen de Rode Duivels op kapseizen stonden. Het team kroop met z’n allen in de reddingssloepen klaar om ieder moment van boord gehaald te worden. Na de gelijkmaker was het wachten op de fatale golf die over het veld zou rollen. De laatste noodsignalen werden uitgestuurd en even leek nog een reddingsboei in zicht. De 3-2 van Lukaku, de enige Duivel die zichzelf was, werd echter vanwege buitenspel uitgewist.

Het was wachten op het pijnlijke einde. Pogba trof nog de kruishoek, maar een streep van Hernandez bezegelde het lot van de jongens van Roberto Martinez.

Finaal kwamen alle voorspellingen uit. Youri Tielemans is al sinds Euro 2020 een schim van zichzelf, Hazard liep verloren in zijn persoonlijke eden en had al veel eerder moeten gewisseld worden en de defensie kraakte als een kar met vierkante wielen.

Streep onder het verleden

Viel er op deze avond iets positiefs te bedenken? Toch wel. Het zal nu hopelijk voor iedereen, de bondscoach op kop, duidelijk moeten zijn dat er een streep onder het verleden moet getrokken worden. Er is niet helemaal uitgekomen wat verwacht en vooral verhoopt werd, maar de jongens hebben het alles bij elkaar niet slecht gedaan.

Maar nu is het tijd voor ander, ook al zijn ze misschien niet beter. In het voetbal moet je voortdurend vooruitkijken. Het verleden telt niet. Deze groep moet volgende maand nog de kwalificatie voor het WK veiligstellen. Een probleem mag dat niet zijn. Maar daarna moet een nieuwe, jonge ploeg gebouwd worden. Met of zonder Roberto Martinez. De Catalaan moet in eerste instantie voor zichzelf uitmaken of hij afscheid kan nemen van zijn jongens.

Het verwachtingspatroon moet naar volgend jaar toe teruggeschroefd te worden. Nee, er zit op korte termijn geen wereldtitel in en in eerste instantie lijken sombere tijden in zicht. In het voetbal kan het echter snel gaan. Op voorwaarde dat je jonge jongens kansen durft geven. Laat ons moed putten uit de evolutie bij de Spanjaarden. ‘Een kenner ‘ als Manu Ferrera beweerde deze week nog dat Spanje een karikatuur is van zichzelf. Woensdag werd Europees kampioen Italië echter in eigen huis uitgeteld.

Luis Enrique werd beloond voor zijn gedurfde aanpak. Bij La Roja debuteerde woensdag de 17-jarige Gavi. Hij stond 84 minuten op het veld. Dat is langer dan hij al voor zijn club Barcelona op het veld stond en zelfs meer dan voor Barcelona B. De Spaanse aanval werd geleid door Ferran Torres (21). Pino (18) viel in na 49 minuten. Pedri (18) ontbrak, maar was één van de uitblinkers van Euro 2021 en de pas herstelde Ansu Fati (18) heeft ook al vier interlands op zijn naam staan. Hopelijk zetten we zondag tegen Italië al een eerste stap naar de toekomst. Geef de jeugd een kans, Roberto.